Η 1η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως «Διεθνής Ημέρα για την Τρίτη ηλικία». Ας γνωρίσουμε λοιπόν αυτή την ηλικία μέσα από τα μάτια καλλιτεχνών που αποτύπωσαν στον καμβά την όψη, την έκφραση, το ζεστό βλέμμα, το χάδι, την αγκαλιά που μένουν χαραγμένα στη μνήμη μας, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Ανάμεσα στους Έλληνες ζωγράφους που με τα έργα τους αγκάλιασαν την Τρίτη ηλικία είναι ο Γεώργιος Ιακωβίδης.
Ο Γεώργιος Ιακωβίδης από τα Χίδηρα της Λέσβου (1853-1932) ήταν διακεκριμένος Έλληνας ζωγράφος και ακαδημαϊκός με λαμπρή καριέρα στη Γερμανία και στην Ελλάδα.Διετέλεσε μάλιστα και διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης. Τα έργα του ξυπνούν παιδικές μνήμες και οι δημιουργίες του γνωστές από τα σχολικά εγχειρίδια. Ο ζωγράφος αποδίδει με ακρίβεια τις εκφράσεις των νηπίων, τις αδέξιες κινήσεις, ακόμη και την στρυφνάδα του προσώπου όταν κλαίνε. Γιατί τα παιδιά του Ιακωβίδη θυμώνουν, επαναστατούν και κλαίνε γοερά, απλώνουν τα χέρια να κατακτήσουν τον κόσμο γεμάτα ανυπομονησία. Οι γέροντες καλοκάγαθοι, γαλήνιοι και υπομονετικοί εκφράζουν την τρυφερότητα για τα νεαρά βλαστάρια. Απεικονίζει με τρόπο νατουραλιστικό τη βαθιά σχέση ανάμεσα σε αυτές τις ηλικίες. Ας μην ξεχνάμε ότι στις παραδοσιακές κοινωνίες οι πρώτοι παιδαγωγοί για τα παιδιά ήταν οι παππούδες και οι γιαγιάδες. Στις μέρες μας καλό είναι να θυμόμαστε τους ισχυρούς δεσμούς της οικογένειας και τις ρίζες μας.
Σας παρουσιάζουμε μαι σειρά με πίνακες του:
1 «Τα πρώτα βήματα», 1892 Γεώργιος Ιακωβίδης
2 «H αγαπημένη της γιαγιάς», 1893 Γεώργιος Ιακωβίδης
3 « Παππούς και εγγονός», Γεώργιος Ιακωβίδης
4 «Το χτένισμα της εγγονής», Γεώργιος Ιακωβίδης
5 «Ο κακός εγγονός», 1884, Γεώργιος Ιακωβίδης
6 «Το πρώτο μπάνιο ή ψυχρολουσία», 1898 Γεώργιος Ιακωβίδης
7 «Παιδικός καυγάς», Γεώργιος Ιακωβίδης
Οι πίνακες δίνουν το ερέθισμα για συζήτηση καθώς παρατηρούν και περιγράφουν συναισθήματα και μνήμες από την παιδική τους ηλικία και τον παππού και τη γιαγιά.- Αναφέρουμε το όνομα τους και αν μας έδωσαν οι γονείς το ίδιο όνομα. Ζητάμε πληροφορίες για το ρόλο που παίζουν ο παππούς και η γιαγιά στην οικογένεια.
- Καλούμε μια γιαγιά ή ένα παππού στην τάξη να μας μιλήσει για τα παιδικά του χρόνια, τα παιχνίδια που έπαιζαν εκείνο τον καιρό και το δικό τους σχολείο.
- Αφιερώνουμε ποιήματα για τον παππού και τη γιαγιά και θυμόμαστε ταχταρίσματα και νανουρίσματα που έλεγαν στα παιδιά.
- Παρουσιάζουμε στα παιδιά κούκλες κουκλοθεάτρου παππού και γιαγιά και παίζουμε κουκλοθέατρο.
- Μπορούμε να φτιάξουμε μια κάρτα σε σχήμα καρδιάς και να τη διακοσμήσουν τα παιδιά όπως θέλουν με ζωγραφιές
- Διαβάζουμε βιβλία σχετικά με το θέμα και φτιάχνουμε το γενεαλογικό μας δέντρο.
Δείτε το Ψηφιακό Μουσείο Γεώργιου Ιακωβίδη
