Η συμβολή του παραμυθιού στην ανάπτυξη του παιδιού είναι μεγάλη, πολλαπλή και ανεκτίμητη. Μέσα από το παραμύθι το παιδί μπορεί να ωριμάσει συνασθηματικά, να αναπτύξει κάποιους κώδικες κοινωνικής συμπεριφοράς, να αναπτυχτεί προσωπικά, να αποκτήσει γνώσεις και δεξιότητες.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, το παραμύθι χρησιμοποιείται ως σημαντικό εργαλείο τόσο στο σχολικό πλαίσιο από τους εκπαιδευτικούς όσο στο σπίτι από το ευρύτερο οικογενεικό περιβάλλον.
Τι γίνεται όμως εάν στη δύναμη του παραμυθιού προσθέσουμε την συμβολή της προσωποποίησης, όπου το ίδιο το παιδί γίνεται ο πρωταγωνιστής του παραμυθιού; Αυτό ακριβώς κάνει το προσωποποιημένο παραμύθι και σύμφωνα με τα αποτελέσματα ερευνών που έχουν γίνει στο εξωτερικό, τα ωφέλη για το παιδί μπορεί να είναι εντυπωσιακά.
Πού ακριβώς όμως κρύβεται το μυστικό των προσωποποιημένων παραμυθιών; Μα φυσικά στο γεγονός ότι το προσωποποιημένο παραμύθι φτιάχνεται και τυπώνεται αποκλειστικά και μόνο για τον μικρό αναγνώστη στον οποίο απευθύνεται.
Το παιδί μέσα από το παραμύθι του γίνεται ο πρωταγωνιστής, ανακαλύπτει δικά του χαρακτηριστικά και στοιχεία της καθημερινότητας του, συναντάει γνωστά του πρόσωπα (αλλά και φανταστικά) και ένα μαγικό ταξίδι ξεκινάει όπου μπορεί να ταυτιστεί αλλά και να αισθανθεί ασφαλές για να επεξεργαστεί διάφορα συναισθήματα.
Ο μικρός αναγνώστης εντυπωσιάζεται από το γεγονός ότι είναι ο πρωταγωνιστής του παραμυθιού με αποτέλεσμα να συμμετέχει ενεργά στην διαδικασία μάθησης, να προσέχει περισσότερο και έτσι να μαθαίνει ευκολότερα. Aισθάνεται σημαντικός και ξεχωριστός με αποτέλσμα να ενισχύεται η αυτοεκτίμηση του και να διασκεδάζει βέποντας τον εαυτό του σε διάφορες περιπέτειες.
Χατζηκωνσταντινίδου Βιργινία– Παιδοψυχολόγος
Συγγραφέας/ Εικονογράφος ‘’Παραμύθι με Όνομα’’
www.paramithimeonoma.gr