Κάθε φορά που γράφω μια τέτοια ανάρτηση, ξέρω εκ των προτέρων ότι θα τη διαβάσουν λίγοι. Δεν είναι βιβλίο. Δεν είναι download υλικό.Δεν είναι καρτέλες. Δεν είναι συνέντευξη. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνο μια σκέψη.Μα αν νοιαζόμασταν για των πολλών την έγνοια, θα έπρεπε να προσαρμοστούμε σε αυτήν.
Άμα θέλεις ο καθένας να σε αγαπάει
απλά πες Ντιριγκόου Ντιριμπάι
πες Ντιριγκόου Ντεριμπάι
να μείνεις στων λίγων την αγάπη που κρατάει
γιατί η αγάπη των πολλών σκορπάει.
Στο παραμύθι Ντιριγκόου Ντιριμπάι της Σανταζίνια, οι άνθρωποι έχουν πάψει να ονειρεύονται, να αγαπούν τους άλλους, να νοιάζονται για τα προβλήματά του. Είναι η καθημερινότητα που την ντύσανε με έγνοιες κι έγινε αποφόρι. Είναι οι δουλειές που τις έκαναν πια με σκυφτό το κεφάλι. Κι οι Ζουμπάδες, οι κοντοστούπηδες ξωτικοί που έφερναν τα όνειρα στον ύπνο των παιδιών, έφυγαν. Από τις πολιτείες των ανθρώπων. Από τα όνειρά τους.
Οι έγνοιες ενός πατέρα και μιας μάνας που τους ζώνουν οι δικές τους αγωνίες κι έγνοιες αλλά δε ξεχνούν ποτέ ότι το παιδί είναι εκείνο που προέχει, εκείνο που έρχεται από πίσω για να αλλάξει τον κόσμο, φαίνονται υπέροχα στο ομώνυμο τραγούδι των Active Member (Sadahzinia, B.D. Foxmoor) “Ντιριγκόου Ντιριμπάι”.
Φτιάξτε μικρά, αυτοσχέδια στιχάκια με το Ντιριγκόου Ντιριμπάι ενσωματώνοντας το όνειρο κάθε παιδιού, έτσι όπως θα σας το πει.
“Θέλω ειρήνη στον κόσμο”. “Θέλω να έχω παιχνίδια”. “Θέλω να έχω φίλους”. “Θέλω να μη φύγει η μαμά μου”. “Θέλω να βρει δουλειά ο μπαμπάς μου”. “Θέλω να πάμε διακοπές”. “Θέλω την κούκλα τάδε”. “Θέλω να πάω λούνα παρκ”. Ό,τι κι αν μας πουν, εμείς τη δουλειά μας…στιχάκια.
Θέλω τον πόλεμο η ειρήνη να νικάει
μα για καλό και για κακό, πες ντιριγκόου ντιριμπάι...
Γιώργος
Θέλω παιχνίδι που ποτέ του να μην σπάει
μα για καλό και για κακό, πες ντιριγκόου ντιριμπάι...
Μαρκέλλα
Θέλω να έχω φίλους που κανείς να μη ξεχνάει
μα για καλό και για κακό, πες ντιριγκόου ντιριμπάι...
Μάρθα
Θέλω η μαμά να μείνει σπίτι, να με αγαπάει
μα για καλό και για κακό, πες ντιριγκόου ντιριμπάι...
Γιάννης
Ύστερα γράψτε σε χαρτάκια τα δίστιχά σας. Φωτοτυπήστε τα. Αλλάξτε τα μεταξύ σας. Διαβάστε τα. Κρεμάστε το στο δέντρο των ευχών, στο καράβι των ευχών ή των ονείρων, μοιράστε τα στη γειτονιά, ρίξτε τα κάτω από πόρτες, να μάθουν όλοι ότι ακόμα ονειρευόμαστε και θέλουμε και προσπαθούμε.
Σίγουρα θα σκεφτείτε καλύτερα και πιο έξυπνα από εμένα. Μέχρι τότε διαβάστε το παραμύθι, ακούστε το τραγούδι και…πείτε Ντιριγκόου, Ντιριμπάι. Όλα θα πάνε καλά…
Κοιμήσου, γέρνω μαζί σου,
φύλακάς σου θα ‘μαι και μαξιλάρι
μη ξεχάσεις μόνο να πεις ντιριγκόου ντιριμπάι.
Κι άσε τ’ όνειρο να σε βάλει μέσα απ’ την άκρη του στα κρυμμένα
και τα φιλιωμένα που έταξε σε μένα να μην παν χαμένα να στα δώσει εσένα...
Κοιμήσου όλα είναι ωραία· κοίτα στη γυάλινη σφαίρα,
η νύχτα έγειρε να κοιμηθεί να στρώσει πάλι δρόμο στη μέρα.
Γι αυτό να κοιμηθείς βιάσου, θέλει τ όνειρο να σε πάει
μα όπως σου πα να πεις πριν ντιριγκόυ ντιριμπάι...
Ήρθες σ ένα κόσμο που ακόμα υποφέρει
με το χαμόγελό σου στο στόμα.
Μια καινούρια μόνο γραμμή στο τεφτέρι
κι έγινες της ζωής μου η γόμα.
Ήρθες σ ένα κόσμο που ακόμα φοβάται
κάποιο αστέρι μικρό και θλιμμένο.
Μα κάθε παιδί που μπορεί και κοιμάται,
νικάει για πάντα το πεπρωμένο...
Κι αν θέλει τ όνειρο σα χέρι ριγιασμένο στα ωραία θα σε πάει,
μα για καλό και για κακό, πες ντιριγκόου ντιριμπάι...
Ήρθες σ ένα κόσμο που ακόμα υποφέρει
με το χαμόγελό σου στο στόμα.
Μια καινούρια μόνο γραμμή στο τεφτέρι
κι έγινες της ζωής μου η γόμα.
Ήρθες σ ένα κόσμο που ακόμα φοβάται
κάποιο αστέρι μικρό και θλιμμένο.
Μα κάθε παιδί που μπορεί και κοιμάται,
νικάει για πάντα το πεπρωμένο...
Κοιμήσου, γέρνω μαζί σου
φύλακάς σου θα ‘μαι και μαξιλάρι
μη ξεχάσεις μόνο να πεις ντιριγκόου ντιριμπάι…
Γιολάντα…Σανταζίνια, η αγάπη μας μαζί σου. Ευχαριστίες.
