Το ELNIPLEX εμπνέεται από το αυθεντικό ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΥΣΤ και αναδεικνύει τους λειτουργούς της ελληνικής εκπαίδευσης. Κάθε εβδομάδα η σκυτάλη θα παραδίδεται από το παρόν στο επόμενο πρόσωπο της εκπαίδευσης.
Ξεκινήσαμε τη Σκυταλοδρομία της Εκπαίδευσης με την Γαρυφαλιά Τεριζάκη, από τους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας, και ακολούθως περάσαμε στη Λίλιαν Δούμα από το 1ο Νηπιαγωγείο Λουτρών Αιδηψού Ευβοίας, την Έλενα Καραγιάννη από τη δομή Φιλοξενίας του Σχιστού, την Χρύσα Σαββάκη από το 3ο Δημοτικό Σχολειό Ναυπλίου, τη Χριστίνα Λούστα, Συντονίστρια Εκπαίδευσης Προσφύγων στον Αστικό Ιστό της Δυτικής Θεσσαλονίκης, την Ελευθερία Καλούδη από το 43ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου Κρήτης και την Μαρίνα Σταματοπούλου του 8/θ Δημοτικού σχολείου Δρεπάνου Αργολίδας όπου έκλεισε ο πρώτος κύκλος.
Ο δεύτερος κύκλος της σκυταλοδρομίας ανοίγει στη Θεσσαλονίκη και την Σταυρούλα Μαστοροδήμου.
“Ονομάζομαι Σταυρούλα Μαστοροδήμου και είμαι Νηπιαγωγός. Σπούδασα στην Αλεξανδρούπολη στο ΔΠΘ. Εργάζομαι από το 2004 σε δημόσια Νηπιαγωγεία, τα περισσότερα χρόνια από αυτά στο Πειραματικό Νηπιαγωγείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αγαπώ πολύ τα παιδιά, αλλά και τους γονείς τους. Προσπαθώ να τους καταλάβω και να τους ακούσω, αυτό με οδήγησε στο να ασχοληθώ με την Διαλεκτική Συμβουλευτική, να ξανασπουδάσω στο τμήμα της Ψυχολογίας του ΑΠΘ για να γνωρίσω τις αρχές της Σχολικής Ψυχολογίας.
Με ενδιαφέρει τα παιδιά να γνωρίσουν τα συναισθήματά τους και να μην τα φοβηθούν. Το ενδιαφέρον μου επικεντρώνεται στην οργάνωση εθελοντικών καλλιτεχνικών δράσεων στο χώρο του σχολείου και στη λειτουργία ομίλων με αναφορά στην Τέχνη. Επίσης, οργανώνω εθελοντικά, με φορείς του Δήμου προγράμματα πρόληψης και καλλιέργειας της ψυχικής ανθεκτικότητας μέσα από τη δημιουργία ομάδων γονέων και δικτύων. Συμμετέχω στο δίκτυο κινηματογραφικής εκπαίδευσης. Είμαι παντρεμένη με το Σάκη και έχω δυο υπέροχα παιδιά. Αγαπώ βαθιά το Θέατρο.
Με λένε Σταυρούλα και δεν έχω χαϊδευτικό”.
Πώς συστήνεσαι στα παιδιά, πώς στους γονείς και τι πληροφορίες δίνεις για σένα την πρώτη φορά που σε βλέπουν;
Μμμ, συνήθως στα παιδιά λέω πως έχω ένα ζόρικο και λίγο βαρύ όνομα και δυστυχώς δεν έχω χαϊδευτικό. Οπότε και τους ζητάω κάθε χρονιά να μου δώσουν ένα.
Με λένε Σταυρούλα, αγαπώ τα παιδιά, τα αστεία και το θέατρο. Αυτό λέω στους γονείς. Επίσης, συμπληρώνω ότι το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να έχουν τα παιδιά την πιο όμορφη και διασκεδαστική χρονιά που θα μπορούσαν. Μόνο αυτό.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου κατά τη διάρκεια της συνύπαρξής σου με τα παιδιά στην τάξη;
Δεν με φοβίζει κάτι στην συνύπαρξη μας, όλα λύνονται, το μόνο που με αγχώνει είναι τα ατυχήματα που μπορεί να συμβούν.
Σε ποια λάθη ή αταξίες των παιδιών δείχνεις την μεγαλύτερη επιείκεια και σε ποια περίπτωση είναι κάθετη;
Δείχνω πάντα επιείκεια, ειδικά μέχρι να γνωριστούμε να γίνουμε ομάδα και να θέσουμε όλοι μαζί τα όρια της ομάδας μας. Τα όρια δεν είναι πάντα ίδια, αλλά μετακινούνται. Μιλάμε συνέχεια με τα παιδιά για θέματα που προκύπτουν, το ζήτημα δεν είναι να είμαι εγώ κάθετη, είναι η ομάδα να γίνει κάθετη στα δικά της όρια. Οφείλουμε να δίνουμε τη δυνατότητα για αυτοδιαχείριση και να δείχνουμε στα παιδιά τον τρόπο.
