Διασκευή του παραμυθιού «Ο Φεγγαροσκεπαστής» του Έρικ Πιουμπαρέτ
(Cache-lune, Eric Puybaret, 2002)
Εκδόσεις Αίσωπος, 2003
Μετάφραση στα ελληνικά Μαρία Αγγελίδου
από τις Βίκυ Χαϊντούτη & Μπιρμπίλη Μαίρη
Ακούστε όλο το παραμύθι εδώ
Διαβάστε όλο το παραμύθι εδώ
Σκηνή 1η: Μέρα
Στήσιμο Σκηνικού Πόλης
Μουσική: «Ξύπνα» Δημήτρης Μπασλάμ, Θυμωμένη Μπετονιέρα (στίχοι εδώ)
Σκηνικές απαιτήσεις: Ομάδα παιδιών στη σκηνή κάνει πως κοιμάται, με μαξιλαράκια και κουβερτούλες. Στο άκουσμα της μουσικής τα παιδιά ξυπνούν και στήνουν τα σπίτια μιας πόλης, κατασκευασμένα από χαρτόκουτες, συμπληρώνοντας το σκηνικό της παράστασης, το οποίο αποτελείται από ένα ήδη κρεμασμένο φεγγάρι και πολλά χριστουγεννιάτικά φωτάκια για αστέρια που θα ανάψουν για να σηματοδοτήσουν το πέρασμα στη νύχτα.
Σκηνή 2η«Πέφτει η νύχτα»
Κοιμάται η πόλη κάθε βράδυ
κάτω απ το φως του σκεπασμένου
-άλλοτε λιγότερο κι άλλοτε πιότερο- φεγγαριού
από τα χέρια του γέρου Ναπολέοντα, του
Φεγγαροσκεπαστή…
Τριακόσια χρόνια πάνε
που κάνει τούτη τη δουλειά
με επιδεξιότητα, μυαλό και χέρια δυνατά!
Μα απόκαμε και πρέπει πια να αποσυρθεί
και να βρει έναν πιο νέο να τον διαδεχτεί!
Μουσική: «Μην τον ρωτάς τον ουρανό-All alone am I» Αλκίνοος Ιωαννίδης και Δήμητρα Γαλάνη
Σκηνικές απαιτήσεις: Ταμπέλες με τις φάσεις της σελήνης (Χαρτόνι και ύφασμα). Τα παιδιά εμφανίζονται διαδοχικά κρατώντας από μια κατασκευή με μια φάση της σελήνης.
Σκηνή 3η «Η χαμένη καραμέλα»
Και να, ο Τιμολέων, ο νέος φεγγαροσκεπαστής!
Έτοιμος είναι απόψε να ανέβει στο φεγγάρι
του γέρο-Ναπολέοντα τη θέση για να πάρει.
Σαν τον αέρα ανάλαφρος αμέσως θα γενεί
με αυτή την καραμέλα που έχει να γευτεί!
Σκηνικές απαιτήσεις: μπαλόνι με ίλιον σε σχήμα καραμέλας. Ο Δάσκαλος δίνει στον νέο Φεγγαροσκεπαστή, τον Τιμολέοντα, την καραμέλα-μπαλόνι που θα τον βοηθήσει να ανέβει ως το φεγγάρι για να διαδεχτεί τον Γέρο Ναπολέοντα, αλλά εκείνος το αφήνει και του φεύγει από τα χέρια.
Χάθηκε η καραμέλα, πάει,
σαν ένα όνειρο άπιαστο, θολό
Και σε λίγο τα φεγγάρια
θα χαθούν κι αυτά θαρρώ!
Μεταβατική μουσική: «Χάρτινο το φεγγαράκι» (μόνο το ρεφρέν με διασκευασμένους στίχους) Στίχοι από το διασκευασμένο «Χάρτινο το φεγγαράκι»:
Άπιαστο το φεγγαράκι
στέκεται εκεί ψηλά!
Αχ και νά’ χα έναν τρόπο
να το πάρω αγκαλιά!
Δίχως την καραμελίτσα
δύναμη από πού θα βρω;
Αχ και νά’ χα μια σκαλίτσα
στο φεγγάρι ν΄ανεβώ!
ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΥΣΗ:
Σκηνικές απαιτήσεις: Ταμπέλες με ερωτοαποκρίσεις. Μια ομάδα παιδιών ρωτά και η άλλη απαντά, προσπαθώντας να βοηθήσουν το νέο Φεγγαροσκεπαστή να βρει τη λύση. Ενώ διατυπώνεται μια ερώτηση ή απάντηση, ένα παιδί από την αντίστοιχη ομάδα ξεπροβάλει κρατώντας την αντίστοιχη ταμπέλα:
-Σκέψου!
