Έμεινε ορφανός σε ηλικία έξι ετών. Προσπάθησε να τελειώσει το γυμνάσιο αλλά δεν ήταν εύκολο. Τα σχολικά βιβλία ήταν πολύ ακριβά. Η ζωή του έδειχνε το σκληρό της πρόσωπο. Ήταν δεκάξι ετών όταν αποφάσισε να γίνει βιβλιοπώλης. “Έτσι παίρνω την εκδίκησή μου για την παιδική μου ηλικία, την κατάστασή μου, τη φτώχεια μου”, είχε πει ο Αζίζ στο Morocco World News.
Έχουν περάσει 48 χρόνια από τότε. Ο Αζίζ, ο γηραιότερος πλέον βιβλιοπώλης στη Μεδίνα του Ραμπάτ, στέκει ακόμα στο ίδιο σημείο. Καθισμένος μπροστά στην πόρτα του βιβλιοπωλείου του στη λεωφόρο Μωάμεθ Ε’ της παλιάς πόλης της πρωτεύουσας του Μαρόκου παίρνει μια εκδίκηση, όπως την ανέφερε κι ίδιος, πολύ ακριβή, αναπτύσσοντας τον μεγάλο του εαυτό απέναντι στον κόσμο που του στέρησε όσα ονειρευόταν.
Εργάζεται κάπου 12 ώρες την ημέρα. Μαζεύει βιβλία από μικροπωλητές στις γειτονιές της πόλης. Καθημερινά σχεδόν προσθέτει νέα βιβλία στις στοίβες του. Κι έπειτα κάθεται στο περβάζι της πόρτας και διαβάζει, σταματώντας μόνο όταν έχει πελάτη, για να καπνίσει ή να προσευχηθεί. Κάπως έτσι έχει διαβάσει περισσότερα από 4 χιλιάδες βιβλία.
Το ποσοστό αναλφαβητισμού στο Μαρόκο ήταν 87% το 1960 έπεσε στο 32% το 2014 σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία. Ίσως να έχει βοηθήσει και ο Αζίζ σε αυτή τη σημαντική πτώση, παρότι ακόμα ένας στους τρεις συμπατριώτες του δεν μπορεί να διαβάσει τίποτα.
Ο Αζίζ δεν έχει ξεχάσει. Πουλάει όσο φτηνότερα μπορεί τα σχολικά βιβλία για να μπορούν τα παιδιά να μη στερούνται το σχολείο. Ο ίδιος δεν θέλει να σταματήσει ποτέ να διαβάζει βιβλία. Και να τα πουλάει σε άλλους, βοηθώντας αυτήν την κουλτούρα.
Πρεσβευτές της ανάγνωσης.
