Μαίρη Τρύφων Προϊσταμένη 9ου Νηπ/γείου Π.Φαλήρου
M.ed Διοίκηση και Διαχείρηση Εκπ/κών Μονάδων
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, μαζεύεις το σκορπισμένο σε 25 επί 1…επί 2…επί 4 κομμάτια του μυαλού σου. Σκέφτεσαι ότι δεν θα άντεχες ούτε μια ημέρα ακόμη , γιατί έχεις «ξεχειλίσει» από αγωνίες, χαρές, ματαιώσεις, επιβραβεύσεις, νεύρα, θυμό, αγάπη και τόσα άλλα συναισθήματα. Καταλαβαίνεις ότι έφτασε το δικό σου , αλλά και το δικό τους, όριο σε αυτήν την καθημερινή διαδικασία.
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ξεχνάς τις δύσκολες στιγμές της προσαρμογής τους, τους κανόνες και τις ρουτίνες που έπρεπε να μάθουν από την αρχή. Ξεχνάς την φασαρία, που πολλές φορές σου τρυπάει τα αυτιά και χρόνο με τον χρόνο σαν να γίνεται πιο δυνατή. Ξεχνάς τις δυσκολίες συνεργασίας με γονείς που αγαπούν , αλλά δεν έχουν μάθει ή δεν θέλουν να ακούσουν. Ξεχνάς τις δυσκολίες συνεργασίας με συναδέλφους που δεν έχουν μάθει να συνεργάζονται, να αναλαμβάνουν ευθύνες, να διαχειρίζονται πράγματα και καταστάσεις. Είναι που οι συνεργασίες φαίνονται και σε εσένα πιο δύσκολες ή μήπως είναι η κούραση που έρχεται με τα χρόνια; Ξεχνάς την ελλιπή, «περίφημη» υλικοτεχνική υποδομή, που δυσκολεύει την δουλειά σου. Που εσύ και άλλοι πριν από εσένα, με ελάχιστα οικονομικά μέσα, αφιερώνοντας πολύ προσωπικό χρόνο, προσπαθείς να βελτιώσεις.
Κάθε χρόνο, τέτοια μέρα θυμάσαι μόνο τα χαμόγελα και τα γέλια τους. Τις αθώες ακόμα ματιές τους για τα πράγματα που τα περιβάλλουν και τις αυθόρμητες αντιδράσεις τους, σε κάθε καινούργιο που τους πρόσφερες . Παρόλο που ξέρουν πάρα πολλά πια , πάντα υπάρχει κάτι που θα πεις , θα δείξεις, θα κάνεις και θα τα «εντυπωσιάσεις». Τότε είναι που λες :«έμαθαν από εμένα… έκανα την δουλειά μου καλά». Κοιτάς τις φωτογραφίες της χρονιάς και βλέπεις ότι ήρθαν ανθρωπάκια και φεύγουν λίγο μεγαλύτερα. Ελπίζεις και λίγο σοφότερα από γνώσεις, εμπειρίες, συναισθήματα. Ελπίζεις να έχεις βάλει στο μυαλό τους και στην καρδιά τους σποράκια που θα μεγαλώσουν , θα ανθίσουν και θα δώσουν τους καρπούς τους, κάποια στιγμή αργότερα στην ενήλικη ζωή τους. Ελπίζεις να σε θυμούνται για κάποιο καλό παράδειγμα που τους έδωσες, μια καλή κουβέντα και ένα χάδι σε δύσκολες στιγμές τους. Χαίρεσαι για γονείς που συνάντησες στο χρόνο αυτό , με διάθεση προσφοράς, καλοσύνης και κατανόησης και για όμορφες συνεργασίες που προέκυψαν.
Κάθε χρόνο , τέτοια μέρα αρχίζει η διαδικασία της αποσυμπίεσης! Πρέπει να αδειάσεις, να αποβάλλεις όλα όσα θεωρείς ότι σε έβλαψαν και να κρατήσεις τα καλά , να τα αξιολογήσεις και να τοποθετήσεις στα κατάλληλα «κουτάκια» του μυαλού σου , απ΄όπου θα τα ανασύρεις όταν χρειάζεται. Είναι απαραίτητη αυτή η διαδικασία, για να μπορέσεις σε δύο μήνες να είσαι έτοιμη/ος να δεχτείς και να διαχειριστείς άλλα 25 παιδιά επί…. επί… ποιός ξέρει πόσους άλλους.
Κάθε χρόνο , τέτοια μέρα, εδώ και 22-23 χρόνια, λέω ότι φέτος πια θα είμαι ψύχραιμη , αλλά κάθε χρόνο , τέτοια μέρα δεν τα καταφέρνω, πρώτη εγώ συγκινούμαι…
Δεν σας ανέφερα το επάγγελμά μου…… είμαι εκπαιδευτικός, είμαι νηπιαγωγός.
