Μετά το ”Σοκολάκη και τη Ζαχαρούλα”, το ”Δε φοβάμαι τον οδοντογιατρό” και τη ”Δονα Τερηδόνα”, η εικόνα για τα γερά και τα χαλασμένα δόντια ήταν ξεκάθαρη στα μάτια των παιδιών. Ύστερα από ‘πολλή “ανάλυση” για τους κανόνες υγιεινής των δοντιών, των επιβλαβών τροφών, των μικροβίων, την επίσκεψη των οδοντιάτρων κ.λ.π., ήρθε η ώρα να ”φτιάξουμε” και κάτι…
Ε, καλά δεν είπαμε ότι θα κάνουμε και κάτι εξωπραγματικό, ιδιαίτερο και πρωτότυπο! Ένα απλό στόμα ή κοινώς μασέλα (μπλιαχ).
Ένα παιδικό στόμα με 20 μικρά νεογιλά δοντάκια. Μόνο που αυτά δεν ήταν και όλα γερά…
Ο τρόπος είναι απλός:
Σ’ ένα μικρό κομμάτι κάνσον βάζουν κόλλα UHU και με πλαστελίνη φτιάχνουν το στόμα (κάνουν 2 φιδάκια που τα ενώνουν στις άκρες).
Έπειτα, μετρούν και παίρνουν τα φασολάκια (10 κάτω και 10 πάνω). Όχι όμως ό,τι κι ό,τι φασολάκια, αλλά φασολάκια μαυρομάτικα!!
Ένα παιδικό στόμα με 20 μικρά νεογιλά δοντάκια. Μόνο που αυτά δεν ήταν και όλα γερά…
Ο τρόπος είναι απλός:
Σ’ ένα μικρό κομμάτι κάνσον βάζουν κόλλα UHU και με πλαστελίνη φτιάχνουν το στόμα (κάνουν 2 φιδάκια που τα ενώνουν στις άκρες).
Έπειτα, μετρούν και παίρνουν τα φασολάκια (10 κάτω και 10 πάνω). Όχι όμως ό,τι κι ό,τι φασολάκια, αλλά φασολάκια μαυρομάτικα!!
Αυτό το μαύρο μάτι ήταν πολύ χρήσιμο και ωφέλιμο, γιατί μας έδωσε την επιλογή να έχουμε και ΚΟΥΦΙΑ δόντια!!! Έτσι, είχαμε ποικιλία: Μασέλες αψεγάδιαστες και λαμπερές, μασέλες με 1 ή 2 κούφια δόντια, μασέλες με τη μια πλευρά με γερά και την άλλη με κούφια δόντια, γιατί όπως μας εκμυστηρεύτηκε ο Διονύσης: ”αυτό το παιδάκι δεν έπλενε καλά τα δόντια του από εκείνη την πλευρά”, και μασέλες μόνο με κούφια δόντια, όπως του Χρήστου, γιατί: ”αυτό έτρωγε μόνο γλυκά και καραμέλες”
.
