Παιδιά με κάποια σπάνια δύναμη ή δυνατότητα, μια παράξενη ιδιότητα, ένα ασυνήθιστο χαρακτηριστικό. Παιδιά περιθωριοποιημένα για διάφορους λόγους, που αναζητούν διαδρόμους και διαδρομές να ζήσουν και όχι να επιβιώσουν, να φτιάξουν κι όχι απλά να ονειρεύονται. Παιδιά σαν σούπερ ήρωες αλλά όχι σούπερ ήρωες. Παιδιά συνηθισμένα και σαν στρίψεις τη γωνία και κρυφοκοιτάξεις, ασυνήθιστα. Κι ύστερα σκέφτεσαι… παιδιά όπως όλα τα παιδιά, με εμπόδια, με δυσανεξίες, με εσωτερικές αναταράξεις.
Στο Μυστικό Καταφύγιο, πρώτο βιβλίο της Λέσχης Αλλόκοτων Πλασμάτων, ακολουθούμε κατά βάση δύο παιδιά που αρχικά δεν γνωρίζονται. Τον Μάρκο Χάλοραν που έχει στην πλάτη του ένα πτερύγιο καρχαρία και το οποίο του προκαλεί αφόρητο πόνο καθώς αναγκάζεται να το δένει για να το κρύβει κάτω από τα ρούχα του και την θλιμμένη Αλίλα Όμπι που όταν κλαίει ενθυμούμενη το σκληρό παρελθόν της ή αναλογιζόμενη το θλιβερό παρόν τα πάντα γύρω της δονούνται για λίγο σαν να γίνεται ένας μικρός σεισμός.
Τα δύο αυτά παιδιά θα δεχτούν από τον μυστηριώδη Δαρείο Μεγάβαζο μια απροσδόκητη πρόταση: να εγκαταλέιψουν το σχολείο και τα σπίτια τους και να μεταφερθούν σε ένα νέο πρότυπο σχολείο για παιδιά με ειδικές ικανότητες. Κι εκεί θα ξεκινήσει η μεγάλη ιστορία των αλλόκοτων πλασμάτων. Παιδιά ξεχωριστά, με χαρίσματα, με ιδιαιτερότητες, με ταλέντα, με δυνάμεις που δεν βλέπεις συχνά. Παιδιά που θα φιλιώσουν υπό τη σκέπη του νέου αυτού σχολείου και θα επικοινωνήσουν με διαφορετικούς κώδικες. Παιδιά που θα ζήσουν έναν νέο κόσμο όπου το καλό και το κακό μοιάζουν επισφαλείς ετικέτες, όπου οι παραδεδομένες αξίες του πρότερου έντιμου… κόσμου φανερώνουν τη γύμνια τους ενώ η ασφάλεια και ο κίνδυνος τίθενται συνεχώς υπό αμφισβήτηση. Παιδιά που θα βρεθούν στο στόχαστρο επικίνδυνων κακών με δυνάμεις εξίσου απροσδόκητες.
Ο Γιώργος Παναγιωτάκης τοποθετεί έναν πραγματικό δυναμίτη στο χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας του φανταστικού. Μια γνήσια μαγική ακροβασία που αντλεί από ετερόκλητα σύμπαντα, από κινηματογραφικές και εικαστικές επιρροές, από τα σκοτεινά μονοπάτια του Τιμ Μπάρτον μέχρι τον μαγικό υπερβατισμό του Χάρι Πότερ, δημιουργεί ένα ολοκαίνουριο δημιούργημα που ακτινοβολεί την απόλαυση του αυθεντικού καθώς όσα ίσως σου θυμίζει έχουν γίνει κάτι αληθινά άλλο. Σε κάθε σελίδα διαπιστώνεις και πείθεσαι πόσο πολύ δουλεύτηκε αυτό το σύμπαν, πόσο ισορροπημένο και αρμονικό στην εξέλιξη και την πλοκή του είναι, πόσο ο συγγραφέας δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει. Και όπως συμβαίνει συνήθως, η ιστορία του εντυπωσιάζει επειδή ακριβώς δεν το προσπαθεί.
