Η Λίνα Μουσιώνη γράφει για το βιβλίο της Το πάρτι που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Η μόνη «οδηγία» που ακολουθώ γράφοντας είναι να σκέφτομαι πως θα διαβάσουν την ιστορία μου οι άνθρωποι που αγαπώ. Αυτό έκανα με αγάπη περισσή στο Πάρτι, ένα βιβλίο που θίγει το θέμα της ασθένειας και τη συνακόλουθη ανατροπή της οικογενειακής ρουτίνας. Είναι μια ιστορία που μεγάλωνε μαζί μου καθώς ως παιδί είχα νιώσει βαθιά το τραύμα που δημιουργεί η ασθένεια στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον. Αργότερα οι παιδικοί φόβοι μεταλλάχθηκαν σε αγωνίες της μητέρας —που ήμουν πια — για το αν καταφέρω να σταθώ στο πλάι των παιδιών μου. Αγωνίες που γιγαντώθηκαν από τις αμέτρητες ιστορίες γυναικών που βρέθηκαν αντιμέτωπες με την απειλή σοβαρών ασθενειών. Είχε έρθει η στιγμή η ιστορία που χρόνια κουβαλούσα να πάρει μορφή. Και έτσι γεννήθηκε το Πάρτι σε μια προσπάθεια να αγγίξω όχι την ασθένεια αλλά το θαύμα της ζωής. Δεν χρειάζεται να υπάρχει νόσος στην οικογένεια για να νιώσει κανείς την αξία και το πάθος για τη ζωή. Να κατανοήσει το μεγαλείο της αγάπης που κατατροπώνει το φόβο για τον πιο βαθύ και ακατανόητο φόβο μας. Αν και το σημείο θέασης ήταν διττό, το Πάρτι είναι μια ιστορία που απευθύνεται στα παιδιά. Στην πλοκή του το παιχνίδι κυριαρχεί. Είναι το όχημα για να εξελιχτεί η ιστορία αλλά και να αποτυπωθεί η χαρά της ζωής με τις μικρές πολύτιμες στιγμές ευτυχίας. Η χαρά του παιχνιδιού, της αναζήτησης και της ανακάλυψης.
Στο Πάρτι, η μαμά οργανώνει ένα κυνήγι θησαυρού για να διασκεδάσει το φόβο για την ασθένεια της και να κερδίσει χρόνο να τον διαχειριστεί. Τα δυο αδέλφια αναμοχλεύουν τις κοινές αναμνήσεις τους για να απαντήσουν στους μυστηριώδεις γρίφους, και, κάθε φορά που βρίσκουν τη λύση, ακούνε τη μητέρα τους να τους ψιθυρίζει μικρά μυστικά ζωής. Μέσα από το παιχνίδι, η Αιμιλία και ο Μάνος θα γνωριστούν καλύτερα, θα αποδεχτούν τις διαφορές τους και θα ανακαλύψουν πως η ζωή είναι μια μεγάλη περιπέτεια που αξίζει να τη ζεις σαν παιχνίδι. Το μυστικό της μαμάς αποκαλύπτεται και μαζί του αποκαλύπτεται και η δύναμη της αγάπης. Η μητέρα είναι ο χαρακτήρας που με προβλημάτισε πολύ έχοντας επίγνωση πόσο κουράγιο και δύναμη απαιτεί ένας τέτοιος ρόλος. Μίλησα με πολλές μητέρες, άκουσα πολλές αφηγήσεις, μοιράστηκα πολλές εμπειρίες. Κατά τη διάρκεια της συγγραφής της ιστορίας ήμουν σε άμεση επαφή με την Πρόεδρο του Συλλόγου Καρκινοπαθών Λάρισας, Ιωάννα Καραβάνα για να ελέγχω την αληθοφάνεια των αντιδράσεων και συμπεριφορών. Με ενδιέφερε πολύ η αυθεντικότητα των χαρακτήρων και κυρίως να μην εκβιάσω κανένα συναίσθημα.
Οι περισσότεροι από τη γενιά μας μεγαλώσαμε με την ψευδαίσθηση πως η ζωή μας χρωστά. Μεγαλώνουμε με παρόμοιες αξίες τα παιδιά μας και εξακολουθούμε να κλειδώνουμε στη ντουλάπα τη θνητότητά μας. Η πρόσφατη πανδημία τράβηξε το αυτί της ανθρώπινης παντοδυναμίας τονίζοντας την ευαλωτότητά μας και καταργώντας τις βεβαιότητές μας. Ο χρόνος που διανύουμε, οι στιγμές αγάπης που μοιραζόμαστε είναι η άμυνά μας στη φθορά οποιαδήποτε μορφή κι αν αποκτά. Ο καθένας διαλέγει πώς θέλει να ζήσει τη μια και μοναδική και ανεπανάληπτη ζωή του. Το Πάρτι προτείνει να τη ζήσει με αγάπη. Ένοιωσα τη βαθιά ανάγκη να αφηγηθώ αυτή την ιστορία έχοντας ως συνδετικό αρμό της το χιούμορ και την αισιοδοξία. Ελπίζω να μεταφέρει τη χαρά και την προσμονή ενός αξέχαστου Πάρτι.
