Είναι αρκετοί οι νηπιαγωγοί που δε μπορούν αυτό το “μακάβριο” κόψιμο των ποδιών της Κυρά Σαρακοστής κάθε βδομάδα. Μιας καλόγριας χωρίς στόμα (υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει στόμα ή που δεν τρώει 40 μέρες;), χωρίς αυτιά για να μην ακούει (να μην ακούει τι; και μετά δηλαδή τα ανοίγει;), με σταυρωμένα χέρια επειδή προσεύχεται (το δεχόμαστε ατόφιο) και με τα εφτά πόδια. Εφταποδαρούσα δηλαδή η Κυρά Σαρακοστή. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Το έθιμο της Κυρά Σαρακοστής είναι παλιό, πολύ παλιό. Τότε που υπήρχε ειδική σχέση με την εκκλησία. Τότε που αν τολμούσες να μην πας ή να πιστεύεις σε κάτι άλλο να θεωρείσαι περίπου ως αντίχριστος, σατανάς ή άλλα τέτοια χαριτωμένα. Ως παλιό έθιμο, φτιάχτηκε με τα υλικά που είχαν τότε. Με ζυμάρι, με αλάτι και νερό. Δεν είχαν κάνσον τότε, όχι!
Σήμερα, δε θεωρώ καθόλου χαριτωμένο να βάζω τα παιδιά να κόβουν ένα ένα τα ποδάρια της. Τους εξηγώ πάντοτε το παλιό έθιμο, το βλέπουμε ή και το φτιάχνει κάποιος αυθόρμητα αλλά επιμένω ότι πρέπει τα πράγματα να τα προσαρμόζουμε σε μια άλλη αισθητική…με δύο πόδια, με στόμα και αυτιά. Σέβομαι το παλιό έθιμο και όσους το ακολουθούν με τα παιδιά αλλά είναι από αυτά που μοιάζουν τόσο κορεσμένα και μάλλον θέλουν κάποιο καλό…ρετούς!
Ασφαλώς υπάρχουν όμορφες προσπάθειες για κυρίες Σαρακοστές. Ας δούμε μία που μας προέκυψε εμάς. Δεν είναι η πιο όμορφη που υπάρχει. Αλλά είναι μια κανονική γυναίκα. Έχει δύο πόδια. Έχει στόμα αλλά είναι κλειστό γιατί τρώει λίγο. Το ντύσιμό της είναι συντηρητικό αλλά έχει και νότες χαρούμενες, γιατί τα παιδιά και οι νηπιαγωγοί μάλλον την ήθελαν κάπως πιο χαρούμενη. Και βασικά έχει δύο πόδια. Κρατά ένα κοντάρι από το οποίο κρέμονται 7 κουπάκια από γλυκά γενεθλίων τα οποία και αξιοποιήσαμε δεόντως. Καθένα από τα επτά κουπάκια υποδέχθηκε και ένα διαφορετικό όσπριο: φασόλια, φακές, φάβα, γίγαντες, μαυρομάτικα, ρεβίθια και ξανά φασόλια γιατί κανείς μας δεν έφερε φιστίκια ή μπιζέλια. Κάθε εβδομάδα, ένα παιδί αδειάζει το αντίστοιχο κουπάκι με το όσπριο και έτσι μετράμε το χρόνο αντίστροφα προς το Πάσχα.
Όπως θα καταλάβατε, εντάξαμε τα όσπρια στην προβληματική μας και τη συσχετίζουμε με τη διατροφή, ευρύτερα αλλά και της περιόδου, καθώς και με τα δόντια στα πλαίσια προγράμματος στοματικής υγιεινής.
