More
    patakis_MHNAS EFHVEIAS banner_1068x150
    patakis_tallek_1068x150 (1)
    patakis_dora_1068x150
    patakis_MHNAS EFHVEIAS banner_1068x150
    patakis_tallek_1068x150 (1)
    patakis_dora_1068x150
    patakis_MHNAS EFHVEIAS banner_1068x150
    patakis_tallek_1068x150 (1)
    patakis_dora_1068x150
    patakis_MHNAS EFHVEIAS banner_405x150
    patakis_dora_405x150
    patakis_tallek_405x150 (1)

    Η αρκούδα και η αυτοεκτίμηση

    Αρκούδα
    Στίχοι: Άλκηστις Χαλικιά
    Μουσική: Μέλπω Χαλκουτσάκη
    Ερμηνεία: Στάθης Δρογώσης
    (από το cd: “Τραγουδάκια γάλακτος”)

    Μια αρκούδα καφετή
    καθισμένη στο χορτάρι
    κλαίει που είναι παχουλή
    μπίχι μπίχι μπίχι μπι.

    “Πόσο θα`θελα να ήμουν φίνα
    ωραία και κομψή
    να`μοιαζα με τη Θεώνη
    την καμηλοπάρδαλη”

    Μια ακρίδα την ακούει
    κι όπως είν`κοινωνική
    τρέχει αμέσως και το λέει
    στην καμηλοπάρδαλη.

    “Παρδαλή μου καμηλό
    σκύψε λίγο να σου πω
    αχ, κανείς δεν εκτιμάει
    ό.τι έχει φυσικό”.

    Μα η Θεώνη δεν ακούει
    της αρκούδας τον καημό
    έχει εκείνη πιο μεγάλο
    πρόβλημα πιο σοβαρό!

    “Δεν μπορώ να κάνω φίλους
    είμαι μόνη πάνω εδώ
    εσείς ζείτε στο χορτάρι
    κι εγώ ζω στον ουρανό.

    Αχ, θα άλλαζα ευχαρίστως
    το μακρύ μου το λαιμό
    με το σώμα της αρκούδας
    που είναι λίγο παχουλό”.

    Η ακρίδα την ακούει
    κι όπως είν`κοινωνική
    τρέχει αμέσως και το λέει
    στης αρκούδας το αφτί.

    “Άκου, αρκούδα καφετή μου
    που`χω κάτι να σου πω
    αχ, κανείς δεν εκτιμάει
    ό,τι έχει φυσικό”.

    Αυτοεκτίμηση! Μια λέξη μαγική, στόχος πραγματικός για όλα τα παιδιά, κυρίως εκείνα που πρώτη φορά έρχονται σε κάποιον σχολικό χώρο (λέγε με νηπιαγωγείο). Θα το παίξουμε το τραγούδι το όμορφο. Θα το δραματοποιήσουμε. Αρκούδα, ακρίδα, καμηλοπάρδαλη οι τρεις ρόλοι κι οι τριάδες μας πολλές. Μα δε θα σταματήσουμε εκεί. Θα μιλήσουμε για την αυτοεκτίμηση και τη…ζήλια. Τι μας αρέσει πάνω μας και μέσα μας; Τι δε μας αρέσει; Τι μας αρέσει σε κάποιον άλλον; Μμμ…πάλι δε φτάνει! Α, ναι! Αυτό είναι κάτι καλύτερο: θα το ζωγραφίσουμε! Ωφού! Καλό είναι αλλά όχι και ασυναγώνιστο.

    Λέω λοιπόν, αρχή της χρονιάς μιας κι είναι, αφού κάνουμε όλα αυτά τα ωραία (δραματοποίηση, ζωγραφική κτλ), να παίξουμε λίγο με το πάνω και το κάτω, με το ψηλός και το κοντός. Ένας ανεβαίνει στην καρέκλα και γίνεται η Θεώνη η καμηλοπάρδαλη. Ένας χωρίς καρέκλα κάνει την αρκούδα. Κι ένας χοροπηδηχτός γίνεται η ακρίδα. Ποιος είναι πάνω, τι είναι κάτω; Τι σημαίνει ψηλός; Γιατί τάχα μου το κοντός δεν είναι καλό; Γιατί λέμε ψιλολέλεκας και κοντοστούπης; Και γιατί για όλα τα πράγματα, έχουμε τελικά και καλές και κακές κουβέντες; Μήπως όλα είναι καλά όταν τα βλέπεις όλα με καλή καρδιά;

    Πάνω-κάτω. Εξασκηθείτε. Παίξτε. Πάρτε καρέκλες. Ανεβείτε καμηλοπαρδάλεις, κατεβείτε αρκούδες, πηδήξτε ακρίδες. Κι αντιστρέψτε ρόλους. Σήκω στα δύο πόδια αρκούδα, ξάπλωσε καμηλοπάρδαλη. Εμπεδώστε τις πρώτες, βασικές αυτές μαθηματικές έννοιες, μας περιμένουν οι αριθμοί, τι κάθεστε;

    ΥΓ: η φωτογραφία (featured image) είναι του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ από το αφιέρωμά μας σε εκείνον και τις όμορφες αρκούδες της που δε ζήλεψαν ποτέ τις καμηλοπαρδάλεις.

     

    Απόστολος Πάππος
    Απόστολος Πάππος
    Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1976. Νηπιαγωγός. Κάποτε έφτιαξε το ELNIPLEX. Τώρα γράφει γι' αυτό μόνο όποτε του αρέσει κάτι.
    RELATED ARTICLES

    Most Popular