Τρεις όμορφες ιστορίες σε μια έκδοση μεγάλου μεγέθους που θα σας μαγέψει. Για μικρούς, μεγάλους και… μεγαλύτερους
Η αγάπη της Μαργετίνας
Ιστορία: Αργυρώ Πιπίνη
Εικόνες: Μάρια Μπαχά
Η Μαργετίνα ανέβηκε την αναφόρα που οδηγούσε στον τόπο συνάντησης. Έφτασε νωρίς, καλοντυμένη και αγχωμένη. Περίμενε ώρα πολλή. “Το μόνο μου σπίτι είναι το μέρος όπου είσαι εσύ, το μόνο μου πραγματικό σπίτι είναι το μυαλό μου”. Μα το ραντεβού της, το πιο πλούσιο παλικάρι του χωριού δε φαίνεται πουθενά. Ήρθε το σούρουπο, έπεσε η νύχτα. Κι ακόμα περίμενε.
Η Μαργετίνα γράφει. Γράφει για εκείνον και σ’ εκείνον. Που δεν ήρθε. Που ίσως μετάνιωσε. Που τον προξενεύουν αλλού, σε κάποια της σειράς του. Που τον προσδοκά ακόμα. Που αρραβωνιάστηκε κάποια άλλη. “Θέλω να σ’ αποχαιρετήσω, καλά το κατάλαβες, αλλά, όπως πάντα, είσαι ήδη μακριά”.
Επτά
Ιστορία: Κώστας Χαραλάς
Εικόνες: Σοφία Βλαζάκη
Όταν την είδε την ερωτεύτηκε. Ήταν ακόμα μικρές σταγόνες. “Τι να σε κάνω εσένα; Προτιμώ να δουλεύω μοναχή” του είχε πει η εγωίστρια βροχή. Έκλαψε γοερά. Πμημμύρισε πολιτείες, υπερχείλισε ποταμούς. Ένα χωράφι του έδωσε το σταρένιο χρώμα του και του ευχήθηκε περαστικά. Ένα ηφαίστειο του χάρισε το κόκκινο της λάβας του. Καο το χρώμα των πορτοκαλιών του χαρίστηκε. Και το μωβ της ανεμώνης και το βαθύ μπλε της θάλασσας και το πράσινο του χορταριού. Ουράνιο τόξο και βροχή, τι ταιριαστό ζευγάρι. Έρωτας με την πρώτη ματιά. Κι η επιστήμη σηκώνει κάποτε τα χέρια ψηλά.
Η Κοκκινοσκουφίτσα από μέσα
Ιστορία: Χαρά Γιαννακοπούλου
Εικόνες: Βασίλης Παπατσαρούχας
Θυμόταν καλά εκείνη τη μέρα η Κοκκινοσκουφίτσα που είχε χαθεί στο ξέφωτο του δάσους. Νύχτωνε σιγά σιγά και δεν έβλεπε πια κουνελάκια και λουλούδια και δεν άκουγε κελαηδήματα παρά μόνο ουρλιαχτά. Πώς θα έβρισκε τώρα το σπίτι της γιαγιάς; Στην αρχή απογοητεύτηκε, έκλαψε, φώναξε, παραπονέθηκε για τη μητέρα της που την είχει αφήσει να διασχίσει μόνη το πελώριο δάσος. Γρήγορα όμως, η εικόνα της ταλαίπωρης, άρρωστης γιαγιάς της της έδωσε δύναμη να κινήσει να τη βρει. Συναρπαστικό πρώτο: ο μοναδικός σύμμαχός της στο δρόμο για το σπίτι της γιαγιάς ήταν και ο πιο απρόσμενος. Εκείνος ο λύκος που κάποτε είχε συναντήσει στις σελίδες ενός παραμυθιού. Συναρπαστικό δεύτερο: ο λύκος εξακολουθούσε να πεινάει πολύ. Τι θα έλεγες, γιαγιά, να…;
Τρία τόσο διαφορετικά αλλά σε τόσο κοντινή ατμόσφαιρα μικρο-παραμύθια. Για τον έρωτα τον ανεκπλήρωτο, τον έρωτα που πονάει, και την συμπόνοια που αγγίζει τον έρωτα. Λατρεμένο βιβλίο και το συνιστώ ακόμα περισσότερο στους μεγάλους λάτρεις των παραμυθιών.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ | |
---|---|
Τίτλος: | Μία αγάπη, επτά χρώματα και ένας λύκος |
Συγγραφέας: | Αργυρώ Πιπίνη, Κώστας Χαραλάς, Χαρά Γιαννακοπούλου |
Εικονογράφηση: | Μάρια Μπάχα, Σοφία Βλαζάκη, Βασίλης Παπατσαρούχας |
Εκδόσεις: | Μεταίχμιο, 2007 |
Σελίδες: | 40 |
Μέγεθος: | 27 Χ 30 |
ISBN: |
978-960-455-204-7
|