Θα ήθελα να σταθώ στη δισυπόσταση φύση ολόκληρου σχεδόν του βιβλίου. Οι προφανείς συμβολισμοί είναι πολλοί, από την επιλογή των ονομάτων μέχρι τους βασικούς συσχετισμούς στη ζωή των ηρώων. Ωστόσο, εκείνο που με εντυπωσίαζε καθώς γυρνούσα τις σελίδες, ήταν η διαρκής αίσθηση ότι κάθετί σημαίνει και κάτι ακόμα, κάθετί παραπέμπει και κάπου αλλού. Από τις αδυναμίες και τις υπερδυνάμεις, από την επεξεργασία των χαρακτήρων και την δόμηση της αιώνιας μάχης καλού κακού, μέχρι τους κοινωνικούς παραλληλισμούς. Και πάνω απ’ όλα εκείνη την δευτερογενή μάχη του καλού και του κακού που συμβαίνει μέσα μας, με τους θεούς και τους δαίμονες να παλεύουν για την επικράτησή τους, που δεν οριοθετείται, που δεν ξέρεις απόλυτα πότε κάτι είναι καλό και ένθεο ή κακό και δαιμονικό. Κι αυτή η άρνηση οχύρωσης όλων των ηρώων πίσω από το στερεότυπο άσπρου μαύρου είναι άκρως ενδιαφέρουσα.
Ο Μάρκο Χάλοραν, η Αλίλα Όμπι και οι υπόλοιποι ήρωες του Μυστικού Καταφυγίου δεν είναι οι σούπερ ήρωες των κόμικ, είναι γήινοι, φθαρτοί, αρκούντως ρεαλιστικοί αλλά την ίδια στιγμή σου δημιουργείται η βεβαιότητα ότι είναι οι σούπερ ήρωες της διπλανής πόρτας. Νομίζω ότι στο Μυστικό Καταφύγιο αναδύεται ένας Κύκλος των Χαμένων Ποιητών της ζωής που συνθέτουν μια αξέχαστη αναγνωστική εμπειρία την ίδια ώρα που και οι ίδιοι οι ήρωες περνούν καλά στο ρόλο ζωής που ζουν.
«Το Μυστικό Καταφύγιο» είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς Λέσχη Αλλόκοτων Πλασμάτων από τις εκδόσεις Πατάκη, με εξώφυλλο και εικαστική επιμέλεια από τη Μυρτώ Δεληβοριά. Αναμείνατε τα υπόλοιπα. Κάτι σπουδαίο ήρθε.
Διακρίσεις
[vc_custom_heading text=”THE BOOK SECRET” font_container=”tag:h2|font_size:40|text_align:center|color:%23ffffff” google_fonts=”font_family:Akronim%3Aregular|font_style:400%20regular%3A400%3Anormal” css_animation=”bounceIn” css=”.vc_custom_1517325058360{padding-top: 7px !important;background-color: #0066cc !important;}”]
Ο Γιώργος Παναγιωτάκης αποκάλυψε στο ELNIPLEX μια μυστική πτυχή του πρώτου βιβλίου της λέσχης: Ορισμένοι χαρακτήρες δεν υπήρχαν στο αρχικό σχέδιο, αλλά προέκυψαν στην πορεία. Ένας από αυτούς είναι ο Όμηρος Σουίφτ, ο υπέργηρος βιβλιοθηκάριος με τη μορφή μικρού παιδιού. Ο συγκεκριμένος ήρωας έκανε την εμφάνισή του έπειτα από μια πολύ δημιουργική κουβέντα που είχα με μια πολύτιμη «μυστική» μου σύμβουλο –και …ιδρυτικό μέλος της Λέσχης Αλλόκοτων Πλασμάτων (θα καταλάβει αυτή όταν το διαβάσει).
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Το μυστικό καταφύγιο- Βιβλίο 1 |
| Σειρά: | Λέσχη Αλλόκοτων Πλασμάτων |
| Συγγραφέας: | Γιώργος Κ. Παναγιωτάκης |
| Εικονογράφηση: | Μυρτώ Δεληβοριά |
| Σελιδοποίηση: | Αλέξιος Δ. Μάστορης |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Μάιος 2017 |
| Φιλμ-Μοντάζ: | Μαρία Ποινιού-Ρένεση |
| DTP: | Νίκη Αντωνακοπούλου |
| Σελίδες: | 136 |
| Μέγεθος: | 14,3 X 20,4 |
| ISBN: | 978-960-16-7356-1 |
