Όταν ξεκίνησε το αφιέρωμα “Αύγουστος είναι…“, υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που επικοινώνησαν μαζί μας εκφράζοντας με θαυμάσια λόγια την αγαλλίαση που τους προκαλούσε η καθημερινή ανάγνωση αυτών των κειμένων, σε στιγμές δύσκολες για πολλούς μάλιστα.
Κάποιοι συγγραφείς έστειλαν και τα δικά τους κείμενα, ζητώντας μας να τα δημοσιεύσουμε. Τους τιμούμε. Ήταν μια ακόμα ευχάριστη νότα που φυλάξαμε για το τέλος.
Ο λόγος στις και στους συγγραφείς (και όχι μόνο) Ελισάβετ Τάρη, στην Ελένη Αλεξίου, στην Έφη Σακκά, στον Γιώργο Γκουντή.
Η Ελισάβετ Τάρη
Με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη και γεννημένη στο Κονγκό, η συγγραφέας σπούδασε αρχικά Παιδαγωγικά και Νομικά στο ΑΠΘ. Συνέχισε τις παιδαγωγικές της σπουδές με μετεκπαίδευση στη Γενική Αγωγή, καθώς και τις νομικές σπουδές της με μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Νομική Σχολή.
Εργάστηκε ως εκπαιδευτικός σε Δημοτικά Σχολεία της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της Βέροιας, ενώ υπηρέτησε ως Διευθύντρια στο Ελληνικό Δημοτικό Σχολείο της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου. Επίσης υπηρέτησε ως Σχολική Σύμβουλος στην Πέλλα. Η αντιρατσιστική αγωγή, η φιλαναγνωσία, η δημιουργική γραφή και η βιβλιοκριτική είναι στα άμεσα ενδιαφέροντά της, με δημοσίευση άρθρων και παρουσίαση εισηγήσεων σε επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες.
Στο έως σήμερα συγγραφικό της έργο περιλαμβάνονται επτά βιβλία παιδικής λογοτεχνίας και δύο επιστημονικά ενώ έχει γράψει και στίχους για πολλά παιδικά τραγούδια.
Το βιβλίο της «Όταν η γοργόνα συνάντησε τον Αλέξανδρο» με εικονογράφηση της Δέσποινας Περηφανοπούλου από τις Εκδόσεις Διάπλους μεταφράστηκε στα αραβικά και παρουσιάστηκε στο Πανεπιστήμιο στο Κάιρο (Τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών).
Αύγουστος είναι…
Οι αναμνήσεις από την παιδική μας ηλικία γεμάτες γεύσεις και μυρωδιές. Λαχταριστά παγωτά και κατακόκκινα δροσερά καρπούζια. Μυρωδιές από γιασεμιά και αγιόκλημα στον κήπο και στην κουζίνα να μοσχοβολούν τα γεμιστά της γιαγιάς και οι μελωμένοι λουκουμάδες.
Αύγουστος είναι όλο το μπλε της θάλασσας και οι γλάροι και οι βάρκες να χορεύουν πάνω στα κύματα. Λευκά σπιτάκια με μπλε παραθυρόφυλλα λουσμένα στο φως του ήλιου.
Αύγουστος είναι η παιδική μας ηλικία ντυμένη με γαλάζια και πασπαλισμένη με άμμο, με μια φέτα καρπούζι στο ένα χέρι και ένα κοχύλι στο άλλο.
Η Ελένη Αλεξίου
Η Ελένη Αλεξίου γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1980. Σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Πατρών και κλασική κιθάρα. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Εκπαίδευση University of Bath της Αγγλίας. Έργα της: «Το Φλας» (λογείον, 2009), «Ποιήματα που γράψαμε μαζί» (Μελάνι, 2015), «επτά ανάσες πριν» (Σαιξπηρικόν, 2022). Κείμενά της δημοσιεύονται σε λογοτεχνικά περιοδικά ηλεκτρονικά κι έντυπα και σε ανθολογίες. Έχει εργαστεί σε πολυάριθμες εκπαιδευτικές δομές (ενηλίκων, ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, μουσικά σχολεία κα), συμμετέχει σε συνέδρια και σεμινάρια εκπαιδευτικού-πολιτιστικού περιεχομένου κι έχει εισηγηθεί/εμψυχώσει δράσεις φιλαναγνωσίας συνεργαζόμενη με διάφορους φορείς.
