Γράφει η Μαίρη Μπιρμπίλη…
Αξίζει κάθε ευρώ του πενιχρού μισθού μας και κάθε λεπτό του πολύτιμου χρόνου μας. Ο λόγος για το βιβλίο Διαφοροποιημένη Διδασκαλία, Θεωρητικές προσεγγίσεις & εκπαιδευτικές πρακτικές, Επιστημονική επιμέλεια: Σουζάνα Παντελιάδου & Διαμάντω Φιλιππάτου, Εκδόσεις πεδίο, 2013.
Το βιβλίο αυτό είναι μια πολύ ωραία προσπάθεια να προσεγγιστεί το θέμα της Διαφοροποιημένης Διδασκαλίας πολυεπιστημονικά και σφαιρικά. Απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς ανεξαρτήτως κατά τη γνώμη μου, βαθμίδας, καθώς στοχεύει στην ουσία της διαφοροποίησης. Τα θεωρητικά κεφάλαια είναι αρκετά, αλλά καλογραμμένα και καθόλου κουραστικά, με παραπομπές στους σημαντικότερους ξένους συγγραφείς που έχουν ασχοληθεί με το θέμα (βλ. Tomlinson, Dewhurst κ.α.) Οι αρχές, ο σχεδιασμός, η αξιολόγηση, αλλά και το συναισθηματικό κλίμα της τάξης, η εξισορρόπηση ατομικού-ομαδικού, οι κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες, η προετοιμασία του εκπαιδευτικού είναι μερικά μόνο από τα θέματα που προσεγγίζονται στα θεωρητικά μέρη του Βιβλίου. Μεγάλο μέρος του βιβλίου όμως, είναι αφιερωμένο σε εφαρμογές της διαφοροποιημένης διδασκαλίας στην ελληνική σχολική πραγματικότητα, με συγκεκριμένες διδακτικές προτάσεις για διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα και σε διαφορετικά μαθησιακά πλαίσια. Εξαιρετικό βρήκα το κείμενο της Φαίης Αντωνίου, που παρόλο που αφορά κυρίως τις μεγάλες τάξεις του δημοτικού σχολείου(Δ – ΣΤ) προσεγγίζοντας το θέμα της γραπτής έκφρασης, κερδίζει τον αναγνώστη εκπαιδευτικό με τις πολύ ωραίες ιδέες σχετικά με τον Επιθεωρητή ΑΚΤ (ακρωνύμιο από το Αρχή του κειμένου ποιος-που-πότε, Κυρίως Θέμα, Τέλος) και τη ΣΚΑΛΑ (Σκέφτομαι, Καταγράφω, Αναλύω, Λάθη, Αυτοδιορθώνομαι) που εισάγει προκειμένου να βοηθήσει τους μαθητές να οργανώσουν την σκέψη τους. Πολύ ενδιαφέρον και ιδιαιτέρως αξιοποιήσιμο και στην τάξη του Νηπιαγωγείου, παρόλο που αναφέρεται στο Δημοτικό Σχολείο, είναι το Κεφάλαιο με τον, ας μου επιτραπεί η έκφραση, ιντριγγαδόρικο τίτλο: Απαντώντας στην απαίτηση Μαθηματικά για όλους, των Ε. Γκούμα, Κ. Σδρόλια & Τριανταφυλλίδη. Μας θυμίζει πόσο σημαντική είναι η αξιοποίηση χειραπτικού υλικού στην κατανόηση των μαθηματικών εννοιών, με τη χρήση του γεωπίνακα, των ράβδων του Cuisenaire και φυσικά του πολύ αγαπημένου ντόμινο.
Δεν έχω ολοκληρώσει την ανάγνωσή του, καθώς δεν είναι ένα βιβλίο που τελειώνεις εύκολα μαζί του… αλλά θα κλείσω με τη φράση της σελ.122
Το αίσθημα ότι αξίζουμε μπορεί να ανθίσει μόνο σε ένα κλίμα
όπου οι ατομικές διαφορές γίνονται αποδεκτές,
όπου τα λάθη είναι ανεκτά…
Virginia Satir, The new people making (1988)
