Ήταν ο Φράνσις ο ζωγράφος. Ήταν ο Κλωντ ο μουσικός. Καλλιτέχνες κι οι δυο όπως λένε. Περιπλανήθηκαν. Ο Φράνσις πήρε έναν άγνωστο δρόμο κι έφτασε σε μια όμορφη χώρα που την έλεγαν Λογοτεχνία. Εκεί γνώρισε τον Αλέξανδρο, που ήταν λογοτέχνης, δηλαδή καλλιτέχνης κι αυτός. Και λίγο πιο πέρα ο Κλωντ ο μουσικός έφτασε σε μια άλλη χώρα που λεγόταν Θέατρο κι εκεί γνώρισε τον Τσάρλι, που ήταν ηθοποιός, δηλαδή καλλιτέχνης κι αυτός.
Κι όλοι τους ήθελαν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο, ομορφότερο κι ήθελαν παντού τούτες τις σκέψεις να διαδώσουν. Κι άρχισαν παντού να ταξιδεύουν, ώσπου έφτασαν κάποτε σε μια ασπρόγκριζη, αγέλαστη πολιτεία με κατοίκους ανέκφραστους ανθρώπους που δεν χαίρονταν τίποτα. Όταν στην παρέα των τεσσάρων καλλιτεχνών θα προστεθούν ένας αρχιτέκτονας, ο Άντονι και ένας γλύπτης, ο Ωγκύστ, το κάλλος και το άρτιο του κόσμου θα διεκδικηθούν πάση δυνάμει, ακόμα και σε τέτοιες, πεζές, ανέκφραστες πόλεις. Γιατί οι Τέχνες έχουν αποστολή να σώσουν, αν όχι τον κόσμο, τουλάχιστον ψυχές. Και ειδικά αν συνεργαστούν, ίσως θαύματα που γίνονται στ’ αλήθεια συμβούν.
Μην ξεχάσω να προδώσω κάτι (spoiler που λέμε κι οι Έλληνες): οι δύο που έκαναν τους έξι οκτώ είναι Βάσλαβ και η Μάγια. Γιατί χωρίς αυτούς, πάντα κάτι θα έλειπε. Κι αλήθεια είναι αυτό.
Δε μπορώ να φέρω στη μνήμη άλλο εικονογραφημένο βιβλίο, βραχείας ή εκτενέστερης φόρμας, που να συνδέει τόσο άμεσα και ξεκάθαρα όλες τις Τέχνες, όλες τις δημιουργικές εκφράσεις ψυχικής ανάτασης και συναισθηματικής ανάταξης που κυοφόρησε ο άνθρωπος από τα σπήλαια ήδη, και να τις υμνεί, κυρίως την συνύπαρξή τους, κατά τρόπο απόλυτο.
Ο Νικόλας Ανδρικόπουλος χτυπάει κατά μέτωπον τους υποτιμητές των Τεχνών, τους ορθολογιστές και γραφειοκράτες των ισολογισμών που στέκονται εχθρικά απέναντι στην ομορφιά που μεταφέρει σαν δαδί αναμμένο κάθε Τέχνη στον κόσμο. Το κείμενο του είναι μια περιπλάνηση σε αυτό το τούνελ της σκοτεινιάς χωρίς κάλλος και λαμπρότητα, χωρίς διάσταση και χρώμα. Μαζί με τις αφαιρετικές, τις πιο “Ανδρικοπουλικές” εδώ και καιρό εικόνες που έχει φτιάξει, δημιουργεί έναν δυνατό ύμνο στη συνεργασία των Τεχνών με στόχο την ομορφιά.
Νομίζω ότι πάνω απ’ όλα, το βιβλίο του Ν. Ανδρικόπουλου δίνει την απόλυτη πάσα γνωριμίας ή πιο ουσιαστικής ενασχόλησης με τις Τέχνες, και ειδικότερα με οκτώ ανεπανάληπτους εκπροσώπους των βασικότερων εκφράσεών της. Όχι! Αυτούς δεν τους προδίδω!
Δυνατή ιστορία. Δίχως ηλικιακό περιορισμό μετά τα 5-6 έτη.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Η παρέα των έξι που έγιναν οκτώ |
| Συγγραφέας: | Νικόλας Ανδρικόπουλος |
| Εικονογράφηση: | Νικόλας Ανδρικόπουλος |
| Εκδόσεις: | Σαίτης, Οκτώβριος 2017 |
| Επιμέλεια κειμένου: | Εύη Τσιτιρίδου-Χριστοφορίδου |
| Διόρθωση κειμένου: | Βασιλική Μαύρου |
| Σελίδες: | 48 |
| Μέγεθος: | 23 Χ 29 |
| ISBN: | 978-960-487-316-6 |
