Μαλάλα Γιουσαφζάι. Γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1997 στη Μινγκόρα του Πακιστάν, στην κοιλάδα Σουάτ. Άρχισε να φοιτά στο σχολείο που διεύθυνε ο πατέρας της.
Οι Ταλιμπάν όμως, που είχαν πάρει την εξουσία στις περιοχές της κοιλάδας του Σουάτ εμπόδιζαν τα κορίτσια να πηγαίνουν στο σχολείο, τις γυναίκες να πηγαίνουν για ψώνια, τη μουσική, την τηλεόραση. Σε ηλικία 11,5 ετών έφτιαξε ένα μπλογκ με την ενθάρρυνση του πατέρα της και με ψευδώνυμο περιέγραφε την κατάσταση με τους Ταλιμπάν στην κοιλάδα Σουάτ. Όλοι οι υπόλοιποι μαθητές είχαν αρνηθεί την πρόταση ενός δημοσιογράφου του BBC να μιλήσουν, έστω και ανώνυμα, για τη ζωή στην περιοχή της. Μόνο η Αίσα δέχτηκε αλλά κι αυτή αναγκάστηκε από τους γονείς της να σταματήσει.
Έτσι έμεινε μόνο η Μαλάλα που δεν δείλιαζε να μιλά και δημόσια ακόμα για τη σημασία των εκπαίδευσης των κοριτσιών του Πακιστάν. Μετά τον Ιανουάριο του 2015, οι Ταλιμπάν ανατίναξαν πολλά σχολεία θηλέων. Η Μαλάλα συνέχιζε μαζί με μερικά ακόμα κορίτσια να πηγαίνουν στο δικό τους. Το απόγευμα της 9ης Οκτωβρίου 2012, ένας στρατιώτης των Ταλιμπάν την πυροβόλησε καθώς γυρνούσε στο σπίτι της με το σχολικό λεωφορείο. Η σφαίρα διαπέρασε το κεφάλι και το λαιμό της, μέχρι τον ώμο της. Νοσηλεύτηκε από νοσοκομείο σε νοσοκομείο μέχρι που έφτασε τελικά στο Queen Elizabeth στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας όπου και ζει ακόμα σήμερα. Το 2013 το περιοδικό Time την χαρακτήρισε ως έναν από τους 100 πιο σημαντικούς ανθρώπους στον κόσμο. Το 2014, σε ηλικία 17 ετών, η Μαλάλα έγινε η νεότερη κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης το οποίο της απενεμήθη προς τιμήν του αγώνα της για τα δικαιώματα όλων των παιδιών στην εκπαίδευση. Έχει τιμηθεί με πολλά ακόμη βραβεία. Πριν λίγες εβδομάδες, ο αστεροειδής 316201 ονομάστηκε Μαλάλα προς τιμήν της.
Το βιβλίο περιγράφει με απλά λόγια την σύντομη αλλά τόσο γεμάτη ζωή της ως τώρα (ευτυχώς ζει ακόμα). Κι όταν τελειώνει η ιστορία της Μαλάλα, ο δικός της χαρταετός συναντά εκείνον του Ικμπάλ, ενός αγοριού με παρόμοια ιστορία με τη δική της.
Ο Ικμπάλ Μασί γεννήθηκε το 1983 στο Μουρίντκε του Πακιστάν. Όταν ήταν 4 ετών, οι γονείς του δανείστηκαν 7,42 δολάρια (600 ρουπιες) από τον ιδιοκτήτη ενός εργοαστασίου χαλιών. Σε ανταπόδοση ο Ικμπάλ έγινε σκλάβος που δούλευε μαζί με άλλα παιδιά αλυσοδεμένος στον αργαλειό ώσπου να ξεπληρωθεί το δάνειο των 12 δολαρίων. Το μεροκάματό του ήταν 3 σεντς την ημέρα για 14 ώρες εργασίας, 7 μέρες την εβδομάδα με μισή ώρα διάλειμμα. Στα 10 του, ο Ικμπάλ δραπέτευσε από τη δουλειά του όταν έμαθε ότι το Ανώτατο Δικαστήριο του Πακιστάν κήρυξε παράνομη την παιδική εργασία. Η αστυνομία των συνέλαβε και τον οδήγησε πίσω στον εργοδότη του απ’ όπου δραπέτευσε και πάλι και εντάχθηκε στο Πακιστανικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (BLF) ενάντια στη δουλεία. Μίλησε δημόσια για την παιδική εργασία και βοήθησε πάνω από 3.000 παιδιά να ξεφύγουν από το βραχνά της καταχρηστικής εργασίας. Στις 16 Απριλίου 1995, πυροβολήθηκε από αγνώστους ενώ έκανε ποδήλατο στο χωριό του. Ήταν 13 ετών μόλις. Η ζωή του ενέπνευσε την ίδρυση πολλών οργανώσεων και σωματείων ενάντια στην παιδική εργασία. Τον Ιανουάριο του 2009 το Κονγκρέσο των Η.Π.Α. καθίερωσε το βραβείο Ικμπάλ Μασί για την εξάλειψη της παιδικής εργασίας.
