Η επικαιρότητα όπως τη βιώνουμε στον σύγχρονο Δυτικό Πολιτισμό μας συμπαρασύρει στους ρυθμούς της. Η εκδοτική παραγωγή δεν θα μπορούσε να μείνει αμέτοχη. Με αφορμή τη γιορτή των Χριστουγέννων τα ράφια των βιβλιοπωλείων γεμίζουν με βιβλία αντίστοιχης θεματολογίας. Είναι κάποιες εκδόσεις που χαίρεσαι να τις απολαμβάνεις σαν αναγνώστης κι άλλες οι οποίες σε κάνουν να αναρωτιέσαι το λόγο ύπαρξής τους. Κι είναι κι εκείνα τα βιβλία που δεν είναι χριστουγεννιάτικα αλλά έχουν τόση μαγεία, αγάπη, θαλπωρή, νοιάξιμο ώστε είναι δύσκολο να τα αγνοήσεις. Θα αναφερθούμε σε ορισμένα και με μια προσεκτική ματιά στα ράφια των βιβλιοπωλείων και των βιβλιοθηκών θα ανακαλύψετε πολλά περισσότερα.
Το Δώρο της Παπλωματούς του συγγραφέα Τζεφ Μπριμπό, εικονογράφηση Γκέιλ ντε Μάρκεν, σε μετάφραση Κώστιας Κοντολέων (εκδόσεις Άγκυρα 2002), αποτελεί μια χαρακτηριστική περίπτωση. Το βιβλίο, μολονότι δεν έχει χριστουγεννιάτικο περιεχόμενο, αναφέρεται τόσο έντονα στην αγάπη προς τον συνάνθρωπο, τον αλτρουισμό, την ενσυναίσθηση, την προσφορά. Ανάλογη περίπτωση είναι και ο Φεγγαροσκεπαστής του Έρικ Πιουμπαρέτ, σε μετάφραση Μαρίας Αγγελίδου (εκδόσεις Αίσωπος, 2003).
Η Πετρόσουπα (κείμενο & εικονογράφηση Τζον Τζ. Σμιθ, μετάφραση Μάνου Κοντολέων, Εκδόσεις Άγκυρα, 2003), τα έχει όλα: το μήνυμα, τις αλληγορίες, την γοητεία της απλότητας… και παρόλο που δεν είναι ελληνικό παραμύθι, μας θυμίζει το ιδιαίτερο χριστουγεννιάτικο έθιμο της Φλώρινας με τις φωτιές και τη φασολάδα! Με μια μικρή περιήγηση στο διαδίκτυο θα βρείτε την Πετρόσουπα σε μορφή αφήγησης από την αγαπημένη παραμυθού Σάσα Βούλγαρη.
Ο νάνος δεν κοιμάται των Αστριντ Λιντγκρεν & Κίττυ Κράουθερ σε μετάφραση Άννας Παπαφίγκου (εκδόσεις Μάρτης, 2015) είναι η αλληλεγγύη που ζει ξεχασμένη μέσα μας,. Είναι η προσδοκία για την αναγέννηση που θα έρθει. Είναι το φιλί στα μαλλιά ενός κεφαλιού που μουδιάζει από την παγωνιά. Είναι ο αποτραβηγμένος μας εαυτός, εκείνος που δε χρειάζεται να συγχρωτιστεί με δεκάδες για να αποκτήσει αξία, που δεν αναζητεί το παν για να κουβαλά το βάρος “τα έχω όλα τώρα”. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάτι πιο χριστουγεννιάτικο…
Το ΔΕΝ του Βαγγέλη Ηλιόπουλου, εικονογράφηση της Έφης Λαδά (Πατάκης, 2017), δ ε ν θα μπορούσε να λείπει από μία ανάρτηση σαν αυτή. Είναι βλέπετε τόσα πολλά τα ΔΕΝ. Κι έχουμε ανάγκη τα λόγια της αγάπης για να σχηματίσουμε την πιο γερή ουρά χαρταετού. Βαθιά ανθρώπινο κι αληθινό!
Το αριστουργηματικό ΑΝ, της Αγαθή Δημητρούκα, εικονογράφηση Tassies από τις Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο (2018) είναι επίσης ένα άγγιγμα ψυχής και μια εσωτερική αναζήτηση για τον χρόνο που φεύγει, τον χρόνο που έρχεται, τη ζωή! Μόνο και μόνο για τον στίχο: “Αν μου δίναν τις πίκρες τους όλοι και μου λέγαν να χτίσω μια πόλη…”
Αφήσαμε για τον τέλος τον αγαπημένο Μικρό Πρίγκιπα. Αν θελήσετε να τον ξανασυναντήσετε αναζητήστε τον στην έκδοση που κυκλοφορεί από το Μεταίχμιο, 2015 όπως τον απέδωσε η Άλκη Ζέη και τον ζωγράφισε μαγικά ο Αλέξης Κυριτσόπουλος. Στη δεξιά γωνία της σελίδας 57 θα ανακαλύψετε ένα μικρό αστέρι από το οποίο πιάνεται ο Μικρός Πρίγκιπας και ταξιδεύει. Μαζί του ζούμε την ωραιότερη χριστουγεννιάτικη ανάμνηση: Σήκωσα τον κουβά ως τα χείλη του. Έπινε με τα μάτια κλειστά. Αυτό το νερό δεν ήταν απλά για ξεδίψασμα. Γεννήθηκε από το περπάτημα κάτω από τα αστέρια, το τραγούδι του μάγκανου κι από την προσπάθεια των χεριών μου. Ήτανε σαν δώρο για την καρδιά. Όταν ήμουνα μικρός, τα φώτα του χριστουγεννιάτικου δέντρου, η μουσική της λειτουργίας του μεσονυχτίου, τα τρυφερά χαμόγελα, όλα μαζί έκαναν να λάμπουν έτσι τα χριστουγεννιάτικα δώρα που έπαιρνα. Αυτό το βιβλίο για εμάς συμπυκνώνει την μαγεία των Χριστουγέννων σε ένα ταξίδι ανακάλυψης της ουσίας της ύπαρξής μας…
Αυτά κι άλλα βιβλία που δεν είναι αλλά συγχρόνως είναι τόσο χριστουγεννιάτικα μοιάζουν ένα άγγιγμα ψυχής που αξίζει να αναζητήσει κανείς τις γιορτινές κι όλες τις άλλες μέρες του χρόνου. Γιατί, ευτυχώς, τα βιβλία δεν είναι εποχικά αντικείμενα. Με ένα βιβλίο, ευτυχώς, μπορείς να κάνεις καλοκαιρινά ταξίδια μέσα στο καταχείμωνο και να γιορτάσεις τα Χριστούγεννα μες στο κατακαλόκαιρο ή γιατί όχι, αν σου κάνει κέφι να έχεις κάθε μέρα Χριστούγεννα όπως εύχεται ο Μίζα Ντελ Γκάλο της Σοφίας Μαντουβάλου στο αριστουργηματικό βιβλίο Η νύχτα που γεννήθηκε η αγάπη (εκδόσεις Μεταίχμιο)
Καλές γιορτινές αναγνώσεις!
