Το ELNIPLEX εμπνέεται από το αυθεντικό ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΥΣΤ και αναδεικνύει τους λειτουργούς της ελληνικής εκπαίδευσης. Κάθε εβδομάδα η σκυτάλη θα παραδίδεται από το παρόν στο επόμενο πρόσωπο της εκπαίδευσης.
Ξεκινήσαμε τη Σκυταλοδρομία της Εκπαίδευσης με την Γαρυφαλιά Τεριζάκη, από τους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας, και ακολούθως περάσαμε στη Λίλιαν Δούμα από το 1ο Νηπιαγωγείο Λουτρών Αιδηψού Ευβοίας, την Έλενα Καραγιάννη από τη δομή Φιλοξενίας του Σχιστού, την Χρύσα Σαββάκη από το 3ο Δημοτικό Σχολειό Ναυπλίου, τη Χριστίνα Λούστα, Συντονίστρια Εκπαίδευσης Προσφύγων στον Αστικό Ιστό της Δυτικής Θεσσαλονίκης, την Ελευθερία Καλούδη από το 43ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου Κρήτης και την Μαρίνα Σταματοπούλου του 8/θ Δημοτικού σχολείου Δρεπάνου Αργολίδας όπου έκλεισε ο πρώτος κύκλος.
Ο δεύτερος κύκλος της σκυταλοδρομίας άνοιξε στη Θεσσαλονίκη με την Σταυρούλα Μαστοροδήμου και τη Δέσποινα Καλανταρίδου και συνεχίζεται με την νηπιαγωγό και συγγραφέα Έλλη Πεταλά στην ίδια πόλη.
“Ονομάζομαι Έλλη Πεταλά, γεννήθηκα και ζω στη Θεσσαλονίκη. Είμαι μητέρα δύο παιδιών, 13 και 10 ετών αντίστοιχα. Εργάζομαι ως νηπιαγωγός εδώ και 15 χρόνια. Αγαπώ πολύ τη δουλειά μου, τη λογοτεχνία και την τέχνη γενικότερα”
Πώς συστήνεσαι στα παιδιά, πώς στους γονείς και τι πληροφορίες δίνεις για σένα την πρώτη φορά που σε βλέπουν;
Την πρώτη φορά που με βλέπουν συστήνομαι ως Έλλη και συνήθως δεν δίνω πληροφορίες για εμένα, παρά μόνο αν με ρωτήσουν.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου κατά τη διάρκεια της συνύπαρξής σου με τα παιδιά στην τάξη;
Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι να μην χτυπήσουν σοβαρά.
Σε ποια λάθη ή αταξίες των παιδιών δείχνεις την μεγαλύτερη επιείκεια και σε ποια περίπτωση είναι κάθετη;
Στη ζωηράδα και στις ζημιές των παιδιών είμαι επιεικής, αλλά είμαι κάθετη στις προσβολές και στη βία.
Ποιες λέξεις ή φράσεις χρησιμοποιείς πιο συχνά κατά τη διάρκεια της ημέρας στο σχολείο και ποια θα ήθελες να χρησιμοποιείς περισσότερο;
Η πιο συχνές φράσεις είναι «Μιλάμε με τη χαμηλή μας τη φωνή» και «Θυμηθείτε τους κανόνες». Δεν θα ήθελα να χρησιμοποιώ κάποια περισσότερο, αλλά αυτές τις δύο λιγότερο.
Πες μας την πιο όμορφη, πιο διαφορετική ή πιο αστεία ατάκα που άκουσες ποτέ από παιδί.
Η πιο όμορφη είναι το «Σ’ αγαπώ» που μας λένε αυθόρμητα και εγκάρδια, με τόση ευκολία και σε κάθε ευκαιρία.
Και μία αστεία ανάμεσα στον Α. και στην Κ.
Α: Κ, θα έρθεις να σου δείξω τα γίδια;
Κ: Γίδια, δάση και χωράφια τα αποφεύγω. Είμαι κορίτσι της μόδας εγώ!
