Αυτά τα κουτιά παπουτσιών που έφερε ως θείο δώρο η μαμά Λίλια μια μέρα από τη λαϊκή είναι κάτι παραπάνω από χρυσάφι. Ταξινομείς πράγματα, δημιουργείς χώρους, κάνεις ατομικές κατασκευές και όταν έχεις μεγάλα κέφια δημιουργείς και ολόκληρες γωνιές. Στην τάξη μας λοιπόν άρχισε να ξεφυτρώνει ένα Ιγκλού. Μεγάλες αντοχές δεν είχε (δεν είχαμε τσιμέντο και ασβέστη, παρά λίγη κόλλα), αλλά το χαρήκαμε και είδαμε με ακόμα ένα διαφορετικό μάτι αυτά τα παράξενα κουτιά παπουτσιών.
Μπαίναμε λοιπόν μέσα σε αυτά ως Εσκιμώοι και κάναμε διάφορα. Αλλά αυτό που μας έκλεψε την καρδιά ήταν να παίρνουμε βιβλία και να μπαίνουμε μέσα να διαβάζουμε. Πολύ διαβαστεροί αυτοί οι Εσκιμώοι, τόσο που έπαψαν να θυμίζουν Εκσιμώους σε Ιγκλού και παρέπεμπαν σε στοά βιβλίου!
