Η βιβλιοθήκη των κρυφών ονείρων, της Μίτσικο Αογιάμα

Πέντε άνθρωποι, πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους, περνούν το κατώφλι μιας μικρής βιβλιοθήκης στην καρδιά του Τόκιο. Όλοι βρίσκονται σ’ ένα σταυροδρόμι της ζωής τους.

“Η βιβλιοθήκη βρισκόταν στο τέρμα του ισογείου, δίπλα στην κουζίνα, ύστερα από δύο αίθουσες συναντήσεων κι ένα παραδοσιακό γιαπωνέζικο δωμάτιο. Ψηλά στην πόρτα, μια επιτοίχια επιγραφή έλεγε: “Βιβλιοθήκη”. Η πόρτα ήταν ορθάνοιχτη”.

“Τι ψάχνεις;” Αυτή η ερώτηση!

Η 21χρονη Τομόκα, έξι μήνες μετά το πέρας των σπουδών της και μετά από καμιά τριανταριά απορρίψεις, προσελήφθη πωλήτρια στο τμήμα γυναικείων ετοίμων ενδυμάτων του εμπορικού κέντρου Eden και προσπαθεί να προσαρμοστεί για να τα καταφέρει στη νέα της ζωή στο Τόκιο. Ο όχι ιδιαίτερα κοινωνικός 35χρονος Ρίο, εργαζόμενος στο λογιστικό τμήμα μιας εταιρείας επίπλων, που ονειρεύεται από τα δεκαοκτώ του να ανοίξει ένα δικό του μαγαζί με αντίκες και παλιά αντικείμενα, αλλά δεκαεπτά χρόνια μετά φοβάται το ρίσκο μιας τέτοιας αλλαγής…

“Ένα όνειρο όσο υπάρχει, δεν μπορεί να τελειώσει. Θα μείνει για πάντα ένα υπέροχο όνειρο. Ακόμα κι αν δεν το πραγματοποιήσεις, γιατί είναι κι αυτό μια επιλογή ζωής. Το να ονειρεύεσαι χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο δεν είναι κακό. Σου επιτρέπει να απολαμβάνεις πλήρως τη ζωή”.

Η 40χρονη Νατσούμι, μια ευσυνείδητη υπάλληλος στο Τμήμα Αρχείων της εκδοτικής εταιρίας Μπανγιούσα, στο οποίο μετακινήθηκε μετά από δεκατρία χρόνια προσφοράς στο εκδοτικό τμήμα εξαιτίας της μητρότητας και προσπαθεί να συμβιβαστεί με την αναβολή των φιλοδοξιών της, καθώς μεγαλώνει το παιδί της.

Ο Χιρόγια, ένας τριαντάχρονος άνεργος, αδέξιος στην επικοινωνία, με διάφορες μικροδουλειές στο ενεργητικό του, με αναξιοποίητο ταλέντο στη ζωγραφική και το αίσθημα του αποτυχημένου

Και ο Μασάο, ένας 65χρονος από εξαμήνου συνταξιούχος που νιώθει ακόμα ακμαίος και διόλου γέρος, βρίσκεται ξαφνικά με πολύ ελεύθερο χρόνο που δεν ξέρει πώς και πού να τον αξιοποιήσει.

Η μεγαλόσωμη βιβλιοθηκάριος Σαγιούρι Κοματσί, με το λευκό δέρμα “κι έναν λαιμό τόσο φαρδύ, που το πιγούνι της έμοιαζε κολλημένο πάνω του” είναι το πρόσωπο που δεσπόζει στη μικρή αλλά καλοφτιαγμένη βιβλιοθήκη. Σε κάθε έναν από τους πέντε αυτούς ανθρώπους προτείνει ένα βιβλίο που μάλλον δεν βρίσκεται κοντά σε εκείνο που είχαν κατά νου να διαβάσουν μπαίνοντας στη βιβλιοθήκη. Αυτές οι φαινομενικά απρόσμενες προτάσεις της φαίνεται ότι βρίσκουν ένα πεδίο να λάμψουν μέσα στο μικρό ή ηχηρό κενό του αναγνώστη, να δώσει νέα κατεύθυνση στις σκέψεις τους και να ξεκλειδώσει εκείνη την πόρτα που εμπόδιζε την πραγματοποίηση θαμμένων ονείρων και μύχιων σκέψεων. Αυτή η μυστηριώδης επιτυχημένη προσέγγιση της Κοματσί κάθε φορά, πέρα απ’ όλα τα άλλα, αναδεικνύει τη σπουδαιότητα των βιβλιοθηκάριων, των ανθρώπων που με τη βαθιά γνώση των βιβλίων και των ανθρώπων μπορούν να συνταιριάζουν ιστορίες και πραγματικότητες, ανθρώπους και ήρωες βιβλίων, όνειρα και διαψεύσεις, αναστολές και εσωτερικές αναδιατάξεις.

Καθώς η ζωή είναι μια αλληλουχία αποκαλύψεων και απροσδόκητων ενώσεων, πολύ συχνά τα πράγματα δεν πάνε πάντα σύμφωνα με το σχέδιο που φαντάζεσαι για τον εαυτό σου ή εκπονείς. Όμως, υπάρχει και η άλλη πλευρά, εκείνη όπου συμβαίνουν διάφορα απροσδόκητα, υπέροχα πράγματα που δεν θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς ότι θα συμβούν. Πάνω στη βάση αυτή ακουμπάει η φοβερή βιβλιοθηκάριος και ασφαλώς η συγγραφέας Μιτσίκο Αογιάμα καταθέτοντας πέντε σχέδια ζωής που δεν πήγαν και τόσο υπέροχα και τελικά ήταν ωραίο που έγινε έτσι, καθώς αυτά που φανταζόμαστε δεν είναι πάντα τόσο ωραία όσο αυτά που συμβαίνουν. Η βιβλιοθηκάριος είναι ένας άνθρωπος που κινείται πάνω στη δοκό του ψυχολόγου, όχι με την επιστημονική υπόσταση, αλλά με εκείνη τη δύναμη που σου δίνουν τα βιβλία και οι ιστορίες να βλέπεις πέρα από τα προφανή και τα ζητούμενα. Δεν ξέρεις τι χρειάζεσαι πάντα.

Είναι ένας αισιόδοξος οδικός χάρτης- απάντηση στα προσωπικά αδιέξοδα που απομυζούν την ουσία της προσωπικής διαδρομής.

Μας άρεσε.