Η ταϊλανδέζικη εταιρία τηλεπικοινωνιών TrueMove H δεν είχε σκοπό να παραδώσει μαθήματα συμπεριφοράς. Όχι! Είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Ο σκοπός της ήταν να δείξει πόσο γελοίες είναι οι περισσότερες διαφημίσεις που δημιουργούνται στον ελληνικό χώρο και επιστρατεύουν βλάχους σε κάρα και γαϊδούρια και κάθε τσαχπινιά του ελληνικού φολκρόλ για να γελάσει ο μέσος τηλεθεατής που είναι άλλωστε και ο πιο πιθανός καταναλωτής.
Η υπόθεση της διαφήμισης είναι απλή, η πλοκή ακόμα πιο απλή. Ένας μικρός Γιάννης Αγιάννης από την Ταϊλάνδη κλέβει φάρμακα για την άρρωστη μητέρα του. Η ιδιοκτήτρια του φαρμακείου τον πιάνει και βάζοντας τις τσιρίδες αναστατώνει όλη την γειτονιά. Από την αναστάτωση ένας μαγαζάτορας γρήγορου φαγητού από δίπλα παρεμβαίνει, πληρώνει τα φάρμακα και τα δίνει μαζί με λίγη σούπα στο παιδί που εξαφανίζεται τρέχοντας. Τριάντα χρόνια μετά ο μικρός “Αγιάννης” δε θα ξεχάσει. Και θα πληρώσει με το ίδιο νόμισμα αγάπης. “Μια μερίδα σούπας και τρία παυσίπονα”. Μόνο που τώρα κοστίζουν αλλιώς.