Ίσως το τρίτο ιερότερο δέντρο της ελληνικής γης μετά την ελιά και το αμπέλι. Η συκιά που καλλιεργείται πριν τα ομηρικά χρόνια. Η συκιά που αποτέλεσε βασικό διατροφικό κομμάτι του παζλ της διατροφής των Ελλήνων από την αρχαιότητα. Η συκιά που μέχρι πριν 60-70 χρόνια ήταν το 20% της αγροτικής εξαγωγής της Ελλάδας.
Το δέντρο της συκιάς φυτεύεται αρχές του φθινοπώρου συνήθως ώστε να πάρει όλη την υγρασία και τα νερά του χειμώνα. Φυτεύεται και αργότερα βέβαια αλλά εκεί απαιτείται πλέον περισσότερο νερό. Γενικώς ως δέντρο χρειάζεται αρκετό νερό αλλά μικρές σχετικά καλλιεργητικές φροντίδες.
Η συγκομιδή των σύκων γίνεται αναλόγως της ποικιλίας. Η ποικιλία Τζεντίλε Μπιάνκο για παράδειγμα ξεκινά να συλλέγεται στα μέσα του Ιουνίου (δίφορη ποικιλία). Στην Ελλάδα έχουμε κυρίως τα βασιλικά μαύρα σύκα και τα τσαπελόσυκα κυρίως από την περιοχή της Μεσσηνίας ενώ ο κύριος όγκος τους προέρχεται από την Κύμη Ευβοίας περιοχή από την οποία έχει πάρει και προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ).
«Μια καλά φροντισμένη συκιά δίνει περίπου 800 σύκα (κάπου 40 κιλά). Η συγκομιδή των σύκων είναι επίπονη και κοστοβόρα διαδικασία καθώς πρέπει καθημερινά να επιθεωρείς όλα τα δέντρα και να συλλέγεις μόνο εκείνα τα σύκα που είναι έτοιμα να κοπούν. Έχουν δηλαδή διαφορετική ωρίμανση», μας εξηγεί ο παραγωγός σύκων Βασίλης Δήμας.
«Τα τελευταία σύκα κόβονται αρχές Οκτωβρίου. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα φρούτο 2 μηνών ενώ μαζί με τις πρώιμες και όψιμες ποικιλίες αγγίζει και τους 4 μήνες».
Αυτό που δε γνωρίζουμε οι περισσότεροι είναι ότι στο σύκο τρώμε το άνθος του δέντρου (όπως στο μπρόκολο και το κουνουπίδι για τα λαχανικά) γεγονός που το καθιστά ένα από τα πολυτιμότερα σε ωφέλεια για το ανθρώπινο σώμα φρούτα. Ο Ηρόδοτος, κατά την Wikipedia, μάλιστα αναφέρει ότι ο βασικός λόγος της εκστρατείας του Ξέρξη στην Ελλάδα ήταν η κατάληψη της Αττικής ώστε να έχει τη δυνατότητα να τρώει και νωπά εκτός από αποξηραμένα σύκα! Όλο και κάτι θα ήξερε για να ξεκινήσει από εκεί πέρα για να έρθει εδώ για τα…σύκα!
Οι Αθηναίοι άρχοντες για να αποτρέψουν την ανεξέλεγκτη εξαγωγή του πολύτιμου άνθους της συκιάς σε άλλες πόλεις σχημάτισαν μια ειδική ομάδων ανδρών που παρακολουθούσαν και κατήγγειλαν όσους έκλεβαν ή έκαναν εξαγωγή σύκων. Οι άντρες αυτοί ονομάστηκαν συκοφάντες! Η εκδοχήτου ετυμολογικού του Μπαμπινιώτη αναφέρει ότι συκοφάντες ονομάζονταν αυτοί που αποκάλυπταν όσους είχαν σύκα κρυμμένα στα ρούχα τους, ασήμαντες δηλαδή μικροκλοπές, και κατ’ επέκταση όσους κατέδιδαν ασήμαντες πράξεις και ακολούθως έκαναν ψευδείς καταγγελίες. Αυτές είναι όμως δύο μόνο από τις εκδοχές. Δείτε όλες τις εκδοχές της προέλευσης της λέξης στον πάντοτε ψαγμένο ιστότοπο του Σαραντάκου.
Οι φωτογραφίες προέρχονται από τον παραγωγό Βασίλη Δήμα και το Ελληνοχώρι Κορινθίας, στη θέση Λούτσα. Ο συγκεκριμένος παραγωγός καλλιεργεί σύκα και άλλα προϊόντα με τη μέθοδο της βιοδυναμικής καλλιέργειας (Demeter) σε μια έκταση 20 στρεμμάτων.