Τι θέση έχει το βιβλίο στην τάξη σου;
Έχει πολύ σημαντική θέση, υπάρχει σε πολλές γωνιές, είναι άμεσα διαθέσιμο και προσβάσιμο, το χρησιμοποιούμε καθημερινά. (Με εξαίρεση φέτος που τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων με αποσυντόνισαν καθώς πάλευα ξαφνικά «να βγάλω την ύλη»)
Από ποιον παιδαγωγό (Έλληνα ή ξένο, εν ζωή ή μη) έχεις επηρεαστεί περισσότερο και γιατί;
Μου αρέσει ο Φρενέ για την ομαδικότητα, τη δημοκρατία, τη δημιουργικότητα και την αναζήτηση της γνώσης. Η γραφή (με την έννοια της παραγωγής κειμένου στα νήπια), το βιβλίο, η τυπογραφία, ο κινηματογράφος, η βιβλιοθήκη, που είναι ορισμένα από τα εργαλεία του, δημιουργούν ένα άνοιγμα στον κόσμο που με εντυπωσιάζει. Χρησιμοποιώ συχνά τα «μικρά βιβλία» του Φρενέ, κάτι μικρό ξεκινήσαμε με κινηματογράφο και ένα εργαστήρι δημιουργικής γραφής για ποιήματα και πήγαν όλα αρκετά καλά.
Αν σε ρωτούσε κάποιος/-α υπουργός παιδείας τη γνώμη σου για το ποια πράγματα θα έπρεπε να αλλάξει άμεσα για να έχουμε καλύτερα σχολεία, τι θα του/της πρότεινες;
Το παιχνίδι, οι γωνιές, η συζήτηση για τα νέα μας, η ελευθερία για το θέμα ενασχόλησης, σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα των συγκεκριμένων κάθε φορά παιδιών, που συμβαίνουν στα Νηπιαγωγεία να εφαρμοστεί ως μέθοδος σε όλες τις βαθμίδες. Έχει χαθεί η χαρά του σχολείου στα μεγαλύτερα παιδιά. Και να φύγουν από όλα τα σχολεία τα βιντεάκια για οτιδήποτε πρόκειται να προσεγγίσουν τα παιδιά. Τέλος στα βιντεάκια και τους διαδραστικούς πίνακες όλη την ημέρα και για όλα (Αγγλικά, γιορτές, Φύση, επίσκεψη σε μουσείο, Γλώσσα, Μαθηματικά….).
Πιστεύεις ότι μπορεί κάποια-/-ος να είναι εν ενεργεία εκπαιδευτικός της πρωτοβάθμιας μέχρι τα 67 της/του;
Τα παιδιά σε γεμίζουν χαρά και είναι πηγή ζωής να δουλεύεις μαζί τους, αλλά επειδή πρόκειται για απαιτητικό επάγγελμα τόσο πνευματικά όσο και σωματικά, μου φαίνεται αδιανόητο να δουλεύω ως τα 67 έτσι όπως το κάνω τώρα στα 40. Ήδη αισθάνομαι ότι σωματικά μπορώ λιγότερα…
Τι πιστεύεις ότι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη τα παιδιά στο σχολείο;
Ασφάλεια ψυχική και σωματική, αποδοχή, επιλογές και νέους δρόμους για να πατήσουν.
Τι πιστεύεις ότι τους στερεί περισσότερο το ελληνικό σχολείο;
Τη δημιουργικότητα και τη φαντασία. Μιλάω για το ελληνικό σχολείο γενικά, γιατί πιστεύω πως στα Νηπιαγωγεία γίνεται μία πολύ καλή προσπάθεια ενίσχυσης αυτών των δύο.
Μοιράσου μαζί μας την αγαπημένη σου δραστηριότητα στην τάξη.
Όταν βρίσκουμε την άνοιξη τα πρώτα έντομα στην αυλή μας, τα παρατηρούμε, τα φωτογραφίζουμε και μετά ψάχνουμε να μάθουμε για αυτά.
Info
