Το τραγούδι Το τρελοβοριαδάκι περιλαμβάνεται στο cd Δε βιάζομαι να μεγαλώσω της συνθέτριας Τατιάνας Ζωγράφου. Οι στίχοι είναι της Βεατρίκης Κάντζολα-Σαμπατάκου, ενώ ερμηνεύει η Άννα Καραγεωργιάδου και η Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου. Πρόκειται για μια πλήρη ιστορία, με αρχή, μέση και τέλος, απλά ειπωμένη, με λέξεις καθαρές και όλα τα υπόλοιπα παρελκόμενα (μουσική, ερμηνεία, αισθητική) σε πολύ υψηλά στάνταρ.
Είναι η ιστορία ενός ανέμου βοριά που ξεμυαλίζεται με μια θαλασσιά κορδέλα ενός καπέλου μιας κοπέλας. Τη λύνει και προσπαθεί να τη φτάσει. Μα τα πράγματα δεν πάνε όπως θα πίστευε. Η δύναμή του, η τόση δύναμή του τη σπρώχνει όλο και πιο μακριά.
Το τραγούδι κάνει μπαμ ότι προσφέρεται για μια υπέροχη δραματοποίηση από τα παιδιά με κεντρικά πρόσωπα το τρελοβοριαδάκι και την κορδέλα και συνοδευτικά την κοπέλα με το καπέλο και τα υπόλοιπα κορίτσια που πειράζει ο βοριάς.
Το τραγούδι κάνει ακόμα περισσότερο μπαμ ότι προσφέρεται για εικονογράφηση. Τα παιδιά ανά ομάδες μπορούν να ζωγραφίσουν μια σκηνή-εικόνα από το τραγούδι. Στο τέλος μπορούμε να δημιουργήσουμε το βιβλίο του Τρελού Βοριά. Ακούστε και αγαπήστε.
Στίχοι: Βεατρίκη Κάντζολα-Σαμπατάκου
Μουσική: Τατιάνα Ζωγράφου
Ερμηνεία: Άννα Καραγεωργιάδου – Χορωδία Δ. Τυπάλδου
Άλλες ερμηνείες: Χορωδία Τυπάλδου
Δίσκος: Δε βιάζομαι να μεγαλώσω
Φυσά, φυσά το τρελοβοριαδάκι
τις πασχαλιές μαδά σαν άτακτο παιδάκι.
Πειράζει τα κορίτσια, τριγύρω τους χορεύει,
τη φούστα τους σηκώνει, τις μπούκλες τους μπερδεύει.
Το ψάθινο καπέλο αρπάζει από κοπέλα
και λύνει να του κλέψει τη θαλασσιά κορδέλα.
Τι απαλό κι ωραίο το φίνο της μετάξι,
πως θέλει να την πάρει μαζί του να πετάξει!
Αχ, τρελό μου βοριαδάκι, μη θυμώνεις κι απορείς
την αγάπη με το ζόρι να κερδίσεις δεν μπορείς!
Να την τυλίξει κάνει στο άγριο φύσημά του
μ’ αντί να τη σιμώσει, τη σπρώχνει μακριά του.
στην τόση δύναμή μου τολμά ν’ αντισταθεί;
ρωτά το βοριαδάκι και πάει να τρελαθεί.
Αχ, τρελό μου βοριαδάκι, μη θυμώνεις κι απορείς
την αγάπη με το ζόρι να κερδίσεις δεν μπορείς!
Φυσά, φυσά μα πώς να το πιστέψει;
Μια θαλασσιά κορδέλα το νου του έχει κλέψει!
Όσο γοργά κι αν τρέχει, αυτή μακριά πετάει,
γαλάζιο άπιαστ’ όνειρο που χάνεται και πάει.
Αχ, τρελό μου βοριαδάκι, μη θυμώνεις κι απορείς
την αγάπη με το ζόρι να κερδίσεις δεν μπορείς!