Ποιες λέξεις ή φράσεις χρησιμοποιείς πιο συχνά κατά τη διάρκεια της ημέρας στο σχολείο και ποια θα ήθελες να χρησιμοποιείς περισσότερο;
Συνήθως χρησιμοποιώ λέξεις από άλλες γλώσσες όταν θέλω να επικρατήσει ησυχία και να ξαφνιάσω την τάξη, πράγμα που συμβαίνει συχνά στο νηπιαγωγείο. Οπότε οι αγαπημένες μου εκφράσεις: “S‘il vous plaît”,” Attention” και το πιο πετυχημένο “Tranquilo”. Χρησιμοποιώ πολύ τις λέξεις: ζουζούνια, αγάπες, συγγνώμη, δεν ξέρω, είμαι κουρασμένη, σας λατρεύω. Τα λέω όλα, δεν μου λείπουν οι λέξεις
Πες μας την πιο όμορφη, πιο διαφορετική ή πιο αστεία ατάκα που άκουσες ποτέ από παιδί.
Κυρία, στα αλήθεια το όνομα σου είσαι εσύ, Στραβή Βούλα.
Τι θέση έχει το βιβλίο στην τάξη σου;
Πασπαρτού, κουμπώνει παντού και πάντα, στα δύσκολα, στα εύκολα, στα βαρετά, ο άσσος στο μανίκι. Το βιβλίο δημιουργεί αβίαστα έναν κοινό μεταβατικό χώρο για να προκληθεί η συζήτηση, ο προβληματισμός, να μοιραστούμε σκέψεις, συναισθήματα.
Από ποιον παιδαγωγό (Έλληνα ή ξένο, εν ζωή ή μη) έχεις επηρεαστεί περισσότερο και γιατί;
Από τα φοιτητικά μου χρόνια με έχει επηρεάσει το έργο του J.Dewey. Η παιδαγωγική θεωρία του Dewey βασίζεται με 4 λέξεις: στην βούληση , το συναίσθημα, την νόηση και την εμπειρία. Επίσης, σημαντική θέση κατέχει η ανεξαρτησία των μαθητών, η οποία είναι αρετή μεγαλύτερη από την πειθαρχία. Απαραίτητη και επιτακτική έκρινε την σύνδεση του σχολείου με την κοινωνία, όπως και τα ανοιχτά και δημοκρατικά σχολεία. Τέλος, με βασανίζει διαρκώς το συμπέρασμά του ότι το πρόβλημα των περισσότερων σχολείων είναι ότι δεν αποσκοπούν στη μεταμόρφωση της κοινωνίας αλλά στην αναπαραγωγή της. Κάθε μέρα το σκέφτομαι πριν μπω στην τάξη με στόχο έστω και κάτι μικρό να μεταμορφωθεί.
Αν σε ρωτούσε κάποιος/-α υπουργός παιδείας τη γνώμη σου για το ποια πράγματα θα έπρεπε να αλλάξει άμεσα για να έχουμε καλύτερα σχολεία, τι θα του/της πρότεινες;
Αυτή είναι πολύ μεγάλη συζήτηση, αλλά θα έλεγα ότι θα ήθελα μια αισθητική αναβάθμιση των χωρών από το πιο απλό, από τα χρώματα με τα οποία είναι βαμμένα τα σχολεία. Επιπλέον, είναι απαραίτητος ο επικαιροποιημένος εξοπλισμός σε όλα τα σχολεία από το φωτοτυπικό μέχρι το δίκτυο.
Το σημαντικότερο από όλα, λιγότερα παιδιά, περισσότεροι μόνιμοι εκπαιδευτικοί μέσα στις τάξεις, βοηθητικό προσωπικό, νοσοκόμοι και ψυχολόγοι.
Πιστεύεις ότι μπορεί κάποια-/-ος να είναι εν ενεργεία εκπαιδευτικός της πρωτοβάθμιας μέχρι τα 67 της/του;
Σε συνέχεια της προηγούμενης απάντησης, θα έλεγα ότι θα ήταν θησαυρός η εμπειρία ενός εκπαιδευτικού στα 67 στην τάξη -ως βοηθητικό προσωπικό -σε κάποιον νεοδιόριστο συνάδελφο. Στα 67 όμως η ευθύνη και η εγρήγορση που απαιτεί η τάξη νομίζω ότι εξουθενώνει έναν εκπαιδευτικό.
Τι πιστεύεις ότι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη τα παιδιά στο σχολείο;
Αγάπη και χρόνο.
Τι πιστεύεις ότι τους στερεί περισσότερο το ελληνικό σχολείο;
Χιούμορ.
Μοιράσου μαζί μας την αγαπημένη σου δραστηριότητα στην τάξη.
Αγαπώ πολύ να φτιάχνω θεατρικές παραστάσεις με τα νήπιά μου, αλλά αν πρέπει να διαλέξω μια δραστηριότητα, αυτή θα ήταν το «Μουσείο των Συναισθημάτων». Πρόκειται για μια βιωματική δραστηριότητα που ενεργοποιεί τους μαθητές. Τα νήπια εμπλέκονται προσωπικά και συναισθηματικά, επιλέγουν αντικείμενα με βάση τα πέντε βασικά συναισθήματα και τα εκθέτουν σε προθήκες. Τα συναισθήματά τους φωτίζονται και μια σύγχρονη εικαστική εγκατάσταση τοποθετείται στη τάξη, η οποία είναι ανοιχτή σε γονείς, αλλά και τους υπόλοιπους μαθητές του σχολείου.
Info
