Πόσες λέξεις σου χρειάζονται για να γράψεις ένα αριστούργημα;
Πόσες λέξεις σου χρειάζονται για να υμνήσεις την ειρήνη, τη φιλία, την ισότητα, την “ομοιότητα”, την αγάπη μετάξυ των λαών της γης;
Πόσες λέξεις, θαρρείτε, σου χρειάζονται για να φτιάξεις μια ιστορία τόσο δυνατή όσο το μεγαλείο που δυνητικά έχει στη φαρέτρα του το ανθρώπινο είδος;
Θα σας πω εγώ αμέσως που ξέρω λίγα αλλά αυτό το ξέρω καλά. Διακόσιες σαράντα εννέα (249). Ναι, τόσες μόνο!
Γιατί ο σοφός “παππούς” παππούς Τζιάνι Ροντάρι που έγραψε αυτό το παραμύθι πριν από 21 χρόνια και το είδες να γίνεται βιβλίο για πρώτη φορά στην Τεργέστη της Ιταλίας, εκτός του ότι συγκλονίζει με την απλότητα του λόγου του, εκτός από την απλότητα των λέξεων και των προτάσεών του (οι δυσκολότερες λέξεις του είναι ο “ελαιοχρωματιστής” και το “εργοστάσιο”), θέλησε μάλλον να μας κάνει ένα σύντομο μάθημα για την άκρατη φλυαρία που τάχα θεωρείται παιδική λογοτεχνία.
Ο Πάολο, ο Ζαν, ο Κουρτ, ο Γιούρι, ο Χου, ο Πάμπλο κι ο Τζιμ. Επτά παιδιά που μιλούν άλλη γλώσσα, οι γονείς τους κάνουν άλλη δουλειά, οι ταινίες που βλέπουν έχουν άλλους υπότιτλους και το δέρμα τους είναι διαφορετικού χρώματος.
Απίστευτη εικονογράφηση από την Βιτόρια Φακίνι που ανεμοσκορπίζει χρώματα, προοπτικές, σκίτσα, σχέδια και μεγέθη και φτιάχνει άλλο ένα “βιβλίο” πλάι στις λέξεις του Τ. Ροντάρι.
“Ηξερα ένα παιδί που ήταν εφτά παιδιά”. Δεν τη χωρά τόση ομορφιά ο νους ώρες ώρες. Από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο. Για πόλεμο, ειρήνη, δικαώματα παιδιών, ισότητα, αλληλεγγύη, φιλία, φυλές του κόσμου, συναισθήματα. Η μισή σχολική χρονιά, κοινώς, περνάει μέσα από αυτό το βιβλίο και τις…249 λέξεις του που φοβάμαι πως μπορεί και να τις μέτρησα λάθος…
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ένα και επτά |
| Συγγραφέας: | Τζιάνι Ροντάρι |
| Εικονογράφηση: | Βιτόρια Φακίνι |
| Εκδόσεις: | Καλειδοσκόπιο |
| Επιμέλεια κειμένου-διορθώσεις: | Κατερίνα Λογοθέτη |
| Σελίδες: | 28 |
| Μέγεθος: | 23,5 Χ 33,5 |
| ISBN: | 978-960-7846-98-3 |
