Η συγγραφέας Φυτούλα Βακανά γράφει για το “Αύγουστος είναι…“, το αφιέρωμα του ELNIPLEX στον μήνα που αδειάζει τις πόλεις και γεμίζει τις αναγνώσεις και τις στιγμές.
Αύγουστος είναι…
…η ριγέ αιώρα που για δέκα μήνες στριμώχνεται στην αποθήκη, αγκαλιά με την ομπρέλα θαλάσσης και τον φουσκωτό κροκόδειλο.
Η αιώρα στερεώνεται στον κορμό της φοινικιάς νούμερο ένα και τεντώνεται μέχρι τον κορμό της φοινικιάς νούμερο δύο. Η διαδικασία γίνεται κατά τη διάρκεια μικρής και σεμνής τελετής υποδοχής των καλοκαιρινών διακοπών, όπου οι θεατές (τρεις στο σύνολο) χαμογελούν ράθυμα, κρατώντας στο ένα χέρι φορητό ανεμιστηράκι και στο άλλο μεγάλο ποτήρι με λεμονάδα και έξτρα πάγο.
Τα πρωινά η αιώρα βουλιάζει λίγο γιατί αγκαλιάζει παιδικά ποδαράκια και μικρά χέρια, που ξεφυλλίζουν εικονοβιβλία με σκληρό εξώφυλλο διακοσμημένο με μονόκερους ή χοντρά βιβλία με ένα αγόρι που έχει ένα σημάδι σε σχήμα κεραυνού στο μέτωπό του και κόμικς που προκαλούν ήχους που κυμαίνονται από επιφωνήματα χαράς μέχρι κελαρυστό γέλιο.
Τα απογεύματα η αιώρα βουλιάζει τόσο όσο, επειδή σ΄ αυτήν καταφεύγει η μαμά για να ξεκλέψει ακριβές στιγμές ησυχίας και να βυθιστεί για λίγο στο σύμπαν της Ζέλμα, να ψάξει τον γορίλλα του δολοφόνου ή να κρυφοκοιτάξει τις ζωές και τους θανάτους της Αλεξάνδρας Δελλή.
Τα βράδια, όταν η ζέστη πάει κι εκείνη να ξεκουραστεί, η αιώρα βουλιάζει πολύ, φτάνει λίγο μόνο πάνω από το έδαφος, γιατί ο μπαμπάς αφήνει στο τραπεζάκι το κινητό του για να ανακαλύψει ξανά τον Τόλκιν και τον Χάρι Χόλε.
Όταν τελειώνει ο Αύγουστος και τρέχουμε να δοκιμάσουμε την ανθεκτικότητα μιας σχολικής βαλίτσας με ροδάκια, να κουμπώσουμε μπλε φούστες και άσπρα, φρεσκοσιδερωμένα πουκάμισα, κάποιος θα θυμηθεί την αιώρα: «Πρέπει να τη φυλάξουμε, μην τρώει ήλιο αχρείαστα…»
Θα περάσουν μέρες για να γίνει αυτό. Η τελετή αποκαθήλωσης και φύλαξης θα είναι πολύ, πολύ σύντομη γιατί όλοι θα κοιτάζουν το ρολόι τους: «Έχω προπόνηση σε δέκα» και «Δύο φυλλάδια Μαθηματικών για αύριο!»
Μα οι ήρωες, τα γέλια, τα δάκρυα συγκίνησης και οι λέξεις, οι όμορφες λέξεις, θα μας κρατάνε παρέα μέχρι να ξανανταμώσουμε τον επόμενο Αύγουστο στην αιώρα.