Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μικρή ψιχάλα, μια τόση δα δροσοσταλίδα. Ηλικία δεν είχε όπως όλες και ο χρόνος δε μετρούσε πάνω της. Όπως σε όλες. Όμως μια έγνοια σκάλιζε την αιώνια ύπαρξή της: ποιο είναι το όνομά της. Ο αετός δεν ήξερε και φτερούγισε μάλλλον αδιάφορα. Ένα ξεραμένο φύλλο στην επιφάνεια του ποταμού δεν ήξερε επίσης και συνέχισε τρεχαλητό την πορεία του πάνω στο νερό. Ένα μπουκάλι που επέπλεε στη θάλασσα δεν γνώριζε κι αυτό. Μα ήξερε κάποιον που στα σίγουρα θα γνώριζε.
Το ταξίδι της δροσοσταλίδας θα συνεχιστεί στον αφρό των κυμάτων, στα σύννεφα, στα λουλούδια. Όλοι αγννούν το όνομά της. Όλοι εκτός από μια ύπαρξη. Δεν την περιμένεις. Δεν την υπολογίζεις. Μα ξέρει καλά το όνομά της και η αγκαλιά που θα συνοδεύσει την αποκάλυψη θα είναι τόσο μα τόσο φυσιολογική.
Το υπέροχο ταξίδι του νερού μέσα από μια δροσοσταλίδα ακολουθεί η πένα του Αντώνη Δημητρακόπουλου. Και κατά την ταπεινή που άποψη το κάνει με τρόπο υπέροχο. Γιατί αυτός ο περίφημος “κύκλος του νερού” έχει υποφέρει πολύ στις εκδόσεις και τις σχολικές αίθουσες. Στη “Δροσοσταλίδα” θα τη δούμε από το σύννεφο στον ποταμό, ακολούθως να ξεχύνεται στη θάλασσα, στον αφρό των κυμάτων και πάλι πίσω στο σύννεφο απ’ όπου θα επιστρέψει στη γη. Η αναζήτηση του ονόματός της γίνεται το όχημα του συγγραφέα για το όμορφο ταξίδι της κάθε σταγόνας, του μικροσκοπικού αυτού κυτάρρου ζωής για τον πλανήτη και τα όντα του. Και παράλληλα με το ταξίδι στη γνώση για την ίδια, εμείς κάνουμε το δικό μας στον κόσμο που η ίδια εκπροσωπεί και κρατά ζωντανό.
Όμορφο κείμενο, μετρημένο στην έκτασή του, ξεκούραστο ξεδίπλωμα και με ποιητικές εικόνες σε όλη του την εξέλιξη. Η εικόνα της δροσοσταλίδας που κοιμάται αποκαμωμένη από την προσπάθεια, πάνω στον εξέχοντα φελλό του του μπουκαλιού πραγματικά σαγηνεύει ανάμεσα σε άλλες. Στο τέλος, το άκουσμα του ονόματος της δροσοσταλίδας επανεκκινεί το παραμύθι στην τάξη (ή στο σπίτι σας) και σας απλώνει το χέρι να ξεκινήσετε να ασχολείστε με το νερό, το ταξίδι του, τις μορφές του. Η εικονογράφηση της Έρσης Σπαθοπούλου με μερικές πολύ ιδιαίτερες στιγμές (στον αφρό των κυμάτων, στο φελλό του μπουκαλιού, στον κήπο).
Η νεραιδόμορφη Δροσοσταλίδα δραματοποιείται υπέροχα από τα παιδιά, ζωγραφίζεται εύκολα, σκηνή σκηνή, δίνει αφορμή για πειράματα και αναζητήσεις, αλλά πάνω απ’ όλα είναι ένα γοητευτικό λογοτεχνικό ανάγνωσμα για παιδιά, από προσχολικής ηλικίας και…προχωράμε.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Δροσοσταλίδα |
| Συγγραφέας: | Αντώνης Δημητρακόπουλος |
| Εικονογράφηση: | Έρση Σπαθοπούλου |
| Εκδόσεις: | Ίκαρος, 2012 |
| Σελίδες: | 32 |
| Μέγεθος: | 21 Χ 30 |
| ISBN: | 978-960-9527-51-4 |
