Δυστυχώς για αυτόν, η μέρα της εφημερίας για τον δάσκαλό μας έφτασε! Εκατό παιδιά στην αυλή, νέος δάσκαλος αυτός (δεύτερη χρονιά του), φαρυγγίτιδα του είπε ο γιατρός αλλά οι κουκουνάρες πάνε κι έρχονται πάνω από το κεφάλι του. Παρατηρήσεις και ξανά παρατηρήσεις, αλλά οι μαθητές του εμμονικοί με τις κουκουνάρες. Εμμονικός κι αυτός να τους μιλήσει για τα δέντρα και να τους αραδιάσει πληροφορίες που βρήκε στο ίντερνετ. Τι βαρετό!
Τα παιδιά δεν αντέχουν τους σωρούς των πληροφοριών δίχως βίωμα. Ο δάσκαλός τους δείχνει να το αγνοεί. Εμμένει σε αυτό που έχει σκεφτεί, θέλει να τους μάθει πράγματα. Και τα παιδιά θέλουν, αλλά… αλλιώς. Το μάθημα ελήφθη. Από τον δάσκαλο ασφαλώς. Εντάξει, λοιπόν… “Ας μιλήσουμε για κουκουνάρες”.
Είναι δύσκολο να διδάσκεις. Όποιος δεν έχει διδάξει δεν γνωρίζει πόσο δύσκολο είναι να κρατάς γοητευμένο 20-25 παιδιά για περισσότερο από 4 με 5 ώρες την ημέρα επί κάποια χρόνια. Ίσως είναι από τα δυσκολότερο πράγματα στον κόσμο. Γι’ αυτό και θέλει ταλέντο, διαρκή ανανέωση, επαφή με τις νέες γενιές και τις εξελίξεις, με τη γνώση και την επιστήμη που αλλάζουν, με την κοινωνία και τις αναδυόμενες συνήθειες.
Η σχέση δασκάλου-μαθητή έχει δοκιμαστεί μέσα από αρκετά βιβλία τα τελευταία χρόνια. Η εικόνα των δασκάλων στα μάτια των μαθητών τους αλλά και το αντίστροφο έχει εξεταστεί με διάφορους τρόπους. Η προσπάθεια προσαρμογής, η μάχη του δασκάλου με το θεριό της διδασκαλίας και τα ενδιαφέροντα των παιδιών σε απειροελάχιστα βιβλία. Με πρωτοπρόσωπη αφήγηση και τη ματιά ενός μαθητή σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα, δε θυμάμαι άλλο βιβλίο.
Ο Βασίλης Κουτσιαρής φωτίζει με λυρισμό και ρεαλισμό, με βραχύ κείμενο και αυθεντικά στιγμιότυπα από την αυλή και την τάξη κάποιου δημοτικού σχολείου, τον τραχύ ανήφορο του εκπαιδευτικού από τη θεωρία και το αδιάφορο, στη βιωματική εκπαίδευση, την ουσιαστική γνώση και τη σύνδεσή της με την καθημερινότητα και την πραγματικότητα.
Με τις χαρακτηριστικές μορφές, αποχρώσεις και γεωμετρίες της Θέντας Μιμηλάκη, το βιβλίο κατεβαίνει στο σκοτεινό υπόγειο των άφατων προβληματισμών που δεν δουλεύουν άμεσα στο συλλογισμό των παιδιών.
Μια ιδανική αφετηρία να μιλήσεις στα παιδιά, όχι για κουκουνάρες, αλλά για τη δύσκολη θέση στην οποία είσαι κάθε μέρα εσύ, ο απέναντί τους. Όχι για να ευλογήσεις τα γένια σου, ούτε για να σε λυπηθούν, αλλά για να συναισθανθούν μια στάλα από το βάρος σου.
Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική.
ΥΓ: Αν και βραχύ picture book, θα το τοποθετούσα ηλικιακά στο 6-7+. με την σχετικότητα που αυτός ο προσδιορισμός κουβαλάει πάντα.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ας μιλήσουμε για κουκουνάρες |
| Συγγραφέας: | Βασίλης Κουτσιαρής |
| Εικονογράφηση: | Θέντα Μιμηλάκη |
| Επιμέλεια κειμένου: | Γιώτα Γκότση |
| DTP: | Ελληνοεκδοτική, Λαέρτης Βίλα |
| Σελίδες: | 28 |
| Μέγεθος: | 23 X 30 |
| ISBN: |
978-960-563-246-5
|
