Η Αγγελική Δαρλάση BOOK SECRET στο ELNIPLEX για το βιβλίο της «Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου», το graphic novel που έφτιαξε από το ομώνυμο βιβλίο της Άλκης Ζέη. Εικόνες Δημήτρης Μαστώρος (εκδόσεις Μεταίχμιο).
Όταν αρχικά μού έγινε η πρόταση να διασκευάσω για γκράφικ νόβελ το βιβλίο «Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου» με θυμάμαι ν’ ανοίγω από την έκπληξη το στόμα μου και να χάνω τα λόγια μου. Φυσικά, ζήτησα κάποιες μέρες να το σκεφτώ. Από τη μια ήμουν ενθουσιασμένη και την ένιωθα ως μεγάλη τιμή αυτή την πρόταση κι από την άλλη φοβόμουν. Στο μυαλό μου στριφογυρνούσαν τόσοι λόγοι για να πω «ναι» κι άλλοι τόσοι για ν’ αρνηθώ, λόγοι που συνέκλιναν σε μία φράση: πρόκειται για ένα σύγχρονο κλασικό βιβλίο της ελληνικής λογοτεχνίας, πολυαγαπημένο βιβλίο μικρών και μεγάλων…
Την επόμενη, λοιπόν, μέρα χτυπάει το τηλέφωνο και στην άλλη άκρη της γραμμής ακούω: «Έλα! Ξεκίνησες να γράφεις;». Ήταν, φυσικά, η Άλκη. Είχε μάθει ότι είχα συζητήσει με τις εκδότριές μας και παρ’ όλο που εγώ δεν είχα δώσει ακόμη οριστική απάντηση, μου τηλεφώνησε. Ήταν ενθουσιασμένη με την όλη ιδέα. Φυσικά δεν της είπα ότι δεν είχα ακόμη συμφωνήσει. Δεν χρειάστηκε. Λίγο μετά κι ενώ άλλα συζητούσαμε, ακούγοντάς την, πήρα την απόφασή μου: θα το τολμούσα, όσο ριψοκίνδυνο κι αν μου φαινόταν. Με είχε παρασύρει, όπως μοναδικά έκανε πάντα η Άλκη. Κι ένιωθα ότι της το χρωστούσα – για τόσους πολλούς λόγους.
Εξάλλου το ότι θα συνεργαζόμουν με τον Δημήτρη Μαστώρο του οποίου τη δουλειά γνώριζα από το Εξάρχεια-Το πικρό νεράντζι ήταν ένας ακόμη λόγος να θέλω να τολμήσω να κάνω αυτό το βήμα. Η τόσο κινηματογραφική οπτική του μού έδινε κι εμένα την ευκαιρία να δω την διασκευή μου όσο πιο κινηματογραφικά γινόταν, οπτική που πολύ μου άρεσε και μου ταίριαζε.
Δεν το μετάνιωσα στιγμή. Ευχαριστήθηκα όλη τη διάρκεια της δουλειάς μας, ακόμη και τις πιο δύσκολες δημιουργικά στιγμές, ακόμη κι όταν συγκινιόμουν ή αγωνιούσα διαβάζοντας κι αναρωτιόμουν «τώρα, αυτό το σημείο πώς θα το περάσουμε εμείς στον αναγνώστη», ακόμη κι όταν η Άλκη με πείραζε λέγοντάς μου «σε λυπάμαι». Δέθηκα ακόμη περισσότερο με το εμβληματικό αυτό βιβλίο και με τη μεγάλη συγγραφέα Άλκη Ζέη. Κι έτσι νιώθω ότι έχω ακόμη έναν λόγο να… της χρωστάω.
