Ο γιος της καλογριάς, ο “μούλος”, ο “γύφτος”, ο “νόθος”, ο κοντοπίθαρος, το αποπαίδι. Το bullying που έφαγε ο μικρός Γιώργης, μόνος κι έρμος να κάνει θελήματα στα σπιτικά βολεμένων και αγάδων, δεν το έζησαν πολλοί στον κόσμο.
Ο μελαμψός γιος της καλόγριας Ζωής Διμισκή και του αρματολού Δημήτρη Ίσκου (Καραϊσκου) μεγάλωσε μόνος κι αβοήθητος. Το μικρό Καραϊσκάκι, το ορφανό κι άτυχο παιδί του Καραϊσκου δηλαδή, δεν τα κατάφερε κι άσχημα. Αρχιστράτηγος των Ελλήνων, ριχνόταν στη μάχη με καρδιά λιονταριού, βωμολοχούσε σαν οπαδός γηπέδου και συγχωρούσε σαν είχες καρδιά.
Παραβλέποντας το διάσημο “Όταν γυρίσω…” του Νίκου Καλογερόπουλου σε ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, καθώς μάλλον έχει πολύ μπινελίκι για να μπει σε σχολείο (πρωτοβάθμιας κιόλας), να τα λίγα και όμορφα που γράφτηκαν για τον σταράτο Γιώργη που έφυγε στη μάχη του Ανάλατου από βόλι που του ήρθε… στην πλάτη!
Ο Καραϊσκάκης
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Γιώργος Κριμιζάκης
Ερμηνεία: Γιάννης Πουλόπουλος
Διάβασα ιστορία εχτές λιγάκι
και με κλαμένα μάτια σταμάτησα να δω
Τον Γεώργιο Καραΐσκάκη
και τον σκέφτομαι και τραγουδώ
Της καλογριούλας γιε, έλα στα όνειρά μας
κι έτσι ματωμένος πες μας στρατηγέ
Πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας
πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας.
Σήκωνε στον βάλτο, το μπαϊράκι
και τον προσμέναν σκλάβοι μες στο Αιτωλικό
Τον Γεώργιο Καραΐσκάκη
τον αγωνιστή, τον λαϊκό
Της καλογριούλας γιε, έλα στα όνειρά μας
κι έτσι ματωμένος πες μας στρατηγέ
Πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας
πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας.
Καραϊσκάκης
Στίχοι: Ξενοφώντας Φιλέρης
Μουσική: Κώστας Χατζής
Ερμηνεία: Κώστας Χατζής
Να ‘χα τη λεβεντιά λιγάκι,
του Γιώργη του Καραϊσκάκη,
τον τύραννο να πολεμούσα
και τους σουλτάνους να νικούσα,
τσάμικο να ‘στηνα στη μάχη,
στην αψηλότερη τη ράχη,
την λεβεντιά σου τιμημένε,
Καραΐσκάκη δοξασμένε.
Με τον Ανδρούτσο στο ταμπούρι
θ’ αρχίζαμε το νταβαντούρι,
λεβέντες πολιορκημένοι,
στο Μεσολόγγι αποκλεισμένοι,
να ‘χα τη λεβεντιά λιγάκι
του Γιώργη του Καραϊσκάκη,
θα ‘χα κουμπούρια προσκεφάλι,
αητός θα ήμουν και τσακάλι,
να ‘χα τη λεβεντιά λιγάκι
του Γιώργη του Καραϊσκάκη.
