Χειμωνιάτικος ήλιος. Ξύπνησε κεφάτος κι αποφάσισε να βγει βόλτα. Πεινούσε αλλά το άφησε για αργότερα. Πηγαίνει σ’ ένα πανέμορφο πάρκο στην άλλη πλευρά της πόλης. Πάπιες, δέντρα, λουλούδια, πεταλούδες και τρία παιδιά που ετοιμάζονται να παίξουν το «Λύκε, λύκε είσαι ‘δώ;». Όμως αυτό το παιχνίδι παίζεται με τέσσερις. Τότε αυτός προσφέρεται ευγενικά για τέταρτος. Τα παιδιά δέχονται και το παιχνίδι ξεκινάει.
«Λύκε, λύκε είσαι ‘δώ;»
Βγάζει τη γενειάδα του. Βγάζει το καπέλο του. Βγάζει τα γυαλιά του. Ανοίγει τη στοματάρα του και τα κυνηγά. Αποκαλύπτεται. Τα παιδιά φοβούνται, τρέχουν. Ήταν καλός ή κακός αυτός ο “λύκος” τελικά;
Ένα από τα βιβλία της χρονιάς (τουλάχιστον). Πρωτότυπο και ευρηματικό ως ιδέα, εύρυθμο και εξόχως μεστό αφηγηματικά, με υψηλή θεατρικότητα και προφανείς δυνατότητες δραματοποίησης, αγγίζει το θέμα των θεμάτων, την κορωνίδα της ασφάλειας του μικρού ανθρώπου. Ο συγγραφέας Μάκης Τσίτας (Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2014) παίρνει ένα σύνηθες στιγμιότυπο της καθημερινότητας εκατομμυρίων παιδιών (παίζουν στο πάρκο ανέμελα), παίρνει τη φυσική ροπή τους να εμπιστεύονται κάθε εμφανιζόμενο με την ετικέτα της ευγένειας και της ανιδιοτελούς προσφοράς και δημιουργεί, με αντιήρωα τον κακό λύκο που μεταμφιέζεται, ένα βαθύ ρήγμα στην άκριτη εμπιστοσύνη, στην άγνοια κινδύνου και την ελλιπή προετοιμασία των παιδιών απέναντι σε κάθε λογής κίνδυνο. Παιδιά που μέσα στην αθωότητά της ηλικίας πιστεύουν ότι όλος ο κόσμος λειτουργεί με κριτήριο την καλοσύνη, το χαμόγελο, την ανεμελιά. Γονείς που πιστεύουν ότι μέσα στο σπίτι μπορεί να κοπείς με το μαχαίρι, να σπάσεις το βάζο ή να πέσεις από το μπαλκόνι, αλλά τίποτα κακό δε μπορεί να συμβεί στη γειτονιά, στην πλατεία, στο πάρκο.
Ο τρόπος που δομείται και αποτυπώνεται η ιστορία πραγματικά αφυπνίζει κάθε εφησυχασμένο καλοπροαίρετο γονιό, ενώ συντρίβει αριστουργηματικά τα στερεότυπα περί δύσκολων θεμάτων στην παιδική λογοτεχνία. Δεν υπάρχουν δύσκολα ή αντιεμπορικά θέματα. Μόνο ο τρόπος που τα αφηγείσαι μετράει. Γιατί όπως έχει πει ο συγγραφέας “στα παιδιά πρέπει να λέμε τα πάντα”.
Η εικονογράφηση της Ντανιέλας Σταματιάδη μαγεύει. Δεν συνοδεύει απλά το κείμενο με επάρκεια. Συνοδοιπορεί μαζί του, αφηγείται μαζί του, αιχμαλωτίζει το βλέμμα και τη σκέψη που δημιουργεί επιπλέον λέξεις από εκείνες του κειμένου. Εικαστικά άρτιο, με έναν εξαίρετο τρόπο απόκρυψης της μορφής του κακού “λύκου”, που μετά από εκείνο το διάσημο, παλιό παραμύθι του κοριτσιού με το κόκκινο σκουφί, ξαναμεταμφιέζεται για να σημάνει το συναγερμό του κινδύνου, όχι πια στο δάσος, αλλά δίπλα, στο πάρκο μιας πόλης.
Η κακοποίηση, σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική, αφορά σε οποιαδήποτε πράξη οδηγεί σε πραγματική ή δυνητική βλάβη ενός παιδιού και είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ, καθώς σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, κάθε χρόνο τουλάχιστον 5,5 εκατομμύρια παιδιά εξαφανίζονται στον κόσμο (250.000 στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 1 παιδί κάθε 2 λεπτά, στοιχεία Missing Children Europe). Η Παγκόσμια Ημέρα Για τα Δικαιώματα του Παιδιού έχει καθιερωθεί στις 20 Νοεμβρίου, η Διεθνής Ημέρα Εξαφανισμένων Παιδιών στις 25 Μαΐου και αυτές είναι δυο ακόμα αφορμές για προβληματισμό πάνω στο θέμα. Μάλιστα, η Ε.Ε. έχει θεσπίσει τον τηλεφωνικό αριθμό 116 000 ο οποίος το 2017 δέχτηκε 189 χιλιάδες κλήσεις (Ελλάδα 1056 Χαμόγελο του Παιδιού, Εθνική Γραμμή SOS για τα παιδιά).
