Θα τα επιστρατεύσω όλα τα κλισέ για τη Νάνσι του Σπύρου Γιαννακόπουλου. “Ρέει σα νερό”, “ένα διαφορετικό βιβλίο με πριγκίπισσες, δράκους, ιππότες και βασιλιάδες”, “απολαυστική αφήγηση” κ.ο.κ. Δε θα έχω άδικο να το κάνω αλλά ας ασχοληθούμε καλύτερα επί της ουσίας με τη Νάνσι…
…που είναι ένα βιβλίο αλλιώτικο, γιατί πήρε τα πάγια και αρχετυπικά συστατικά του “πριγκιπικού παραμυθιού” και των γαλαζοαίματων ανησυχιών που πάντα συγκινούσαν ημάς τους υπόλοιπους, τα αναποδογύρισε δυναμικά από τις πρώτες κιόλας κόμικ σελίδες, τα επανατοποθέτησε ευρηματικά στις πρώτες πεζές σελίδες του 250σέλιδου μυθιστορήματός του και έφτιαξε ένα βιβλίο που διαβάζεται εξαιρετικά ευχάριστα από κάθε άνθρωπο που είναι από εφηβάκι κι επάνω.
Πέρα από την τορπίλη που εξαπέλυσε ο Γιαννακόπουλος σε όλες τις στερεοτυπικές αντιλήψεις και συνυποδηλώσεις για τον κόσμο των παλιών παραμυθιών, των κάστρων και των δράκων, των ιπποτών και των βασιλιάδων, πέρα από τις προφανείς, πολλές περιπέτειες της πριγκίπισσας Νάνσι που κρατούν σταθερά ψηλά το ενδιαφέρον του αναγνώστη, θεωρώ ότι είναι η καθαρή επιλογή του συγγραφέα να εμφανίσει έναν άνθρωπο και δη γυναίκα και πριγκίπισσα και όμορφη και πλούσια και όλα τα ελέη κατέχουσα να συγκρούεται με το προφανές, το “γραμμένο”, το αναμενόμενο, το κατοχυρωμένο πεπρωμένο, τη μία και μόνη επιλογή, το Α ίσον πάντα Β.
Η Νάνσι τα αρνείται όλα. Τη βούτηξε ο μαύρος, μοχθηρός δράκος, τη φυλάκισε στον ψηλό πύργο, την έσωσε ο λευκός ιππότης, καθώς ο κόκκινος το έριξε στο ρομάντζο και τα λουλούδια και ο μαύρος τα ήπιε λίγο παραπάνω κι έγειρε. “Σ’ ευχαριστούμε, λευκέ ιππότη-Βίκτωρα, ήταν πολύ ευγενικό αυτό που έκανες, θα στο χρωστάω μια ζωή. Αλλά δε θέλω να σε παντρευτώ καημένε μου. Δε θέλω γιατί η καρδιά μου σκιρτάει γι’ άλλο. Για κείνον που έχω έρωτα μεγάλο”. Δεν τα είπε έτσι ακριβώς η Νάνσι αλλά κάπως έτσι μπορώ να σας μεταφέρω το μυαλό της.
Και δεν μένει μέσα της η άρνηση. Η Νάνσι το λέει ανοιχτά και ξάστερα στους γονείς της. Δεν τον θέλει γι’ άντρα της τον Βίκτωρα. Δεν τον γνωρίζει, δεν της προκαλεί κανένα ενδιαφέρον να ζήσει μαζί του. Ο βασιλιάς Φρειδερίκος και η βασίλισσα Ελισάβετ αρχικά τα χάνουν, εν συνεχεία όμως αγριεύουν την παρτίδα. “Αν είσαι ερωτευμένη με κάποιον άλλον, και αυτός ο άλλος σε έχει ξελογιάσει με λόγια αγάπης, υποσχέσεις και λοιπές σαχλαμάρες, αυτός ο άλλος θα πεθάνει”, την προειδοποίησε αυστηρά ο πατέρας της. Κι η Νάνσι πολύ απλά αρνήθηκε ότι ήταν ερωτευμένη και συναντιόταν κρυφά με τον Δαμιανό, τον κηπουρό του παλατιού. Τον Δαμιανό που την απογοήτευσε και δεν κίνησε να τη σώσει από το δράκο. Ενώ ο άλλος, ο Βίκτωρας, που δεν τον καθόλου, κίνησε και παρακίνησε. Και την έσωσε. Και ήταν και λεβεντάντρας. Παρόλα αυτά, η Νάνσι το σκάει από το παλάτι αναζητώντας τον εξαφανισμένο αγαπημένο της ενώ ο Βίκτωρας υφαίνει ξοπίσω σχέδια παράξενα για λευκό ιππότη.
Χιούμορ πολύ και αυθεντικό, ανατροπές επικές μέχρι τέλους, περιπέτειες αλλεπάλληλες, πλοκή ιδιαίτερα καλοστημένη, αφηγηματικός ρυθμός εξαίρετος, εγκιβωτισμένες ιστορίες, ένα πραγματικά πολύ καλοφτιαγμένο, ενδιαφέρον, ευχάριστο βιβλίο, για καλοκαίρια, φθινόπωρα, χειμώνες. Η Νάνσι είναι σούπερ.
Πολύ ιδιαίτερο το -έστω σύντομο- πάντρεμα του κόμικ με τον πεζό λόγο. Ο κομίστας Πέτρος Χριστούλιας φτιάχνει τη δυναμική εκκίνηση της πριγκίπισσας.
Από τις εκδόσεις Πατάκη.
Διακρίσεις
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Νάνσι |
| Συγγραφέας: | Σπύρος Γιαννακόπουλος |
| Εικονογράφηση: | Πέτρος Χριστούλιας |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Μάιος 2017 |
| Διόρθωση: | Αντωνία Γουναροπούλου |
| Σελίδες: | 249 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-16-6884-0 |
