Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 18+ — Οδηγός, Parenting
Ορισμένοι έφηβοι απομακρύνουν τα δυσάρεστα συναισθήματα διοχετεύοντάς τα σε σωματική δραστηριότητα. Όταν θυμώνουν ή εκνευρίζονται, μπορεί να πάνε για τρέξιμο , να παίξουν σε έναν αγώνα μπάσκετ ή να εξασκηθούν στο σερβίς στο τένις. Άλλοι βρίσκουν ανακούφιση από τα ανεπιθύμητα συναισθήματα στρεφόμενοι σε δημιουργικές διεξόδους. Ίσως κάνουν ζωγραφιές που αποτυπώνουν μια αίσθηση λαχτάρας, γράφουν ιστορίες ή ποιήματα με θέμα την απογοήτευση, παίζουν ένα τραγούδι κοπανώντας τα πλήκτρα στο πιάνο για να ξεσπάσουν την οργή τους ή τραγουδάνε μεγαλόφωνα έναν σκοπό για να εκτονώσουν την αγανάκτησή τους.
Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο γονεϊκότητας από την Lisa Damour.
Περί τίνος πρόκειται
Με όπλο την πολύχρονη εμπειρία της ως κλινική ψυχολόγος, η Lisa Damour δημιουργεί ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο με πρακτικές στρατηγικές και τρόπους υποστήριξης των εφήβων στο δύσκολο υπαρξιακό μονοπάτι που λέγεται εφηβεία.
Η συγγραφέας ξεκινά από την πεποίθηση ότι η ψυχική υγεία δεν σημαίνει απαραίτητα ευτυχία, αφού η πρώτη περιλαμβάνει ένα φάσμα συναισθημάτων που θα ταιριάζουν στην εκάστοτε περίσταση για την αποτελεσματική διαχείριση καταστάσεων που συμβαίνουν στον έφηβο και κάθε άνθρωπο.
Μία σημαντική διατύπωση της Damour είναι η Συναισθηματική Δυσφορία, η οποία και αποτελεί κατά τη γνώμη της Ένδειξη Ανάπτυξης. Ο συναισθηματικός πόνος, λέει η Damour, προάγει την ωρίμανση. Το να νιώθουμε τον συναισθηματικό αντίκτυπο δύσκολων εμπειριών μάς βοηθάει να ωριμάσουμε. Όταν όμως πονάει ένας έφηβος, κάθε συνειδητοποιημένος γονέας, θα σπεύσει να τον βοηθήσει για να πάψει να πονάει. Τι κάνουμε λοιπόν τότε; Η Damour (το εξηγεί με πρακτικούς διαλόγους και παραδείγματα εντός του βιβλίου) υποστηρίζει (και ορθά κατά τη γνώμη μου) ότι πρέπει οι γονείς να λειτουργούμε ως σταθερή παρουσία στη ζωή των εφήβων μας όποτε εξαντλούνται. Να ακούμε με προσοχή και υπομονή όταν θέλουν να συζητήσουν για το τι δεν πάει καλά και για όσους δεν θέλουν να μιλήσουν να τους συμπαραστεκόμαστε έμμεσα, προσφέροντας π.χ. κάποιο αγαπημένο τους ρόφημα, τη σιωπηλή μας παρέα, ή να προτείνουμε να δούμε την αγαπημένη τους ταινία. Τα έχω κάνει όλα αυτά πολλάκις. Έφαγα τα μούτρα μου πολλές φορές, αλλά επιβεβαιώνω την Damour. Είναι ο μόνος δρόμος και τρόπος να στηρίξεις τα πάνω και τα κάτω ενός εφήβου/μιας έφηβης.
Ακολούθως η Damour προσφέρει πρακτικές συμβουλές για τη λεγόμενη Συναισθηματική Ρύθμιση, να βοηθούμε δηλαδή τους εφήβους να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους μέσω π.χ. μιας σωματικής ή δημιουργικής, καλλιτεχνικής δραστηριότητας. Με κάποιον τρόπο, πρέπει να βρούμε δίοδο εξωτερίκευσης των συναισθημάτων τους και όταν γίνεται με εποικοδομητικούς τρόπους είναι ο,τι καλύτερο.
Η Damour εξετάζει όλες τις πτυχές, θα έλεγα, της εφηβικής ύπαρξης. Προκλήσεις, απώλεια και επανάκτηση ελέγχου, αντιπερισπασμοί όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως πρέπει και θέλουμε να επαναρυθμίσουμε τα συναισθήματα του εφήβου σε έναν πιο κανονικό δρόμο, αλλά και τα δικά μας συναισθήματα, ως γονείς για να αντιμετωπίσουμε όλη αυτή την καταιγίδα και να είναι όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη η ανάδυση του νέου ανθρώπου.
Σαφές, κατανοητό, με πολλά πρακτικά παραδείγματα, θα προσφέρει ιδέες αυτό το βιβλίο, θα δώσει προσανατολισμό και θα απενοχοποιήσει: δεν μπορείς να τα κάνεις όλα τέλεια, δεν μπορείς να τα ελέγξεις όλα. Να είσαι εκεί και όχι συνεχώς ένα ελεγκτικό φρικιό που θέλει να τα πάει όλα όπως θέλει.
Για ενήλικες αναγνώστες
Εκδόσεις Παπαδόπουλος.
Απόσπασμα
Δείτε απόσπασμα εδώ
 |
|
|---|---|
| TAYTOTHTA | |
| Τίτλος: | Η συναισθηματική ζωή των εφήβων |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | The emotional lives of teenagers: raising connected, capable, and compassionate adolescents |
| Συγγραφέας: | Lisa Damour |
| Εκδόσεις: | Παπαδόπουλος, Νοέμβριος 2024 |
| Επιμέλεια: | Εύα Καλεύρα |
| Μετάφραση: | Χριστίνα Κασσεσιάν |
| Σελίδες: | 336 |
| Μέγεθος: | 14,5 X 20,5 |
| ISBN: | 978-618-23-2054-9 |
