Ας ξεκινήσουμε από το πως προέκυψε αυτή η σειρά για τους ποιητές της γενιάς του ’30. Ο δημιουργός τους Αλέξης Κυριτσόπουλος σε συνέντευξη που παραχώρησε στο elniplex μας είπε μεταξύ άλλων:
“Για τη γενιά του ‘30 υπάρχει ένα Μουσείο στην Αθήνα. Το σπίτι του Χατζηκυριάκου Γκίκα. Θέλουμε να κάνουμε ένα οδηγό γι αυτό το Μουσείο. Τι θα πεις στα παιδιά; Tι είναι το Μουσείο; Ένα νεκροταφείο. Τι έχει το Μουσείο που μπορεί να ενδιαφέρει ένα παιδί; Πώς μπορείς να το κινητοποιήσεις; Κι αφορούν κι εμάς αυτές οι ερωτήσεις. Κι εσένα κι έμενα. Εμείς λέμε πάμε στο Μουσείο να δούμε έργα του Τσαρούχη. Μέσα από μια παιδική προοπτική το βλέπεις αλλιώς.”
Στο “Λίγο ακόμα”, όπως άλλωστε και στα υπόλοιπα βιβλία της σειράς «Αν διάβαζα… ποιητές της γενιάς του ‘30» που ακολούθησαν, ο Κυριτσόπουλος δεν επιχειρεί να αναλύσει ποιήματα. Τι νόημα θα είχε άλλωστε αυτό για τα παιδιά; Μας σεργιανάει στα μονοπάτια της ποίησης του Σεφέρη, μέσα από τις λέξεις, τις εικόνες και τις μνήμες της δικής του ψυχής. Ταξίδι με καΐκι, σε χρωματιστό πέλαγο, είναι αυτό το βιβλίο, που σαν το τελειώνεις εύχεσαι να είχε… λίγο ακόμα! Αυτό το λίγο ακόμα το αναζητάς κλείνοντας το βιβλίο στα ποιήματα του Σεφέρη. Αυτή, κατά τη γνώμη μας, είναι και η επιτυχία του Αλέξη Κυριτσόπουλου: μυεί τον αναγνώστη στη μαγεία των ποιημάτων του Σεφέρη, κάνοντας τον να θέλει να τον «γνωρίσει», να τον διαβάσει. Κάθε σελίδα και μια εικόνα που αναζητάς να τη συνταιριάξεις με ένα ποίημα. Κάποιοι στίχοι του Σεφέρη άλλωστε, όπως έχει επισημάνει και ο ίδιος ο Αλέξης Κυριτσόπουλος, ήταν έτοιμες εικόνες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το “και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ’ τα μπαστούνια”, μια αληθινή εικόνα που κράτησε ο Σεφέρης από την Ύδρα καθώς είδε παιδιά να βουτούν από τα κατάρτια των καϊκιών.
«Δεν διάλεξα ποιήματα . Κάποιος άλλος θα διάλεγε πιο εύστοχα. Ζωγράφισα τις εικόνες που λάμπανε ανάμεσα στα ποιήματα και βρήκα ένα δικό μου -δικό τους- μονοπάτι στο φως», από το υστερόγραφο του Αλέξη Κυριτσόπουλου στο βιβλίο. Φανταζόμαστε ότι αυτό εύχεται κάθε δημιουργός, να αναζητήσει ο αναγνώστης του, τα δικά του μονοπάτια μέσα από το έργο του και φυσικά «ας μη μας ξεχάσουν, τις αδύναμες ψυχές μέσα από τα ασφοδίλια»
Μαγική η εικονογράφηση, πανέμορφα τα θαλασσινά τοπία, τα ακρογιάλια με τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος και της νύχτας: “βραδιάζει κι αράζει”. Εκπληκτική η απεικόνιση των φόβων σαν τεράστιο κεφάλι με πελώρια μάτια και τον παππού φύλακα-άγγελο, απολύτως αξιοποιήσιμος αν δουλεύει κανείς με τα παιδιά τα συναισθήματα και τους φόβους τους! Τέλος ένα ακόμα στοιχείο που ξεχωρίσαμε είναι ότι ο Αλέξης Κυριτσόπουλος πολύ εύστοχα επιλέγει να «κλείσει» το βιβλίο με τον ποιητή να έχει βρει τη γαλήνη του, ενώ οι άνθρωποι προσπαθούν να σηκωθούν λίγο ψηλότερα… έτσι το θέλει, έτσι το νιώθει ως αισιόδοξη φύση… Θα το ήθελε αλλιώς ο ποιητής; Θα το ήθελαν αλλιώς τα παιδιά;
Το βιβλίο «Λίγο ακόμα… ένα παραμύθι εμπνευσμένο από τα ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη», βρίσκεται στη λίστα που κάθε χρόνο δημιουργεί η η βιβλιοθήκη νέων του Μονάχου «International Youth Library», επιλέγοντας βιβλία από όλο τον κόσμο, τα οποία θεωρεί αξιοπρόσεκτα. Η λίστα White Ravens περιέχει παιδικά και εφηβικά βιβλία της πρόσφατης παραγωγής και των οποίων η θεματολογία και απήχηση είναι παγκόσμια. Πρόκειται επίσης για βιβλία με ιδιαίτερη εικονογράφηση, εμπνευσμένο σχεδιασμό και λογοτεχνική αξία. Δείτε περισσότερα πατώντας εδώ
ΑΝ ΔΙΑΒΑΖΑ… ποιητές της γενιάς του ’30
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Λίγο ακόμα… ένα παραμύθι εμπνευσμένο από τα ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη |
| Συγγραφέας: | Αλέξης Κυριτσόπουλος |
| Εικονογράφηση: | Αλέξης Κυριτσόπουλος |
| Εκδόσεις: | Ίκαρος & Μουσείο Μπενάκη, 2012 |
| ISBN: | 978-960-9527-49-1 |
