Το ELNIPLEX, σήμερα 16 Φεβρουαρίου, μία μέρα μετά την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου, έχει τη χαρά να φιλοξενεί τον Δημήτρη Αβούρη.
Ο Δημήτρης Αβούρης είναι αφηγητής-συγγραφέας, διευθυντής του περιοδικού «Το παραμύθι» και πρόεδρος της Μ.Κ.Ο «ΟΝΑΡ- μέσω τέχνης για το άρρωστο παιδί».
Τα τελευταία είκοσι χρόνια έχει ασχοληθεί με την αφήγηση των Ελληνικών παραμυθιών, τα οποία αναβιώνει πάντα μαζί με τους ακροατές-θεατές μέσα από παραμυθιακές συνευρέσεις σε όλη την Ελλάδα. Έχει δώσει περίπου 5.000 παραστάσεις τις οποίες παρακολούθησαν περισσότεροι από 200.000 θεατές, παιδιά και ενήλικες. Έχει δώσει παραστάσεις σε Γερμανία, Αγγλία, Αυστρία, Ολλανδία, Βέλγιο και Λουξεμβούργο σε Σχολεία, Ειδικά Σχολεία, σε ομάδες παιδιών με κινητικά προβλήματα, θέατρα, μουσικές σκηνές και πολλούς ακόμα χώρους. Επίσης έχει δώσει διαλέξεις και ομιλίες σε Πανεπιστήμια, συνέδρια, σχολεία, κέντρα ατόμων με αναπηρία με θέμα την αφήγηση παραμυθιών.
Είναι δημιουργός του πολιτιστικού χωριού «Σκαλιά» και του Θεάτρου Αβούρη, που ξεκίνησε την λειτουργία του το 1995. Έχει καταγράψει κι έχει εκδώσει 110 Ζακυνθινά παραμύθια σε ένα τρίτομο έργο.
Συνέντευξη στην Καίτη Παρασκευά
Όναρ -μέσω τέχνης για το άρρωστο παιδί. Πως ξεκίνησε;
Το «Όναρ-μέσω τέχνης για το άρρωστο παιδί», ΜΚΟ, δημιουργήθηκε από διεπιστημονική ομάδα εθελοντών πριν 14 χρόνια, με σκοπό να στηρίξει μέσω τέχνης τα παιδιά με σοβαρά προβλήματα υγείας, που νοσηλεύονται για μεγάλο χρονικό διάστημα στα παιδιατρικά νοσοκομεία. Στα πλαίσια αυτά έχει αναπτύξει προγράμματα με την βοήθεια εθελοντών, χορηγών και σχολείων, που ανακουφίζουν και ενδυναμώνουν τα άρρωστα παιδιά.
Στην προσπάθεια μας αυτή συνεργαζόμαστε με τις κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων, τις διοικήσεις των νοσοκομείων και το ιατρικό προσωπικό των μονάδων νοσηλείας.
Επίσης συνεχής είναι η συνεργασίας μας με ειδικά σχολεία και φορείς ατόμων με αναπηρία σε όλη την Ελλάδα.
Τι παραμύθια επιλέγει η ομάδα Όναρ.
Όλα είναι παραμύθια για άγγιγμα ψυχής και νου. Το πιο χρήσιμο είναι αυτό που το κοινό θα σου πει: Ξαναπέστο.
Πόσο δύσκολο είναι να λες παραμύθια σε τέτοιες ομάδες ;
Δύσκολο είναι ότι μας είναι άγνωστο. Άνθρωποι είμαστε και ανάγκες ανθρώπινες έχουμε. Κάθε ομάδα έχει να πάρει και να δώσει. Απλώς ο αφηγητής βάζει αναλόγως με τη στάση του, τα όρια μιας αφήγησης.
Υπάρχουν φορές που οι μεγάλοι θα κρυφακούσουν τα παραμύθια σας; Υπάρχει όριο ηλικίας στο παραμύθι;
Κρυφακούμε τα παραμύθια γιατί νομίζουμε ότι δεν μας αφορούν. Με το πρώτο όμως που θα ειπωθεί δεν κρυφακούμε αλλά τεντώνουμε τα αυτιά και τα μάτια της ψυχής χωρίς να το θέλουμε. Είναι αιώνιο φάρμακο το παραμύθι για κάθε ηλικία.
Υπάρχουν παραμύθια που αρέσουν περισσότερο στα παιδιά;
Υπάρχουν παραμύθια που αρέσουν ανάλογα με την κατάσταση, τις συνθήκες, τις ανάγκες που έχει ένα παιδί. Τίποτα δεν απαγορεύεται, τίποτα δεν επιβάλλεται.
Μύθοι ή παραμύθια;
Και μύθοι και παραμύθια και ευτράπελες διηγήσεις.
Όλα έχουν να προσθέσουν κάτι διαφορετικό στις ανάγκες μας. Όλα συντελούν στην διαφορετικότητα των αναγκών και των στιγμών μας.
Εσείς από που αντλείται καθημερινά αυτή την δύναμη;
Την δύναμη την δίνουν τα παραμύθια μα κυρίως οι σχέσεις που δημιουργούν με όσους συμμετέχουν στην διαδικασία. Είναι μια υγιής δύναμη το παραμύθι που σε τροφοδοτεί με γνώσεις και με σεβασμό προς ότι το διαφορετικό. Όλοι έχουν να πάρουν από όλους. Όλοι τους ακούμε όλους.
