Τίτλος: Μια ιστορία σκέτο παραμύθι κι ένα σόφισμα όλο ποίηση
Συγγραφέας: Ιωάννης Κασσής
Εικονογράφηση: Δώρα Κασσή
Φιλολογική επιμέλεια: Νικολέτα Κασιδιάρη
Εκδόσεις: Ι.Κ., Ιούνιος 2016
Σελίδες: 79
Μέγεθος: 21 Χ 24
ISBN: 978-960-93-8046-1
Αγόρασέ το
"Οι Τετραγωνιστές", "Το Ταπί", "Το παραμύθι της ψυχής", "Η λίμνη", "Λόγια της μοναξιάς". Πέντε σύντομες ιστορίες σε ένα βιβλίο με τον παράξενο τίτλο "Μια ιστορία σκέτο παραμύθι… κι ένα σόφισμα όλοι ποίηση".
Ιστορίες βιωματικές ή περίπου τέτοιες, ιστορίες που κάποιοι τις έζησαν και τις κουβάλησαν στη γνώση του συγγραφέα. Ιστορίες για την αδελφική διχόνοια, για τη φτώχεια και τον πόλεμο, για την Ελλάδα που τραυματισμένη προσπαθούσε να αντέξει ή να σηκωθεί (Οι Τετραγωνιστές, Το Ταπί). Ενδιάμεσα παρεμβάλλεται μια ιστορία-φιλοσοφική θεώρηση για την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους από τον καιρό της ουράνιας κατοικίας μέχρι -ας πούμε- σήμερα. Κι εκεί εξετάζεται κατά κύριο λόγο η σχετικότητα της ηδονής και των κινήτρων, των ενδιαφερόντων και των προτεραιοτήτων και το διαφεντεύον carpe diem που σε καλεί να δώσεις μόνος σου το νόημα που θες καθώς νόημα εξαρχής δοσμένο μάλλον δεν υπάρχει. Τι είναι ευτυχία και πού υπάρχει; Ένας αγώνας που ξεκίνησε από πολύ παλιά, από την αρχή σχεδόν. Πρόκειται για μια σύντομη μυθ-ιστορία που εξιχνιάζει τα μεγάλα των ανθρώπων.
Κι ύστερα, κλείνει με δυο πεζά ποιήματα, ένα για τη λίμνη Δοϊράνη που ξυπνά αναμνήσεις και φέρνει τα κάλλη της φύσης και του νερού μπρος στα μάτια του συγγραφέα, και ένα για την απέραντη μοναξιά σε κάποιο ερημικό φυλάκιο πλάι στο όρος Μπέλλες.
Ο Ιωάννης Κασσής, σε μια ενδιαφέρουσα αυτοέκδοση, καταγράφει μια παλιά Ελλάδα που έρχεται ως το σήμερα, σκέψεις και συναισθήματα από βιώματα. Στις 3 μικρές ιστορίες διέκρινα έναν πολύ ενδιαφέροντα κοφτό, αφηγηματικό λόγο, ενίοτε λαχανιαστό, που έδινε ιδιαίτερη παραστατικότητα και ένταση στη ροή. Τα 2 ποιήματα είναι πιο εσωτερικά, επικοινωνούν όμως με τις υπαρξιακές αναζητήσεις και φιλοσοφικές θεωρήσεις των προηγούμενων ιστορίων, κυρίως με το "Παραμύθι της ψυχής".
Η εικονογράφηση (σκίτσα) ανήκει στην κόρη του συγγραφέα, Θεοδώρα Κασσή.
Ενδιαφέρον βιβλίο. Από 12-13 χρονών θα το αξιολογούσα.
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
***
Ο Ιωάννης Κασσής δηλώνει αδίοριστος εκπαιδευτικός-νηπιαγωγός, λείψανο της κατάργησης της επετηρίδας και νυν βιβλιοπώλης. Έχει προικιστεί με τη συσσώρευση εμπειριών και ασκήσεων-μόνο σωματικών- από δεκατέσσερα διαφορετικά πρωτογενή επαγγέλματα γιατί έπρεπε να επιβιώσει. Παντρεμένος με συνάδελφο νηπιαγωγό-όχι που θα άφηνε να χαθεί το είδος- έχει μια κόρη που δηλώνει καλλιτεχνική φύση. Μισεί πολύ την αδικία, περισσότερο το ψέμα, υπερβολικά την υποκρισία και βγαίνει από τα ρούχα του με τις απόλυτες και άκριτες θέσεις. Πιστεύει ότι είναι δυνατή η επίτευξη ενός καλύτερου και πιο ανθρώπινου κόσμου. Αποτελεί μέλος του Ελληνικού Κύκλου Παιδικού Βιβλίου και έχει εκδώσει το "Τέλος των Μπουσμπούσηδων" (εκδόσεις Σταθμός, 2008)
***
Η ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΟΣ
***
Στη Δώρα Κασσή αρέσει η ζωγραφική, το σκίτσο και καθετί που μπορεί να λερώσει και να λερωθεί. Τρελαίνεται να φτιάχνει κοσμήματα με χάντρες και αντιπαθεί ο,τιδήποτε είναι τυποποιημένο και κιτς. Λατρεύει τη μουσική και τον κινηματογράφο και υποκρίνεται πως της αρέσει και η λογοτεχνία. Καλώς γι' αυτήν και κακώς για τον πλανήτη σπουδάζει οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
