Ένα αγόρι κοιτάζει τη θάλασσα. Ίσως με γαλήνη και καημό, μάλλον με καημό κι αγάπη. Ύστερα τη ρωτά: τι είναι εκείνο που σε κάνει τόσο όμορφη; Η θάλασσα δεν αποκάλυψε, παρά του είπε “σκέψου”. Το αγόρι άρχισε να περπατά και να ψάχνει. Κι ύστερα ήρθαν οι υποθέσεις. Οι πρώτες ήταν απλές κι ίσως βιαστικές. Οι επόμενες πιο μελετημένες. Και οι τρίτες μάλλον στοχευμένες. Μα καμιά από αυτές τις υποθέσεις του αγοριού δεν επιβεβαίωσε η μιλιά της θάλασσας. Μόνο τον παρότρυνε. “Ψάξε”.
Το αγόρι αναζήτησε την αλήθεια σχεδόν παντού. Στο χρώμα της, στις συναντήσεις της, στη φιλοξενία της, στα καλοκαίρια των παιδιών και στα τραγούδια, στα ναυάγια και τους χαμένους θησαυρούς. Αυτό το τελευταίο ήταν πολύ κοντά στο μυστικό της ομορφιάς της. Κι η θάλασσα, σαν δασκάλα από τις λίγες, είπε στο αγόρι κάτι περισσότερο από το μυστικό της ομορφιάς της. Μια κρυμμένη αλήθεια ζωής από εκείνες που αν περάσουν στα παιδιά, θα ξεπροβάλλει ο νέος άοπλος στρατός ευτυχισμένων ανθρώπων.
Η Μαριάννα Κουμαριανού είχε προϊδεάσει με το πρώτο της βιβλίο, το βραβευμένο πια “Η συντροφιά του λόφου” (Βραβείο Ελληνικού Κύκλου Παιδικού Βιβλίου), για τους τόπους και τους τρόπους της γραφής της. Η πένα της (πληκτρολόγιο έστω) κατοικεί στις παρυφές της ποίησης κι από εκεί διαλέγει τις λέξεις και κυρίως τις εικόνες που τρέχουν οι λέξεις της. Όχι! Οι λέξεις είναι απλές, καθημερινές, από εκείνες που έχει πει ένα παιδί πολλές φορές. Η ιστορία που πλέκουν φέρνει την ποίηση.
Το Θάλασσα Πες Μου δεν είναι ένα συμβατικό παραμύθι μιας ιστορίας με εξέλιξη, γεγονότα και κλειστό τέλος. Η εξέλιξη βρίσκεται στη διαρκή αναζήτηση του παιδιού να βρει την απάντηση για την ομορφιά της θάλασσας. Η κορύφωση στην τυχαία ανακάλυψή του μυστικού της. Ένα μυστικό που είναι το μυστικό της ίδιας της ζωής, από εκείνα που τα προσπερνάμε και μετά σκεφτόμαστε τι λάθος κάνουμε και η σημερινή δεν ήταν μια όμορφη μέρα.
Δίπλα στο κείμενο, τα αμέτρητα μπλε της θάλασσας, τα πορτοκαλί του ήλιου και το χρυσό της άμμου από τις εικόνες της Θέντας Μιμηλάκη. Η εικονογράφος πηγαινοέρχεται από το σαφές στο αφηρημένο, σελίδα τη σελίδα, στήνοντας τις εικόνες στο δικό της παράλληλο σύμπαν, εκείνο που ορθώνει το κείμενο μπροστά σου αλλά δεν το απεικονίζει φωτογραφικά.
Μια από τις πιο άρτιες φετινές εκδόσεις (το νιώθεις και το βλέπεις στις σελίδες που ψηλαφείς) από τις εκδόσεις Παρρησία.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Θάλασσα πες μου |
| Συγγραφέας: | Μαριάννα Κουμαριανού |
| Εικονογράφηση: | Θέντα Μιμηλάκη |
| Εκδόσεις: | Παρρησία, 2014 |
| Σελίδες: | 28 |
| Μέγεθος: | 22 Χ 22 |
| ISBN: | 978-960-696-155-7 |