εκεί που δένει ο κισσός κι η λαμαρίνα
στην πίσω σκάλα πάνω απ’ το γκαράζ
κρυμμένο το βάζο με τις πεταλούδες
γυάλινη ελευθερία
καλοκαίρι στην πόλη
*
τι άραγε απασχολεί τα air conditions
κι ασταμάτητα συνομιλούν με τα τζιτζίκια;
*
γλυκόξινο απόγευμα
τρώμε καρπούζι με τυρί
στραγγίζουν τα ρούχα
ίδια σφαχτά
οι σφήκες βυζαίνουν τον νερόλακκο
*
“θερμοσίφωνες πλυντήρια
παλιά καλοριφέρ”
άλλο δεν έχει ο παλιατζής
αυλές ταράτσες καθαρίζει
άλλο δεν έχουν οι άνθρωποι
ανανεώνουν τη σκουριά
(Αποσπάσματα από την ενότητα “Γραμματική του καλοκαιριού” της συλλογής “επτά ανάσες πριν” της Ελένης Αλεξίου (2022, εκδόσεις Σαιξπηρικόν).
Η Έφη Σακκά
Η Έφη Σακκά γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα, σπούδασε προσχολική αγωγή και εργάζεται τα τελευταία χρόνια ως παιδαγωγός και εκπαιδευτικός. Κατάφερε να συνδέσει την αγάπη της για τα παιδιά και τα βιβλία με το μεταπτυχιακό της στο παιδικό βιβλίο. Δημιουργεί συνεχώς ιστορίες για μικρά παιδιά και για μεγαλύτερα, ενώ συνθέτει και παίζει μουσική. Ο ποντικός και η μαντάμ Λι είναι το πρώτο της παιδικό βιβλίο.
Θάλασσα, φως,
χορός σε ξαστερες νύχτες, αλατισμένες αγκαλίες
και προσευχές που εμψυχώνουν τα μελτέμια.
Ορμητικά όλα αυξάνονται, η έλλειψη κ η ανεμελιά,
Το τραύμα θεριέυει πιο πολύ στο φως.
Έλα να χτίσουμε ένα όνειρο στα βότσαλα, στην άμμο, σε μια βόλτα.
Είναι μεγάλος ο ουρανός του Αυγούστου,
Θέλει κατάνυξη το θαύμα του.
Ο Γιώργος Γκουντής
Ο Γιώργος Γκουντής γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ στις μεταπτυχιακές του σπουδές ασχολήθηκε με την Πολιτική Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας. Εργάζεται ως καθηγητής και παράλληλα αρθρογραφεί σε διάφορα έντυπα.
Αύγουστος είναι…ο επί της Αθήνησι παράδεισος.
Ξέρεις τι είναι να βρίσκεις πάρκινγκ όπου θες, ό,τι ώρα θες; Να πηγαίνεις για μπάνιο στο Πόρτο Ράφτη σε 25 λεπτά και να βρίσκεις χώρο να βάλεις την πετσέτα σου – αυτήν την υπέρδιπλη από τα Jumbo; Να πηγαίνεις στο atm ακόμα και τη μέρα πληρωμής των δημοσίων υπαλλήλων και να μην υπάρχει ψυχή; Να κατεβαίνεις στο κέντρο και να βολτάρεις στα σοκάκια ανενόχλητος – οι τουρίστες δεν πιάνονται σε κοιτούν σα χαμένοι, το πολύ – πολύ να σε ρωτήσουν κάτι και να απαντήσεις “δε μιλάω Αγγλικά”, στα Ελληνικά. Να μπαίνεις στο μετρό και να βρίσκεις θέση και λόγω κλιματισμού να κατεβαίνεις στο τέρμα και τούμπαλιν τη διαδρομή μέχρι να βαρεθείς; Να βρίσκεις τραπέζι σε μαγαζιά που το χειμώνα δεν τολμούσες ούτε απέξω να περάσεις; Να απολαμβάνεις τα nachos σου ανενόχλητος και τα πόδια να κρέμονται στις μπροστινές θέσεις σε όλα τα καλοκαιρινά σινεμά; Να βάζεις τέρμα τον Rory Gallagher στα ηχεία του σπιτιού σου χωρίς να χτυπήσει τον τοίχο η κυρά Μελπομένη από το διπλανό διαμέρισμα; (Ναι, ακόμα και αυτή έχει φύγει)
Αύγουστε, σ’ αγαπώ, δε θα σε απατήσω ποτέ!
