Η Αντάρα Μαντάρα απέκτησε τηλεόραση και χαζεύει τα πάντα. Τα νέα των ειδήσεων είναι -μα τις χίλιες νυχτερίδες- πιο φοβερά από τις μαγείες της γιαγιάς της, Αναντάμ Παπαντάμ.
Μια Τρίτη και 13 όμως κι ενώ η Αντάρα χάζευε στην τηλεόραση, ένα μαύρο κοράκι μπήκε από το παράθυρο και της άφησε ένα σημείωμα. Ήταν από τη γιαγιά της η οποία την προκαλούσε να φτιάξει μέχρι την Κυριακή του Πάσχα μια λαμαρίνα μαγικά Μισοκούλουρα, πρώτον, για να αποδείξει ότι είναι άξια διάδοχός της και δεύτερον για να τσουγκρίζουν οι άνθρωποι, όχι αβγά, αλλά μεταξύ τους.
Η Τρίτη και 13 ήταν Μεγάλη Τρίτη και είχε πολύ λίγο χρόνο στη διάθεσή της. Άνοιξε το βιβλίο των μαγικών συνταγών και έπεσε με τα μούτρα στη μελέτη. Εν τω μεταξύ ο κόρακας έπεσε με τη μούρη -όχι στη μελέτη- αλλά στην ταμπέλα του φουρνάρικου του κυρ Αποστόλη. Τον περιέλαψε ο μικρός του κυρ Αποστόλη, ο Αναστάσης, κι ήταν τόση η καλοσύνη που δέχτηκε πρώτη φορά στη ζωή του, που του ‘ρθε μια ιδέα καταπληκτική!
Μεγάλη Πέμπτη το πρωί τα κουλουράκια της Αντάρας ήταν έτοιμα. Πήγε στο φούρνο του κυρ Αποστόλη όπου την υποδέχτηκε ο Αναστάσης κάνοντας τον ανήξερο για τα κουλουράκια της. Πως το ‘κανε, πως τα κατάφερε, την έπεισε μέχρι να ψηθούν να πάνε μια βόλτα μέχρι τη λίμνη. Ο ανέμελος Αναστάσης που έπαιζε και θαύμαζε τη “μαγεία” της φύσης γέμισε την καρδιά της Αντάρα με αμφιβολίες, τόσο που ήθελε να αλλάξει, να μη γίνει σαν τη γιαγιά της. Γυρνώντας στο φούρνο, ο Αναστάσης πήγε να δοκιμάσει από τα “μισοκούλουρα” της Αντάρας, εκείνη του φώναξε μετανιωμένη “μηηηηη” κι όλα πήραν το δρόμο τους. Μη βιάζεστε. Τη μαμά του Αναστάση την έλεγαν Αγάπη κι είχε βάλει το χέρι της ώστε αυτό το Πάσχα όλες οι μάγισσες να γίνουν καλές. Όλες; Εντάξει, κάποιες τρύπωσαν σε κάποια παραμύθια και ζουν ακόμα εκεί.
Ένα όμορφο, ευχάριστο παραμύθι από την Κατερίνα Μουρίκη. Για τη μαγεία της φύσης και τη γαλήνη που μπορεί να σου γεμίσει τη ψυχή. Για την αγάπη που μπορεί να σου δώσει και τις αμφιβολίες που μπορεί να σε γεμίσει για τα μέχρι πρότινος… πρότυπά σου. Για το Πάσχα, τη γιορτή της αγάπης κι όχι του μίσους όπως την ήθελε η γιαγιά Αναντάμ.
Χιούμορ, στρωτή γραφή, αρκετά πρωτότυπη ιστορία, αφήγηση τόσο όσο, χωρίς πλατειασμούς. Με αρκετές καλές στιγμές η εικονογράφηση της Κωνσταντίνας Ζαφείρη, με τα θερμά χρώματα και τις αποχρώσεις του πράσινου να κυριαρχούν ενώ μου άρεσαν πολύ οι πιο αφαιρετικές προσεγγίσεις της. Ιδανικό βιβλίο για τη μέρα που θα πλάσετε και θα φουρνίσετε τα δικά σας κουλουράκια αγάπης.
Από τις εκδόσεις Παρρησία.
Τα κουλουράκια της αγάπης ή “είναι πολύ γλυκιά η αγάπη, μάτια μου”
Σήμερα φτιάξαμε τα αγαπημένα μας νηστήσιμα κουλουράκια (δεν έχω κάποια εμμονή με τη νηστεία αλλά κάτι η διατροφή μας, κάτι η κυρά Σαρακοστή που φέτος κουβαλούσε εφτά διαφορετικά όσπρια το επέβαλλαν).
1 κιλό αλεύρι
1 ΠΟΤΗΡΙ ζάχαρη
1 μπέικιν πάουντερ
2 βανίλιες
1 ποτήρι φρέσκο χυμό από 3 πορτοκάλια
1 ποτήρι καλαμποκέλαιο (εγώ προτίμησα το ελαιόλαδο, δεν μου αρέσουν αυτά τα “έλαια)
ξύσμα πορτοκαλιού
Ούτε βούτηρα, ούτε αβγά, ούτε μίξερ. Όλα χειροκίνητα και ανθρώπινα, από τα παιδιά.
Θα αναρωτιέσαι όμως, αναγνώστη μου, γιατί έγραψα με κεφαλαία το ποτήρι. Γιατί εμείς, ενώ γράψαμε στον πίνακα εντελώς μόνοι μας τη συνταγή κι έτσι γράφαμε το ποτήρι “Ποτήρη”, τη ζάχαρη “ζάχαρι” κτλ, ο τρομερός νηπιαγωγός της τάξης, το αγνόησε, και άφησε τα παιδιά να ρίξουν όση ζάχαρη τους έκανε κέφι. Το αποτέλεσμα ήταν να βγει μια υπέροχη μυρωδιά αλλά περισσότερο να μοιάζουν με τσιχολοκουλουράκια από την τόση ζάχαρη παρά με τα Κουλουράκια της Αγάπης. Είναι γλυκιά η αγάπη! Τρως ένα κουλουράκι και είναι σα να ‘χεις φάει τρία! Εσείς που δε θα κάνετε το ίδιο λάθος, θα καταλάβετε πόσο νόστιμα είναι.
ΥΓ: Οι φόρμες έδωσαν εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα ενώ το λάδι φρόντιζε να μην κολλάει καθόλου η ζύμη.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Τα μισοκούλουρα |
| Συγγραφέας: | Κατερίνα Μουρίκη |
| Εικονογράφηση: | Κωνσταντίνα Ζαφείρη |
| Εκδόσεις: | Παρρησία, 2014 |
| Σελίδες: | 40 |
| Μέγεθος: | 23 x 23 |
| ISBN: | 9789606961502 |
