Και το κουδούνι χτύπησε…
Και μας βρήκε όλους, εκπαιδευτικούς , μαθητές και γονείς, λιγάκι νυσταγμένους. Ξενυχτήσαμε παρέα να περιμένουμε οι μεν τις τοποθετήσεις μας, οι δε τη χαρμόσυνη είδηση ότι το Σχολείο μας τελικά θα ανοίξει. Είναι σχολείο Ειδικής Αγωγής βλέπετε, οπότε δεν κρίνεται και απολύτως απαραίτητο να ανοίξει στις 11 του Σεπτέμβρη, για την ακρίβεια δεν συνηθίζεται να ανοίγει τότε. Εκεί φοιτούν οι “άλλοι” μαθητές, οι διαφορετικοί, οι μη παραγωγικοί, άρα και οι μη έχοντες το δικαίωμα να έχουν δασκάλους από την πρώτη μέρα του σχολικού έτους . Γι αυτούς το δικαίωμα στη μόρφωση, δεν είναι ούτε αυτονόητο ούτε κεκτημένο, ειδικά σε καιρούς οικονομικής κρίσης. «Μην παραπονιέστε, τα έχετε όλα, ακόμα και υπολογιστές, εμείς στην εποχή μας δεν είχαμε ούτε τετράδιο να γράψουμε» ήταν το μήνυμα του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη κατά τον Αγιασμό. Πράγματι στο δικό μας σχολείο είμαστε πολύ τυχεροί, έχουμε εξοπλισμό ακόμα και διαδραστικό πίνακα, αλλά χρόνο με τον χρόνο χάνουμε τα πιο σημαντικά: τους Δασκάλους και την αξιοπρέπειά μας!
Καλή μας χρονιά και με λίγη τύχη θα τα βολέψουμε και φέτος!
