Φτιάχνουν η Χρυσταλλένη Τσαμπά (9 ετών) και ο μπαμπάς της
Εκείνο το απόγευμα η Χρυσταλλένη είχε περίεργη διάθεση. Είχε μια ενέργεια που δεν ήξερε που να την διοχετεύσει. Η ώρα περνούσε και η ανησυχία της όλο και μεγάλωνε… Κανείς δεν ήξερε γιατί. Η μέρα της, ίδια σαν τις άλλες. Τότε, ο μπαμπάς της την πλησίασε. Τι έχεις; την ρώτησε. Τίποτα! Θέλεις να φτιάξουμε κάτι… από χαρτί; Όχι! Άσε με με την Κυρά- Σαρακοστή! Απάντησε έντονα. Μα ποια κυρά Σαρακοστή; Αυτή που έχω βαρεθεί να κάνω τόσα χρόνια στο σχολείο… Εγώ έλεγα να κάνουμε κάτι άλλο… Κάτι που δεν έχουμε ξανακάνει ούτε εγώ, ούτε εσύ. Σαν τι; Δεν ξέρω. Να, έχουμε και όλα αυτά εδώ τα συρματάκια. Να τα κάναμε πόδια; Να φτιάχναμε κάτι με πολλά, πάρα πολλά πόδια… Μια… Σαρανταποδαρούσα! Φώναξε η Χρυσταλλένη ενθουσιασμένη. Κι έτσι, χωρίς εικόνα, χωρίς πατρόν έκοψαν πολλές λωρίδες χαρτί, κίτρινο και πράσινο. Αυτό θα ήταν το χρώμα της. Το έκαναν ροδέλες. Ήταν αρκετές. Τόσες που η βάση της έφτασε τα 60 εκ.
Η κατασκευή: Τα υλικά που χρειαζόμαστε είναι κάνσον χαρτόνι, σύρμα πίπας, ματάκια, ψαλίδι, συρραπτικό. Κόβουμε το χαρτόνι σε ισομήκεις λωρίδες. Ανάλογα με το πόσο μεγάλη θέλουμε να γίνει η σαρανταποδαρούσα μας κόβουμε και αντίστοιχα τις λωρίδες. Εδώ έχουμε 7 κίτρινες και 6 πράσινες για το σώμα. Υπολογίζουμε τη βάση και κόβουμε μια παραλληλόγραμμη φαρδιά λωρίδα μήκους 60 εκ. Τσακίζουμε τα συρματάκια σε 2 σημεία. Τα συρράπτουμε πάνω της σε ίσες αποστάσεις μεταξύ τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο έχουμε φτιάξει τα πόδια και τη βάση για το σώμα της. Πάνω σ’ αυτή θα συρράψουμε τις λωρίδες μία, μία εναλλάξ, τσακίζοντάς τις στις άκρες τους προς τα μέσα. Προσέχουμε να καλύπτει η μία την άλλη στο τελείωμα της ώστε να μην δημιουργούνται κενά. Τέλος φτιάχνουμε το κεφάλι και την ουρά και τα προσαρμόζουμε στο σώμα με κόλλα.
* Ευχαριστούμε πολύ τη Χρυσταλλένη Τσαμπά και το μπαμπά της για την όμορφη κατασκευή που μας έστειλαν.
