Είναι μια μέρα βροχερή, μια γκρίζα μέρα με βροχή
και το κέφι έχει χαθεί για ένα φιλί που δεν έχει δοθεί!
Εκείνο το πρωί ο κύριος Ζαχαρίου έφυγε τόσο βιαστικός για το γραφείο του, που ξέχασε να φιλήσει τη γυναίκα του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να έχει πολύ κακή διάθεση η κυρία Ζαχαρίου και να μαλώσει τον γιό της Φίλιππο γιατί το πουκάμισο του της φάνηκε λερωμένο. Όμως ο Φίλιππος πιστεύει ότι η μητέρα του ήταν πολύ άδικη μαζί του και λόγω της κακής του διάθεσης ξεσπάει στην αδερφή του Μαρίνα, ότι πέρασε η ώρα και θ’ αργήσει για το σχολείο. Εκείνη με τη σειρά της δεν καταλαβαίνει την ενόχληση του αδερφού της γιατί πάντα τέτοια ώρα κατεβαίνει για το πρωινό της. Όμως είναι κι αυτή βροχή που τα κάνει να φαίνονται όλα γκρίζα και ο κύκλος της κακής διάθεσης συνεχίζεται. Η Μαρίνα συναντά στο σχολείο την καλύτερη της φίλη και αμέσως της λέει ότι το αδιάβροχό της είναι απαίσιο. Από κει και πέρα η κακή διάθεση περνάει από τον ένα στον άλλο σα μεταδοτική ασθένεια. Άραγε ποιος μπορεί να σταματήσει τον φαύλο κύκλο της κακής διάθεσης.
Ήταν εκείνο το χαμένο φιλί που η κυρία Ζαχαρίου αναζητά, ή μήπως για όλα φταίει η βροχή για την κακή διάθεση που έχει τόσο απλωθεί. Αρκεί μόνο μια στιγμή, η διάθεση ν’ αλλάξει στη στιγμή, ένα χαμόγελο γλυκό, μια χειρονομία τρυφερή, ένα «Σ’ ευχαριστώ πολύ» και όλα να γίνουν όπως πριν.
Το βιβλίο είχε κυκλοφορήσει για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’60 και επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος με καινούργια εικονογράφηση που κρύβει μια γλυκιά νοσταλγία. Θυμίζει παλιό αναγνωστικό μιας άλλης εποχής και οι καρτουνίστικες φιγούρες αποτυπώνουν την εναλλαγή συναισθημάτων των ηρώων . Με αρκετή δόση χιούμορ περιγράφεται μια σειρά από στιγμιότυπα, κατά τη διάρκεια μιας βροχερής μέρας που η κακή διάθεση μεταδίδεται από τον ένα στον άλλο. Η ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται και όλα να συμβαίνουν λόγω της κακής διάθεσης μια γκρίζα βροχερή μέρα. Όμως δεν είναι η βροχή που τα κάνει να μοιάζουν όλα γκρίζα…
Το μυστικό της ιστορίας θα το ανακαλύψετε όταν διαβάσετε την ιστορία και διαπιστώσετε ότι πολλές φορές μικροί και μεγάλοι γκρινιάζουμε χωρίς λόγο και όλα μας φταίνε, ξεσπάμε ο ένας στον άλλο και μοιάζουν όλα γκρίζα. Αρκεί μόνο μια στιγμή για ν’ αλλάξει η διάθεσή μας και το γκρίζο ν’ αλλάξει χρώμα …
Το βιβλίο της Αμερικανίδας συγγραφέως, ποιήτριας και εκδότριας Σάρλοτ Ζόλοτοφ, μπορεί να κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’60, αλλά σίγουρα η διαχρονικότητα του εκφράζει στιγμές από τη σημερινή καθημερινότητα τόσο των παιδιών όσο και των γονιών.
Η εικονογράφηση της Ζενβιεβί Γκοντμπού θα ταξιδέψει νοσταλγικά πολούς γονείς στα παιδικά τους χρόνια. Η απεικόνιση των προσώπων, αντανακλά με τρυφερό τρόπο, τα συναισθήματα των ηρώων που εναλλάσσονται από τη λύπη στη χαρά, από το θυμό και τη θλίψη στην κατανόηση και την ενσυναίσθηση. Μικρές καθημερινές στιγμές που θα μας κάνουν να σκεφτούμε γιατί νοιώθουμε κακόκεφοι και τι μπορούμε να κάνουμε για αλλάξουμε διάθεση.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Γιατί δεν έχω κέφια; |
| Συγγραφέας: | Charlotte Zolotow |
| Εικονογράφηση: | Genevieve Godbout |
| Εκδόσεις: | Παπαδόπουλος |
| Μετάφραση: | Χριστίνα Δρούζα |
| Σελίδες: | 32 |
| Μέγεθος: | 21 Χ 28 |
| ISBN: | 978-960-569-560-6 |
