Σε συνέντευξή του στο πρακτορείο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στην Αθηνά Καστρινάκη, ο υπουργός παιδείας κ. Γαβρόγλου ανακοίνωσε ότι αμέσως μετά το νομοσχέδιο για το πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, θα κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο για την οργάνωση των δομών στήριξης και της αυτοαξιολόγησης των σχολικών μονάδων. Σε αυτό, οι σχολικοί σύμβολοι θα έχουν «αναβαθμισμένο ρόλο» ενώ θα παρέχονται «αναβαθμισμένες υπηρεσίες ως προς τα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα σχολεία».
“Θα κάνουμε μια πολύ καλύτερη οργάνωση των δομών υποστήριξης και μέσα σε αυτή, οι σχολικοί σύμβουλοι θα έχουν αναβαθμισμένο ρόλο”, δήλωσε ο κ. Γαβρόγλου ενώ για τη συνεργασία των σχολικών συμβούλων και όλων των δομών υποστήριξης με τα σχολεία ανέφερε:
“Το σημαντικότερο όλων είναι ότι το σχολείο από την πρώτη μέρα, με απόφαση του συλλόγου των διδασκόντων, θα στέλνει σε αυτές τις δομές τα προβλήματα και τους προβληματισμούς. Γιατί το σχολείο έχει μια εμπειρία. Δεν υπάρχει περίπτωση, τα προβλήματα που έχουν εμφανιστεί να μην εμφανιστούν και την επόμενη χρονιά. ‘Αρα, από την αρχή θα κληθεί το σχολείο να πει ποια είναι τα προβλήματα και να έχει απαιτήσεις από αυτές τις δομές για το πώς θα αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα. Αυτές οι δομές είναι υποχρεωμένες να συνεργαστούν, αφού πάρουν τα αιτήματα των σχολείων και να στείλουν στα σχολεία έναν προγραμματισμό με τις δράσεις που πρόκειται να κάνουν. Επισκέψεις σχολικών συμβούλων, επισκέψεις των ψυχολόγων, θα γίνεται με πρωτοβουλία των σχολείων και υποχρεωτική ανταπόκριση από πλευρά των δομών. ‘Αρα, οι δομές αυτές θα είναι δυναμικές. Αυτό ανάλογα με τα αιτήματα θα συνεδριάζει και θα αποφασίζει από κοινού πώς θα αντιμετωπίζονται αυτά τα θέματα και στο τέλος του χρόνου θα πρέπει όλοι να έχουν μία αίσθηση του τι έκαναν, τι πήγε καλά, τι δεν πήγε.”
Ουσιαστικά έτσι περιέγραψε το πλαίσιο της αυτοαξιολόγησης των σχολικών μονάδων αλλά και εξείρε τον ρόλο των εκπαιδευτικών σε όλη την εκπαιδευτική διαδικασία.
“Εγώ πηγαίνω σε πάρα πολλά σχολεία. Πρώτον, μου κάνει εντύπωση η ζέση και η δυναμικότητα των εκπαιδευτικών. Το δεύτερο, είναι ότι πολλοί δάσκαλοι και καθηγητές μου λένε ότι παίζουν και έναν ρόλο συμβουλευτικό για τα προβλήματα που έχουν οι γονείς οι ίδιοι. Όχι οι γονείς με τα παιδιά. Έχει σημασία αυτό. Διότι ο γονέας εμπιστεύεται τον εκπαιδευτικό για να του ανοιχτεί. Αυτό τώρα είναι ένα βαρύ φορτίο. Γιατί ο εκπαιδευτικός τι να κάνει; Και τον ψυχολόγο, και τον κοινωνικό λειτουργό και τον εκπαιδευτικό, τον τραπεζοκόμο και τον παιδονόμο; Πόσους ρόλους να έχει;”