Ωδή στο Γεώργιο Καραϊσκάκη
Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος
Η οθόνη βουλιάζει σαλεύει το πλήθος
εικόνες ξεχύνονται με μιας
πού πας παλληκάρι ωραίο σαν μύθος
κι ολόισια στο θάνατο κολυμπάς
Και όλες οι αντένες μιας γης χτυπημένης
μεγάφωνα και ασύρματοι από παντού
γλυκά σε νανουρίζουν κι εσύ ανεβαίνεις
ψηλά στους βασιλιάδες τ’ ουρανού
Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω
με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό
προβολείς με στραβώνουν και πάω
και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ
Πού πας παλληκάρι πομπές ξεκινούνε
κι οι σκλάβες σου ουρλιάζουν στο βωμό
ουρλιάζουν τα πλήθη καμπάνες ηχούνε
κι ο ύμνος σου τραντάζει το ναό
Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω
με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό
οι προβολείς με στραβώνουν και πάω
και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ
Καραϊσκάκης
Στίχοι: Δημήτρης Ιατρόπουλος
Μουσική: Νίκος Μαμαγκάκης
Ερμηνεία: Λάκης Παππάς
Των κάστρων πορθητή αϊτέ
των άστρων καβαλάρη
Άι-Γιώργη της Αράχωβας
φωνή της Ρωμιοσύνης
Καραϊσκάκη
Στήσε χορό λεβέντικο
αιμάτων κι άγιας δόξας
ακριβογιέ της καλογριάς
κι αηδόνι των ανέμων
Καραϊσκάκη
Που `ν’ τα Μεγασάββατα
την ημέρα των θρήνων
κι εσύ μπαϊράκι ανέμισες
κόντρα στην καταιγίδα
κι έριξες Απριλιάτικα στους ώμους σου
το παραμύθι του Μεγαλέξαντρου
Πιάσε κρασί της λεβεντιάς
κι αστέρι της περηφάνιας
να σου κεντήσω στ’ άρματα
αετόπουλο μ’ ασπίδα
Καραϊσκάκη
Δέκα παλληκάρια
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας
Δέκα παλληκάρια στήσαμε χορό
στου Καραϊσκάκη το κονάκι
πέφταν τα ντουβάρια από το χορό
κι από τις πενιές του Μιχαλάκη
Κι όλη νύχτα λέγαμε τραγούδι για τη λευτεριά
κι όλη νύχτα κλαίγαμε γοργόνα Παναγιά
Και το βράδυ βράδυ ήρθαν με τα μας
Μάρκος Βαμβακάρης με Τσιτσάνη
σμίξαν τα μπουζούκια και ο μπαγλαμάς
με τον ταμπουρά του Μακρυγιάννη
Κι όλη νύχτα λέγαμε τραγούδι για τη λευτεριά
κι όλη νύχτα κλαίγαμε γοργόνα Παναγιά
Έβαλα ένα βόλι στο καριόφιλο
κι έριξα τη νύχτα να φωτίσει
κι είπα να φωνάξουν το Θεόφιλο
τον καημό μας για να ζωγραφίσει
Κι όλη νύχτα λέγαμε τραγούδι για τη λευτεριά
κι όλη νύχτα κλαίγαμε γοργόνα Παναγιά
Η μάχη της Αράχοβας
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Απάνω στην Αράχοβα, ψηλά στον Αϊ Γιώργη
πολλά ντουφέκια πέφτουνε και σαματάς μεγάλος.
Μήνε σε γάμους πέφτουνε, μήνε σε πανηγύρι,
πόλεμος γίνεται εκεί και σκοτωμός μεγάλος.
Ρωμαίγοι είν’ που πολεμάν με τον Καραϊσκάκη
με Τούρκους πώχουν αρχηγό αυτόνε το Μουστάμπεη,
πώχει Αρβανίτες διαλεχτούς το ούλο τρεις χιλιάδες.
“Αφέντη Αϊ Γιώργη, πολεμιστή και γριβοκαβαλλάρη,
αρματωμένε με σπαθί και με χρυσό κοντάρι,
μας ήρθε ο Μουστάμπεης ψηλά στο κεφαλάρι”.
“Βγάτε να πολεμήσετε να μη μείνει ποδάρι”.
“Έχει πασάδες μπόλικους, ασκέρι τρεις χιλιάδες”.
“Βγάτε να τους μποδίσετε για να μην μπουν στην πόλη,
ίσως και το ταχειά ταχύ, να πέσει και το χιόνι
τότες θα ξεπαγιάσουνε θα ξεραθούνε όλοι”.
“Καραϊσκάκη μ’ αρχηγέ και πρώτε καπιτάνε
έβγα στο κεφαλάρι μας να μας ελευθερώσεις”.
Πάψε, Γιώργο μ’ , τον πόλεμο, μάσε τα γιαταγάνια
και μέτρα τους Αγαρινούς, μέτρα τους σκοτωμένους
κι οι ράχες εγεμίσανε `πο Τούρκικα κουφάρια.
Τον πάγο έχουν σάβανο, το χιόνι μαξιλάρι,
κι αυτός ο αρχηγός ο καπετάν Μουστάμπεης
σφαγμένος είναι κι αυτός, του λείπει το κεφάλι.
Μα τα κουφάρια είν’ πολλά και μετρημό δεν έχουν,
μαζεύουν πούταν εύκολο αράδα τα κεφάλια.
Και πύργο τότε στήσανε, πέρα εις τα Πλατάνια
κι ο πύργος ήτανε τρανός, τρανός σαν κυπαρίσσι
και γύρω του χορεύανε όλα τα παλληκάρια.
