Γράφει η Ευγενία Καπουνιάρη
“Στου στίχου τα γραφόμενα
και στης ψυχής τα δρώμενα”
Αφιερωμένο στους αγαπημένους μας της τρίτης ηλικίας, που μπορούν και στέκονται δίπλα μας με τον τρόπο τους!!!
“Μάχιμος/η είσ’ ακόμα”
Σε ρώτησα τι γίνεσαι
πώς είσαι, πώς περνάς;
κι εσύ ευθύς απάντησες
«άστα, μην τα ρωτάς».
Ρωτώ γιατί η σκέψη σου
αγγίζει την ουσία,
ρωτώ γιατί τα λόγια σου
γλύκα και νοσταλγία,
οι ρόζοι απ’ τα χέρια σου
μου δείχνουν την πορεία
κι αυλακιές στο πρόσωπο
ψυχής βαθιάς σοφία.
Τώρα θαρρείς απόμαχος/η
στέκεις, δεν συμμετέχεις
μίας ζωής ταξιδευτής
κοιτάς κι όμως απέχεις.
Λάθος μεγάλο τα σου πω,
μια μάχιμη πορεία
γίνεται και στα σιωπηλά
κι έχει διπλή αξία
όσο η καρδιά σου θα χτυπά
σκέψεις όσο θα τρέχουν
γλύκα στα λόγια, στη ματιά
σ’ όσους θα σε προστρέχουν
μάθε πως είσαι μάχιμος/η
έχεις πολλά να δώσεις
που ’ναι δωρίσματα καρδιάς
και δεν θα μετανιώσεις…
ΥΓ: το ποίημα αφορά στην ευαισθητοποίηση ενηλίκων. Δεν απευθύνεται σε παιδιά.