-Ρώτα!
-Σκέψου!
-Ρώτα!
-Αν το φεγγάρι ήταν νησί;
-Με πλοίο θα πήγαινες εκεί.
-Αν το φεγγάρι σε ένα χωριό ήταν κρυμμένο;
-Εκεί θα πήγαινες με τρένο.
-Σε άλλη ήπειρο αν ήταν το φεγγάρι;
-Θα ερχόταν αεροπλάνο να σε πάρει.
-Κι αν ζούσαμε σε άλλη εποχή;
-Το διαστημόπλοιο θα είχε ανακαλυφθεί.
-Σκέψου!
-Ρώτα!
Σκηνή 4η «Πλανόδιοι μουσικοί»
Να οι πλανόδιοι μουσικοί.
Τον κόσμο όλο γυρίζουν
κι ίσως τη λύση τη σωστή
εκείνοι να γνωρίζουν
Μουσική: Yann Tiersen, Violin and Beat
Σκηνικές απαιτήσεις:
Τα παιδιά με κρουστά όργανα παίζουν και δείχνουν το παιχνιδοπωλείο
Η Μουσική σε πάει ψηλά
με το μυαλό και την καρδιά.
Μα αν θες, στ’ αλήθεια, να πετάξεις
μες στα παιχνίδια, εκεί, να ψάξεις.
Σκηνή 5η « Στο παιχνιδοπωλείο»:
Μουσική υπόκρουση: «La Poubelle Cuisine» Betty Blue.
Α Ομάδα:
Τα παιδιά, με την προτροπή του αφηγητή, παίζουν με μπάλες και πετούν τα μπαλόνια.
Σκηνικές απαιτήσεις: Μεγάλες μπάλες, μπαλόνια με ίλιον
-Όπου φυσάει ο άνεμος πας, μ’ ένα μπαλόνι ψηλά πετάς.
-Έμοιαζε η λύση η σωστή, μα είσαι ακόμη εδώ στη γη.
Β Ομάδα:
Τα παιδιά, με την προτροπή του αφηγητή, πετάνε χάρτινες σαΐτες προς τους θεατές, από ένα γεμάτο πανέρι.
Σκηνικές απαιτήσεις: Πολλές χάρτινες σαΐτες μέσα σε ένα πανέρι
-Όπου φυσάει ο άνεμος πας, με μια σαΐτα ψηλά πετάς.
-Έμοιαζε η λύση η σωστή, μα είσαι ακόμη εδώ στη γη.
Γ Ομάδα:
Τα παιδιά παίζουν με τα παιχνίδια τους.
Στο τέλος, με την προτροπή του αφηγητή, ανεβαίνει στο τραμπολίνο ο Τιμολέων
Σκηνικές απαιτήσεις: Ροκάνες, τσέρκια, τραμπολίνο
-Τώρα τον άνεμο νικάς, με ελατήρια ψηλά πετάς.
-Έμοιαζε η λύση η σωστή, μα είσαι ακόμη εδώ στη γη.
Μήπως τη λύση, τελικά, την ξέρουν μόνο τα παιδιά;
Σκηνή 6η «Ανθρώπινη σκάλα»:
Αν ενωθούμε όλοι μαζί
κι ο ένας στον άλλον ανεβεί
θα είναι ο στόχος μας κοινός
καθένας μας σημαντικός.
Τα άπιαστα θα είναι απτά
τα όνειρα αληθινά
και τα φεγγάρια λαμπερά
πότε ολοστρόγγυλα, πότε μισά!
«Φεγγαράκι ερχόμαστε!»|
Ακούγεται μουσική και τα παιδιά σχηματίζουν την ανθρώπινη σκάλα.
Μουσική: «kalinifta» Αλκίνοος Ιωαννίδης–Encardia Σκηνικές απαιτήσεις: μικρή σπαστή σκάλα και τα παιδιά που θα σχηματίσουν μια μικρή πυραμίδα για να φτάσουν το κρεμασμένο φεγγάρι!
Τέλος…
Τέλος;
Κάθε τέλος και μια αρχή!
Δείτε ακόμα:
Ορχηστρικά ξένων συνθετών για τις γιορτές σας
Ορχηστρικά Ελλήνων συνθετών για τις γιορτές σας