Η συνέλευση των ζώων (1998, Sony music)
Μουσική: Γιώργος Κουρουπός,
Κείμενα-στίχοι: Περικλής Κοροβέσης,
Τραγούδι: Σπύρος Σακκάς,
(+ Έξι τραγούδια για ποντίκια)
Μουσική-Στίχοι: Γιώργος Κουρουπός,
Τραγούδι: Σπύρος Σακκάς,
Σκίτσα: Γιώργος Ορνεράκης.
Τον είχαμε ξαναναλύσει αυτόν τον καταπληκτικό δίσκο και σε άλλο site που φέρει την υπογραφή μας. Του έχουμε αδυναμία και θα τον εντάξουμε και στην εδώ συλλογή μας.
Πρόκειται για πραγματικά “αιρετική” προσέγγιση παραμυθιού και τραγουδιών που λειτουργεί με πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης και ασφαλώς δεν αφορά μόνο σε μικρά παιδιά αλλά και σε όσους έχουν διάθεση να δουν πέρα από την πρώτη γραμμή ανάγνωσης.
Σε στίχους και κείμενα του σημαντικού Έλληνας λογοτέχνη Περικλή Κοροβέση, μιας ευγενούς φυσιογνωμίας που κάποτε γνώρισα από κοντά νιώθοντας κάμποσο δέος για το συγγραφέα των ξεχωριστών “Ανθρωποφυλάκων”, μιας συγκλονιστικής κατάθεσης για τα βασανιστήρια της δικτατορίας στους αντιφρονούντες.
Στη μουσική, ο διακεκριμένος συνθέτης Γιώργος Κουρουπός, δουλεύει το κείμενο του Κοροβέση σαν λιμπρέτο, μελοποιώντας δηλαδή όλα τα μέρη του με τα αφηγηματικά μέρη να ακούγονται και αυτά τραγουδιστά. Το έργο ερμηνεύεται εξ’ ολοκλήρου από το θρυλικό ερμηνευτή της Λιλιπούπολης και άλλων σημαντικών τραγουδιών Σπύρο Σακκά που τραγουδά και μιμείται μοναδικά.
Η συνέλευση των ζώων
Κάποτε αυτή η σφαίρα που λέγεται γη και που γυρίζει χωρίς τέλος και αρχή δεν είχε πόλεις μήτε σχολεία, λεωφορεία και λατομεία, δεν είχε σπίτια, δεν είχε δρόμους, δεν είχε τρένα και υπονόμους κι ούτε ακόμα είχε ανθρώπους.
-Ε, τότε τι είχε; Πες μας τα όλα απ’ την αρχή χωρίς να κρύψεις ούτε να σπυρί
Τότε η γη ήταν μια μεγάλη εξοχή, απ’ την Αθήνα ως τη Μαδρίτη κι από Πεκίνο ως Καπανδρίτι, από Βοστώνη, ως την Κορώνη υπήρχαν δέντρα, βουνά και θάμνοι, ποτάμια, λίμνες, λουλούδια, κάμποι, όλα πνιγμένα μες το χορτάρι.
-Μόνο χορτάρι; Κάτι μας κρύβεις. Πες τα μας όλα στη στιγμή η ιστορία σου αργεί…
Ζώα που ζούσαν στα νερά
Ζώα με μούσι και μαλλιά
ζώα με νύχια και φτερά
Ζώα χοντρά κι άλλα λεπτά
άλλα μουγκρίζαν κι άλλα σφυρίζαν
άλλα ακούγανε κι άλλα μυρίζαν
άλλα πηδάγανε κι άλλα πετάγαν
άλλα κολύμπαγαν κι άλλα βουτάγαν.
Ζώα αιμοβόρικα, ζώα κλαψιάρικα
Ζώα ζηλιάρικα, ζώα χαδιάρικα
Ζώα κακόφωνα, ζώα καλλίφωνα
άλλα υψίφωνα κι άλλα βαθύφωνα.
Και μετά;
Ζώα με δόντια κοφτερά
Ζώα με μάτι παγερά
Ζώα με δέρματα σκληρά
Ζώα με λέπια και ουρά
άλλα μουγκρίζαν κι άλλα σφυρίζαν
άλλα ακούγανε κι άλλα μυρίζαν
άλλα πηδάγανε κι άλλα πετάγαν
άλλα κολύμπαγαν κι άλλα βουτάγαν
ζώα αιμοβόρικα, ζώα κλαψιάρικα
ζώα ζηλιάρικα, ζώα χαδιάρικα
ζώα κακόφωνα, ζώα καλλίφωνα
άλλα υψίφωνα κι άλλα βαθύφωνα.
Και μετά, και μετά;
Η συνέχεια του παραμυθιού στα δισκοπωλεία…
Έξι τραγούδια για ποντίκια
Τρέχα
Ένας ποντικός
βγήκε μοναχός
για να βρει λίγο τυρί
μα ο γάτος καρτερεί.
«Που να φύγω, που να μπω
δεν έχει μέρος να κρυφτώ
Θα με μαγκώσει
και θα λιώσει
Τρέχω, τρέχω, τρέχω».
Δέκα ποντικοί
βγήκανε μαζί
για να πάρουν το τυρί
κι ας το γάτο να φρουρεί
«Ποιο να πιάσω,
ποιο να βρω,
είναι πολλοί και δε μπορώ.
Θα μου το πάρουν
και θα με γδάρουν
Τρέχα, τρέχα, τρέχα».