Τα παιδιά συμμετέχουν στις αφηγήσεις σας;
Χωρίς συμμετοχή δεν υπάρχει αφήγηση. Στόχος μας είναι να συμμετέχουν και όσο πιο σύντομα να αφηγηθούν, και να μπουν στην διαδικασία να γράψουν το δικό τους παραμύθι.
Τα παιδιά ταυτίζονται με τους ήρωες των παραμυθιών;
Η ταύτιση με τους ήρωες των παραμυθιών είναι αναπόφευκτη αφού εμείς είμαστε οι ήρωες της ζωής που τα παραμύθια ιστορούν. Ο καθένας με τη διαφορετικότητα του.
Υπάρχει ποιότητα ζωής στην δύσκολη περίοδο της αρρώστιας ενός παιδιού;
Η ποιότητα ζωής είναι το μόνο ζητούμενο του καθενός μας. Ανάλογα πάντα με τις συνθήκες που σε περιβάλλουν. Η κάθε στιγμή μας μπορεί να βελτιωθεί και να μας βελτιώσει. Από τις δυσκολίες, κανόνας είναι, ότι βγαίνουμε καλύτεροι αν αυτό θέλουμε.
Π;vς κερδίζετε την εμπιστοσύνη ενός παιδιού άρρωστου;
Η εμπιστοσύνη δεν ειδικεύεται σε αρρώστους και υγιείς ανθρώπους.
Όταν κοιτάζεις στα μάτια τον άλλον και του μιλάς στη γλώσσα που μπορείτε να επικοινωνήσετε, δημιουργείτε ειλικρινή σχέση. Το παραμύθι χρειάζεται αγάπη για να ειπωθεί και ποιος δεν την αντιλαμβάνεται όταν υπάρχει; Τότε η σχέση είναι σχέση εμπιστοσύνης.
Να μιλήσουμε για ένα άλλο κομμάτι πέρα από την εθελοντική δραστηριότητα στα νοσηλευτικά ιδρύματα. Το κομμάτι των εργαστηρίων αφήγησης και γραφής παραμυθιών.
Κάνουμε το αυτονόητο. Η κάθε ομάδα γραφής και αφήγησης είναι μια μικρή κοινωνία που βάζοντας κανόνες και όρια προχωρά στην αυτομορφωσή της. Όλοι μπορούν αρκεί να θέλουν. Κι όλοι γνωρίζουμε ότι ο καθένας θέλει το χρόνο του για να πετύχει στην προσπάθεια του. Μη ξεχνάμε ότι το παραμύθι είναι προϊόν αγράμματων αλλά όχι απαίδευτων ανθρώπων.
Οι ήρωες στα παραμύθια σας αποδέχονται την μοίρα τους ή παλεύουν πάντα για το καλύτερο;
Ο ήρωας έχει πάντα ένα θέλω. Χωρίς θέλω δεν προχωράς στη ζωή. Γι’ αυτό υπάρχεις γι’ αυτό αγωνίζεται νυχθημερόν. Στο δρόμο για την επιτυχή έκβαση μαθαίνεις από τις ήττες και απολαμβάνεις τις νίκες της καθημερινότητας.
Ποια είναι τα οφέλη της αφήγησης των παραμυθιών κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας;
Η αφήγηση παραμυθιών είναι στάση ζωής. Αντιμετωπίζεις κοινό, παρατηρείς, κατανοείς.
Γνωρίζεις την ακρίβεια του λόγου και αντιλαμβάνεσαι τι είναι κατανοητό και τι όχι. Αποκτάς αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση και καλλιεργείς όλες τις πνευματικές και ψυχικές σου ικανότητες.
Ανακαλύπτεις αρετές.
Ένας συγγραφέας είναι και παραμυθάς; Και ένας παραμυθάς είναι και συγγραφέας;
Ο κάθε ένας μας προσπαθεί να εξηγήσει με τη φαντασία του τα ακατανόητα.
Αυτά το οδηγούν στο παραμύθι. Είτε με προφορικό λόγο είτε με γραπτό αποτελούν μια σίγουρη εκκίνηση για να δημιουργήσουμε ιστορίες. Αν γνωρίζουμε τους κανόνες των παραμυθιών και της αφήγησης, που ως σύγχρονοι πολίτες μιας παγκόσμιας Βαβέλ αγνοούμε, τότε γινόμαστε και συγγραφείς και αφηγητές. Τόσο εύκολα, τόσο απλά.
Το «Παραμύθι», το τριμηνιαίο περιοδικό του “Όναρ” σε ποιους απευθύνεται;
Το περιοδικό «Το παραμύθι» απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Σε κάθε άνθρωπο που γνωρίζει ανάγνωση, αφού όλοι θα βρούμε μέσα από τα κείμενα του, τον δρόμο της παραμυθίας, το λόγο της απλότητας και την απόδειξη των γνώσεων μας που οδηγούν στο μοναδικό που υπόσχονται και κάνουν πράξη τα παραμύθια. Να ζήσουν αυτοί καλά και εμείς που διαπιστώσαμε και μάθαμε, καλύτερα.