Η δική του ιστορία περιγράφεται στο δεύτερο μισό του διπλού αυτού βιβλίου από την Τζάνετ Γουίντερ. Το διπλό αυτό εικονογραφημένο βιβλίο είναι ουσιαστικά ένα 
παραμύθι γνώσης. Δεν προσπαθεί να διακριθεί για την μυθοπλασία ή την λογοτεχνική του επιδεξιότητα όσο να γνωρίσει στους μικρούς αναγνώστες και ακροατές δύο πραγματικές, πολύ σκληρές μα πολύ ουσιαστικές και εν τέλει ανθρώπινες ιστορίες παιδιών. Παιδιών που ζουν μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά αλλά αντί να ζουν τη φυσιολογική ζωή ενός 10χρονου παιδιού, η ζωή τους μετεωρίστηκε μεταξύ ιδεοληψιών, πολέμου και ακραίου συντηρητισμού. Το σθένος και η ξεχωριστή τους ιστορία μπορεί να προβληματίσει τα παιδιά και να οδηγήσει σε σκέψεις και συζητήσεις όσο λίγα βιβλία. Αυτό είναι το μεγάλο κέρδος της διπλής ιστορίας του βιβλίου. Κι αν θέλετε, κάποια στιγμή αυτό το θέμα με τις χαριτωμένες ιστορίες με πρωταγωνιστές ζώα που πάντα δικαιώνονται στο τέλος και όλα γίνονται “μέλι-γάλα” ίσως πρέπει να περιοριστεί λίγο. Ξαναλέω: το βιβλίο αυτό δε θα σας ξαπλώσει στο πάτωμα με τη λογοτεχνικότητα ή την εικονογράφησή του (καθόλου κακή δεν είναι η αφήγησή του, αλλού είναι το θέμα). Αλλά οι δύο ιστορίες του είναι κάτι παραπάνω από μαχαιριά. Και αυτές τις μαχαιριές, πρέπει να τις δεχτούμε όλοι να τις λάβουμε. Αν θέλουμε παιδιά-πολίτες και όχι χαριτωμένες μορφές πάνω σε ροζ συννεφάκια.
Αν δεν διαβαστεί μια οποιαδήποτε μέρα, η παγκόσμια κοινότητα μας προσφέρει κάμποσες παγκόσμιες μέρες για να γνωρίσουμε τη συγκλονιστική Μαλάλα και τον Ικμπάλ που χάθηκε ενώ έκανε πετάλι. Από Παγκόσμιες Ημέρες πάμε καλά. Με μερικά κατάλληλα βιβλία, θα κάνουμε καλή δουλειά. Ιδού οι ευκαιρίες ανάγνωσης της Μαλάλα και του Ικμπάλ αν οι καθημερινές, δίχως αφορμή, μέρες μας δημιουργούν μια μικρή αλλεργία:
2 Απριλίου – Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου
4 Ιουνίου – Διεθνής Ημέρα κατά της Επιθετικότητας εναντίον των Παιδιών
12 Ιουνίου – Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας
20 Ιουνίου – Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων
23 Αυγούστου – Παγκόσμια Ημέρα για την Υπενθύμιση του Δουλεμπορίου και της Κατάργησής του
8 Σεπτεμβρίου – Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη του Αναλφαβητισμού
21 Σεπτεμβρίου – Διεθνής Ημέρα Ειρήνης
2 Οκτωβρίου – Διεθνής Ημέρα Μη Βίας
16 Νοεμβρίου – Διεθνής Ημέρα Ανεκτικότητας
19 Νοεμβρίου – Παγκόσμια ημέρα κατά της κακοποίησης των παιδιών
20 Νοεμβρίου – Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού
2 Δεκεμβρίου – Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Δουλείας
10 Δεκεμβρίου – Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
18 Δεκεμβρίου – Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Μαλάλα, ένα γενναίο κορίτσι. Ικμπάλ, ένα γενναίο αγόρι, Malala, a brave girl from Pakistan- Iqbal, a brave boy from Pakistan |
| Συγγραφέας: | Jeanette Winter |
| Εικονογράφηση: | Jeanette Winter |
| Εκδόσεις: | Παπαδόπουλος, 2015 |
| Σελίδες: | 48 |
| Μέγεθος: | 20,5 Χ 28 |
| ISBN: | 978-960-569-305-3 |
