Γράφει η Δώρα Πουρή
«Ονειρεύομαι ότι ζωγραφίζω και μετά ζωγραφίζω αυτό που ονειρεύομαι»
Β.Βαν Γκογκ (1853 – 1890)
Με αφορμή λοιπόν τον πίνακα ζωγραφικής του «Φθινοπωρινό τοπίο με τέσσερα δέντρα» καλούμε τα παιδιά να παρατηρήσουν τον πίνακα για λίγα λεπτά με συνοδεία απαλής μουσικής και έπειτα να κλείσουν τα μάτια και να ονειρευτούν εικόνες από το φθινόπωρο με πολλά δέντρα και πολύχρωμα φύλλα. Μόλις σταματήσει η μουσική τα παιδιά καλούνται ν’ ανοίξουν τα μάτια και να περιγράψουν εικόνες του φθινοπώρου.
Υπάρχει κάποιος που να είδε τα δέντρα του Βαν Γκόγκ, πόσα ήταν και τι χρώματα είχαν, είχαν ρίξει τα φύλλα τους, αλήθεια πέφτουν τα φύλλα από μερικά δέντρα, ενώ από κάποια άλλα όχι;
Έχουμε συγκεντρώσει σ’ ένα κουτί αληθινά φύλλα που τα παιδιά αγγίζουν και περιεργάζονται. Τα φύλλα είναι διαφορετικά σε σχήμα, χρώμα, μέγεθος και κάνουμε ομαδοποιήσεις.
Αν θέλαμε να φτιάξουμε το δικό μας δέντρο του φθινοπώρου τι χρώματα θα χρησιμοποιήσουμε; Πάρτε πινέλα και ξεκινήστε λοιπόν, ευθεία γραμμή για τον κορμό του δέντρου, πλάγιες γραμμές για τα κλαδιά και μικρές πινελιές για τα φύλλα, το αποτέλεσμα εντυπωσιακό. Κάθε δέντρο είναι μοναδικό έργο τέχνης, και η τάξη σας μια έκθεση ζωγραφικής.
Παρακινήστε τα παιδιά να δημιουργούν έργα πρωτότυπα και όχι ομοιόμορφες δημιουργίες. Στο τέλος παρατηρήσαμε ότι τα δέντρα μας είχαν άλλα λεπτό και άλλα χοντρό κορμό, άλλα είχαν πολλά και άλλα λίγα κλαδιά, άλλα ήταν ψηλά και άλλα χαμηλά, με φύλλα να στροβιλίζονται στον αέρα και να πέφτουν στο χώμα.