Χίλιοι ποντικοί
Πω πω τι πολλοί
Πήραν όλο το τυρί,
άλλαξαν πια οι καιροί.
Ποντικίνα καφετιά
Μια ποντικίνα καφετιά
καθόταν στη φωτιά
και κένταγε και έπλεκε όνειρα στ’ αυτιά.
Ένα ποντίκι μαλλιαρό
γυρνούσε από καιρό
στην πόρτα της τραγούδαγε όμορφο σκοπό.
Αχ ποντικίνα καφετιά
μου άναψες φωτιά
ζεστάθηκε η καρδούλα μου μες την παγωνιά.
Ένα ποντίκι μαλλιαρό
κοντά μου στη φωτιά να παίξουμε,
να παίξουμε όνειρα σταχτιά, να παίξουμε,
να παίξουμε όλη τη νυχτιά.
Το φτωχό ποντίκι
Στην απέναντι αποθήκη
μένει ένα φτωχό ποντίκι,
όλα την ημέρα σκάβει
και το νύχι του ανάβει.
Σκάψε, σκάψε, σκάψε, σκάψε
και τα όνειρα σου θάψε
Η καημένη ποντικίνα
την περνάει στην κουζίνα
τα παιδιά πάνε σχολείο
και δεν έχουνε βιβλίο.
Σκάψε, σκάψε, σκάψε, σκάψε
και τα όνειρα σου θάψε.
Νοίκι, φως, τυρί και λάδι,
τρεις ελιές και παξιμάδι
πώς να φτάσουν τα λεφτά,
δυο χιλιάδες δεκαεφτά.
Σκάψε, σκάψε, σκάψε, σκάψε
και τα όνειρα σου θάψε.
Έτσι κάποτε μια μέρα
δε θα φτάνει η φοβέρα.
το ποντίκι θα θυμώσει
κι όλους μας θα μας δαγκώσει
χτύπα, χτύπα, χτύπα, χτύπα
για να βγεις από την τρύπα.
Άρρωστο ποντίκι μου
Άρρωστο ποντίκι μου γιατί δε μου μιλάς
τόσο πολύ κουράστηκες ή πια δε μ’ αγαπάς.
Θα σου χαρίσω δυο καρύδια
να παίζεις πάνω στα σανίδια.
Έλα γέλα μου λιγάκι πονηρό μου ποντικάκι
άρρωστο ποντίκι μου, γιατί δε μου μιλάς.
Άρρωστο ποντίκι μου γιατί δε με κοιτάς
μήπως και με βαρέθηκες και θες αλλού να πας
Θες να σου φέρω λίγο λάδι
να γλείφεις μέσα στο σκοτάδι
έλα γέλα μου λιγάκι πονηρό μου ποντικάκι.
Άρρωστο ποντίκι μου, γιατί δε με κοιτάς.
Άρρωστο ποντίκι μου γιατί δε μου μιλάς.
Χόρευε, χόρευε
Μπες ποντίκι στο χορό
γεια σου και πιάσου ζωηρό
γεια σου και βιάσου να πετάξεις στον ουρανό
κι αν σε σπρώξει κανείς και στην άκρη βρεθείς
κοίτα πάλι μες στον κύκλο να μπεις
αχ γιατί διστάζεις, γιατί αργείς.
Αχ αν δεν τολμήσεις θα μαραθείς
πώς θα σταθείς μονάχο;
Χόρευε, χόρευε χορτάρι μου χλωμό
χόρτασε χάρες και πίκρες να σε χαρώ
λύπες να σε χαρώ.
Πιες γλυκόπικρο κρασί
άντε τραγούδησε κι εσύ
άντε να βγαίνει απ την καρδιά σου
ότι κι αν πεις
Κι αν οι άλλες φωνές είναι πιο δυνατές
κοίτα να φωνάξεις όσο μπορείς
Αχ γιατί σωπαίνεις , τι απορείς;
Αχ αν δε φωνάξεις θα πατηθείς
πώς θα σταθείς μονάχο;
Χόρευε, χόρευε χορτάρι μου χλωμό
Χόρτασε χάρες και πίκρες να σε χαρώ
Χόρευε, χόρευε χορτάρι μου χλωμό
Χόρτασε χάρες και λύπες να σε χαρώ
Νάνι (νανούρισμα)
Νάνι, νάνι, νάνι ποντικίνα μου στο θαλασσί ντιβάνι.
Νάνι, νάνι, σα βαρκούλα άραξες σε ήσυχο λιμάνι.
Νάνι, νάνι, νυχτοπούλια σου κεντούν θαλασσινό φουστάνι.
Νάνι, νάνι, να φορέσεις το πρωί σαν βγούμε για σεργιάνι.
Νάνι, νάνι, νάνι ποντικίνα μου ποια μάνα σ’ έχει κάνει;
Νάνι, νάνι, τα μαλλιά σου τα ξανθά ο ήλιος δεν τα φτάνει.
Νάνι, νάνι αστακοί σου πλέκουνε κοράλλινο στεφάνι.
Να φορέσεις στα μαλλιά σα βγούμε για σεργιάνι.
Νάνι, νάνι, νάνι ποντικίνα μου στο θαλασσί ντιβάνι.
Νανι, νάνι σα βαρκούλα ψαροπούλα την αυγούλα θα ‘ρθω να σε βρω.
ΥΓ: Δε θεωρώ σωστό να ανεβαίνουν ολόκληροι δίσκοι στο youtube. Αν θέλετε να τον ακούσετε, κάποιος το ανέβασε εδώ.
