Δέκα σημεία-θέσεις για την υπόθεση Παπαθεοδώρου.
- Η υπόθεσή του θα κριθεί από την ελληνική δικαιοσύνη. Οι διαδικτυακές ή άλλου τύπου δίκες είναι συμπεριφορά που δεν μας αφορά.
2. Η οργή είναι ένα πολύ λογικό συναίσθημα για τέτοιες περιπτώσεις. Ανθρώπινο. Αλλά η υπαγόρευση σε κάποιον τι θα πει και τι άποψη θα έχει για το θέμα είναι απρέπεια. Αν διαφωνείτε με κάποιον, διαφωνήστε, αλλά μην κανιβαλίζετε την άλλη άποψη. Το είδαμε ακόμα και στους πιο ευπρεπείς συγγραφείς που, ενώ δεν υπερασπίζονταν τον κατηγορούμενο, δέχονταν επιθέσεις.
3. Είναι πασίδηλο ότι σε όλους τους σώφρονες ανθρώπους προκαλεί τα πιο δυνατά συναισθήματα αποστροφής και απέχθειας, για να μην χρησιμοποιήσουμε πιο σκληρές εκφράσεις, οποιαδήποτε εκμετάλλευση παιδιών αλλά και οι πράξεις που την ενισχύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Είναι αυτονόητη η καταδίκη πράξεων που έχουν αποδειχθεί. Και είναι προφανές ότι εφόσον αποδειχθούν αυτά για τα οποία κατηγορείται, θα προκαλέσει πολλαπλάσια κύματα αηδίας.
4. Η παιδική λογοτεχνία δεν δέχεται κανένα πλήγμα επειδή ένας εκπρόσωπός της, ακόμα και ιδιαίτερα καταξιωμένος, όπως ο Β. Παπαθεοδώρου, έχει ενδεχομένως προβεί σε ακραίες αξιόποινες πράξεις. Κανείς κλάδος, χώρος ή πεδίο δράσης δεν χάνει το κύρος και την αξιοπιστία του επειδή ένας εκπρόσωπός της δεν στέκεται στο ύψος που του αρμόζει. Αυτό θα συνέβαινε αν σημαντικός αριθμός εκπροσώπων ενός χώρου έπρατταν έτσι. Οπότε, καλό είναι να σταματήσει αυτή η σύνδεση γιατί δεν υφίσταται. Η ελληνική λογοτεχνία για παιδιά τα τελευταία δέκα-δεκαπέντε χρόνια ανέβηκε σκαλοπάτια. Έχει αρκετό δρόμο ακόμα, αλλά οι καλές προσπάθειες έχουν πληθύνει σημαντικά ενώ υπάρχουν αρκετοί καλοί δημιουργοί.
5. Ο Β. Παπαθεοδώρου ήταν, κατά τη γνώμη μας, ένας εξαιρετικά καλός συγγραφέας, με βιβλία κοντά στη γλώσσα και την ψυχοσύνθεση των εφήβων, για τους οποίους συνήθως έγραφε. Αν αυτός αποδειχθεί ότι έχει τελέσει όλα όσα τον κατηγορούν οι αρχές, τα βιβλία του θα συνεχίσουν να είναι το ίδιο καλά ή μέτρια, αναλόγως πώς τα κρίνει ο καθένας. Κανένα βιβλίο δεν πρέπει να πολτοποιείται ή να πετάγεται επειδή ο δημιουργός τους προέβη σε αισχρές πράξεις. Αν προσκαλεί σε κάποιον αποστροφή το πρόσωπο και δεν μπορεί να διαβάσει ούτε το βιβλίο του, είναι πολύ λογικό επίσης, μην το μέμφεστε.
6. Δεν θα μείνει κανένα κενό στην ελληνική εφηβική λογοτεχνία. Οι συγγραφείς που έγραφαν και γράφουν για εφήβους είναι ούτως ή άλλως εξαιρετικά λίγοι. Οι λόγοι είναι βασικά τρεις:
– το εφηβικό βιβλίο θέλει κόπο και χρόνο για να γραφτεί, δεν είναι εικονογραφημένο που μπορεί να γραφτεί ακόμα και σε μία μέρα.
– το εφηβικό βιβλίο θέλει σοβαρή επαφή με την ψυχοσύνθεση του κοινού στο οποίο απευθύνεται, όχι ψευδονεανίζουσα γλώσσα και κείμενο
– οι έφηβοι στην Ελλάδα δεν διαβάζουν. Είναι η ηλικιακή κατηγορία με τα χαμηλότερα αναγνωστικά ποσοστά. Αρκεί κάποιος να ρωτήσει για τους εφήβους του περίγυρού του (φίλων του κτλ) και θα καταλάβει ότι κάτω του 3-4% των εφήβων διαβάζουν εκτός σχολικής υποχρεωτικότητας (εργασιών κτλ).
7. Κανείς που κάνει περιστασιακή ή ακόμα και πιο στενή ή και επαγγελματική παρέα με κάποιον δεν μπορεί να μυρίζει τα νύχια του και να ξέρει τις πιο μύχιες σκέψεις ή προτιμήσεις κάποιου ανθρώπου. Δύσκολα κάποιος μπορεί να οσμιστεί παραβατικές συμπεριφορές τέτοιας κατεύθυνσης εκτός της εξαιρετικά δύσκολης περίπτωσης να έχει μοιραστεί υλικό μαζί του. Οι κατηγορίες του τύπου “ναι, αλλά τον κάνατε παρέα, δεν τα ξέρατε;” είναι απλοϊκές και το λέμε εμείς που δεν τον κάναμε εδώ και αρκετά χρόνια καθόλου παρέα.
8. Οι Εκδόσεις Καστανιώτη εξαφάνισαν τα βιβλία του, όχι γιατί υπερασπίζονται την άποψη βιβλία στην πυρά, αλλά για να προστατεύσουν την εταιρία τους και την ακεραιότητά τους από άλλες νομικές παραμέτρους. Η επίθεση εναντίον τους δεν είναι ορθή.
9. Δεν πρέπει να συγχέουμε τον χαρακτήρα ή την προσωπικότητα κάποιου με τα δημιουργήματά του.
10. Δεν είναι υποχρεωτικό να πάρουν όλοι θέση για την υπόθεση. Δεν είναι υποχρεωμένοι όλοι να δημοσιοποιούν τις σκέψεις τους. Δεν είμαι υποχρεωμένοι όλοι να γράφουν πόσο σοκαρισμένοι είναι. Δεν είναι τα social media ο βατήρας από όπου πηδούν όλοι μέσα στη νεροτσουλήθρα της κοινωνίας.