Γνωρίστε το δίχτυ ασφαλείας που πρέπει να έχουν όλα τα παιδιά, τον κωδικό ασφαλείας έκτακτης ανάγκης, τον πανίσχυρο κανόνα του εσωρούχου και τον τρόπο αντίδρασης των παιδιών σε περίπτωση επίθεσης αγνώστου, και εκμεταλλευθείτε αφορμές και παγκόσμιες ημέρες, δημιουργήστε με αυτό το έξοχο βιβλίο το δικό σας αδιαπέραστο δίχτυ ασφαλείας προς το παιδί σας, δίχως κραυγές και υστερίες, δίχως πανικούς και ψυχολογική τρομοκρατία. Να πούμε επιτέλους “ναι” στην παιδικότητα και την ξεγνοιασιά της παιδικής ηλικίας, αλλά “ναι” και στην γνώση των κινδύνων και την ορθολογική συμπεριφορά απέναντι σε καθετί άγνωστο. Το βιβλίο σέβεται αυτήν την ισορροπία και με το παραπάνω. Σειρά μας.
Εκδόσεις Κόκκινη Κλωστή Δεμένη. Ένα βιβλίο που θα ξεχωρίσει. Απαραιτήτως.
Διακρίσεις
[vc_custom_heading text=”THE BOOK SECRET” font_container=”tag:h2|font_size:32|text_align:center|color:%23ffffff” google_fonts=”font_family:Akronim%3Aregular|font_style:400%20regular%3A400%3Anormal” css_animation=”bounceIn” css=”.vc_custom_1517325058360{padding-top: 7px !important;background-color: #0066cc !important;}”]
Ο Μάκης Τσίτας στο ELNIPLEX για το βιβλίο “Και βγάζω το καπέλο μου…“:
“Είχα στο νου μου ένα βιβλίο που να απευθύνεται εξίσου στα παιδιά και τους γονείς. Με ενδιαφέρει η έννοια του κακού στην παιδική λογοτεχνία. Ότι το κακό υπάρχει και ο κόσμος δεν είναι αγγελικά φτιαγμένος. Οι μεγαλύτεροι το ξέρουμε καλά αυτό. Με αυτό δεν θέλω ασφαλώς να τρομάξω τα παιδιά. Δεν πρέπει να τα φορτώνουμε με επιπρόσθετα άγχη και φοβίες, ωστόσο ήθελα να τους επιστήσω την προσοχή, να τους πω ότι πρέπει να είναι προσεκτικά γιατί ο κίνδυνος υπάρχει. Δεν παύει να υπάρχει αν τον αγνοείς. Το ίδιο θα έλεγα και προς τους γονείς. Δεν πρέπει να τους πιάσει κάποιος πανικός, παρά μόνο να είναι προσεκτικοί με τα παιδιά τους. Στα παιδιά πρέπει να λέμε τα πάντα, να τα προετοιμάζουμε γι’ αυτά που θα αντιμετωπίσουν, χωρίς βέβαια, όπως είπα, να τα φορτώνουμε με ενοχές και με άγχη. Άλλο η αισιοδοξία, η όρεξη για ζωή και άλλο οι κίνδυνοι που υπάρχουν έτσι κι αλλιώς παντού. Γιατί είναι όπως λες στο παιδί “μη βάζεις το στυλό στην πρίζα”. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάθει κάποια φοβία ή ότι το αγχώνεις, αλλά του λες να προσέχει, του μαθαίνεις τον κίνδυνο. Γιατί κίνδυνοι υπάρχουν παντού, ακόμα και μέσα στο σπίτι.”
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Και βγάζω το καπέλο μου… |
| Συγγραφέας: | Μάκης Τσίτας |
| Συγγραφέας: | Ντανιέλα Σταματιάδη |
| Εκδόσεις: | Κόκκινη Κλωστή Δεμένη, Οκτώβριος 2018 |
| Επιμέλεια κειμένων: | Αντωνέτα Κώτση |
| Τεχνική επιμέλεια: | Κωνσταντίνος Γκότσης |
| Σελίδες: | 32 |
| Μέγεθος: | 21 Χ 29 |
| ISBN: | 978-618-5151-58-4 |
“Δε χρειάζεται να αναλύουμε τα πάντα στα παιδιά, είναι πανέξυπνα πια”: συνέντευξη του Μάκη Τσίτα
